Eski zamanları yad edelim biraz da

Eski zamanları niçin özleriz?..
Nedenleri, niçinleri sıralasak ard arda konuşmak gelmez içinizden, usanmışsınızdır;
Uzaklara bakarak yutkunuruz!..
*
Hayat bu, bazen elinizde olmadan raydan çıkabilir.
Gelecekle ilgili belirsizlikler arttıkça, kaygılar duyguları buz gibi ediyor, donduruyor, umudu tüketiyor.
Öyle zamanlarda işte geçmişi özlemle arıyoruz!..

ESKİ SANATÇILAR

1960‘ları, 70‘leri, 80‘leri dolu dolu yaşamış insanlar, bizim kuşaklar geçmişlerine neler sığdırmışlar, hatırlayalım,
Müzik denildiğinde;
Hamiyet Yüceses, Hafız Burhan, Zeki Müren, Müzeyyen Senar ‘ı, Ajda Pekkan, Mustafa Sağyaşar, Emel Sayın, Neşe Karaböcek, Muazzez Abacı, Behiye Aksoy, Samime Sanay, Serap Mutlu Akbulut, Mediha Şen Sancakoğlu, Seçil Heper, Müşerref Akay, Gülden Karaböcek, Yıldırım Gürses, Zekai Tunca‘yı, Barış Manço, Cem Karaca, Orhan Gencebay ve Ferdi Tayfur‘u, Edip Akbayram, Erkin Koray, Erol Evgin, Fikret Kızılok, Arif Sağ, Selda Bağcan, Ali Rıza Binboğa, Ahmet Kaya, Ozan Arif, Zülfi Livaneli ‘yi, Bülent Ersoy, Ferdi Özbeğen, Müslüm Gürses, Mustafa Keser, İbrahim Erkal‘ı, İlhan İrem, Nilüfer, Kayahan, Özdemir Erdoğan‘ı, Ahmet Özhan, Hale Soygazi, Sezen Aksu, Leman Sam, Muazzez Ersoy, Kibariye, Ciguli‘yi, Nalan Altınörs ve Yıldırım Bekçi, Hüner Coşkuner, Zerrin Özer, Leman Sam, Sibel Can, Selami Şahin, Cengiz Kurdoğlu, Ümit Besen‘i, İzzet Altınmeşe, Belkıs Akkale, Neşet Ertaş, Musa Eroğlu, Fatih Kısaparmak ‘ı, Süreyya Davulcuoğlu, Kamil Sönmez, Ümit Tokcan, Nuri Sesigüzel, Özay Gönlüm, İbrahim Tatlıses‘i, şarkılarımızı, türkülerimizi daha niceleriyle duygularımıza ortak etmedik mi?
*
“Türkiye olarak” seyrettiğimiz, ağlayıp güldüğümüz yüzlerce film, oyun, dizi, skeç, drama ve parodinin kahramanlarını yok sayabilir miyiz?
Hatıralarımızı, “Eski Türkiye” diyerek gömebilir miyiz?..
*
Film ve tiyatro sanatçılarımızı da yad edelim isterseniz;
Münir Özkul, Adile Naşit, Kemal Sunal, Zeki Alasya, Metin Akpınar, Şener Şen ‘i,
*
Ayhan Işık, Yılmaz Güney, Cüneyt Arkın, Fikret Hakan, Ekrem Bora, Filiz Akın, Türkan Şoray, Fatma Girik, Hülya Koçyiğit, Eşref Kolçak, Selma Güneri, Tarık Akan, Kadir İnanır, Kartal Tibet, Göksel Arsoy, Tanju Gürsu, Hayati Hamzaoğlu, Belgin Doruk, Sadri Alışık, Hulusi Kentmen, Erol Taş, Yılmaz Köksal, Salih Güney, Ahmet Mekin, Kadir Savun, Ali Şen, Öztürk Serengil, Bilal İnci, Danyal Topatan, Süheyl Eğriboz, Sami Hazinses, Ayşen Gruda ve daha onlarcasını, ‘esas oğlan’ ve ‘esas kızlar’ı, başrol, karekter oyuncuları ve ‘figüranları’ unutabilir miyiz?..

ROL MODELİMİZDİ ONLAR

Saç, sakal, bıyık modelleriyle, kazak, gömlek, pantolon, palto, blüz, etek, kaban ve tüm giysileriyle, hatta konuşma tarzlarıyla etkilemediler mi bizleri?..
O zaman ‘Yeşşeee!..’
*
‘Deli dolu, açık saçı’lar da vardı elbet;
Mine Soley, Pervin Par, Melek Görgün, Mine Mutlu, Arzu Okay, Seda Sayan, Hülya Avşar, Behçet Naçar, Ali Poyrazoğlu, Bülent Kayabaş‘ı,
Hele,
‘Konağın uşağı’ Cevat Yurdakul ‘u,
‘Konağın aşçısı’ Vahi Öz ‘ü,
‘Konağın şoförü’ Hüseyin Baradan ‘ı,
‘Nubar baba’, Nubar Terziyan ‘ı...
*
Yıldız Kenter, Müşfik Kenter, Haldun Dormen, Şükran Göngör, Ayla Algan, Ayten Gökçer, Cüneyt Gökçer,
Nejat Uygur, Gazanfer Özcan, Hadi Çaman, Toto Karaca, Erol Günaydın, Levent Kırca, Çolpan İlhan, Tekin Akmansoy, Suna Pekuysal, Nevra Serezli, Metin Serezli, Halit Akçatepe, Müjdat Gezen, Ferhan Şensoy, Rutkay Aziz, Erdal Özyağcılar, Gönül Ülkü, Gülriz Sururi, Genco Erkal ve birçokları Türk toplumunun hislerine tercüman olmadılar mı?..
*
Futbolda da taçlı, taçsız tüm krallar, takımları ve renkleri farklı olsa da hepimizindi, nasıl da göğsümüzü kabartırlardı;
Lefter Küçükandonyadis, Cemil Turan, Turgay Şeren, Metin Oktay, Can Bartu, Baba Hakkı Yeten‘i belki seyredenlerimiz azdı; ama hikayelerini dinleyerek yetiştik...
*
Matrak şeyler de okurduk, Gırgır gibi, Fırt gibi;
Oğuz Aral‘ı, Tekin Aral‘ı, Turhan Selçuk‘u, Bedri Koraman‘ı takip ederdik.
Ne çok karikatüristimiz vardı o zamanlar...
Özgürce, korkusuzca çizerlerdi.
*
Yazarlarımız vardı bir de... Kimler yoktu ki;
Burhan Felek, Metin Toker, Ahmet Kabakçı, Oktay Ekşi, Uğur Mumcu, Rauf Tamer, İlhan Selçuk, Yavuz Donat, Yalçın Doğan, Taha Akyol, say sayabildiğin kadar.
‘Deve dişi’ gibi yazarlar...
*
Siyasi çekişmeler vardı ama sanatçıların, sporcuların, yazar -çizer, düşünürlerin soy ve kan bağıyla, dini, değerleri, inancı ile hiç uğraşmadık!

BİZ ESKİDEN

Gelelim esas mevzuya!
1960‘lar ve sonrasında üniversite okuyanlar, öğretmenler, memurlar ve politikayla ilgilenenler için yeni bir dönem başlamış ve 2000‘lerin ilk yarılarına kadar devam etmişti.
*
Yeni aile büyüklerimiz olmuştu;
Süleyman Demirel, Bülent Ecevit, Alparslan Türkeş, Necmettin Erbakan...
Onlarla büyüdük, çok şey öğrendik; cumhuriyeti, demokrasi, laiklik, sosyal hukuk devleti tanımını, emek, sendika, insan haklarını, liyakati, halkçılığı, devletçiliği...
İyi ki de öğrenmişiz.
*
Turgut Özal, Mesut Yılmaz, Tansu Çiller geldi sonradan ama, aile büyüğü olamadılar.

TEK BAŞINA OLMUYOR

Nostalji sayın söylediklerimi!..
İlginçtir, biz eskiden sanatçımızı da, siyasetçimizi de ‘tek başına’ bırakmazdık...
‘Yalnız starlarımız’ olmadı;
Barış Manço - Cem Karaca,
İlhan İrem - Nilüfer,
İzzet Altınmeşe - Belkıs Akkale,
Yıldırım Bekçi - Nalan Altınörs,
Ahmet Özhan - Hale Soygazi,
Orhan Gencebay - Ferdi Tayfur,
Süleyman Demirel - Bülent Ecevit,
Mesut Yılmaz - Tansu Çiller gibi çiftledik, birbirine zimmetledik hepsini...
*
Evet, eski günleri arıyoruz!..
Bu dünyadan göçenlere rahmet, kalanlara selamet olsun...