Özdemir Asaf’ın el yazısıyla şiir kitabı

Şairin el yazısı ve daktilosundan çıkmış, özel káğıda basılmış şık ciltli, şömizli biçimde.

El yazısını görünce, şairin makine yüzü görmemiş, yayınevine, basımevine ulaşmamış defterini okuduğum duygusuna kapıldım.

Özdemir Asaf’ın kendisi de Sanat Basımevi’nin sahibi, matbaacı olduğundan, kitaplarının kapağını kendi tasarlar, sayfa düzenini de kendi yapardı. Ve de kendi matbaasında basardı.

Kitabın başında göreceğiniz gibi Cem Yayınevi’nin basacağı kitabın satır aralarının ne kadar olacağı işaretlenmiş, puntoları yazılmış.

Şiirin sayfanın neresinde yer alacağı bile belirlenmiş.

Özdemir Asaf’ın ölümünden sonra, ailesinin çağrısı üzerine, dosyalardaki yayımlanmamış şiirlerini, çarşamba ve pazar günleri evinde çalışıp baskıya hazırlamıştım.

Kitap, el yazıları, daktilodan çıkmış şiirler o günleri anımsattı.

Öylesine sağlam bir şiir kurgusu vardı ki, el yazısından daktiloya çekilirken yapılan bir hatayı kolayca bulurdunuz. Çünkü onun şiiri hemen teşhis edilirdi.

Şiiri kadar kendisini de sevdiğim şairlerdendi.

* * *

ÖLÜMÜNÜN 25. yılında Özdemir Asaf’ın kızı Seda Arun’un babasını anlattığı yazıda (Picus, Ocak 2005) şairin renkli, coşkulu, özgür yaşamını okuyabilirsiniz.

Babasının annesi Sabahat Selma Tezakın’la Hukuk Fakültesi’ndeki tanışmalarını, evlenmelerini ve sonrasını bütün yönleriyle bize aktarıyor.

Annesinin 25 Şubat 1996 yılında kaydettiği sesinden bir bölümünü birlikte okuyalım:

"Şiirler yazıyor, çeviriler yapıyordu. Son derecede kibar, zarif, çok şık bir gençti. Herkes poplin gömlek giyerken Özdemir, takım elbisesinin içine ipek ponje gömlek giyiyordu. Kol düğmeleri altın üzerine inci kakmalıydı. Sağ elinin yüzük parmağında tek taş altın bir yüzük, sol elinin küçük parmağında kemer biçiminde yakut taşlı bir yüzük vardı. Bu kadar şıktı."

Seda Arun’un mektuplarla gerçek bir belgesel niteliği kazanan yazısından bir Özdemir Asaf portresi çıkarabilirsiniz. Tanıyan biri olarak bunu rahatça iddia edebilirim.

Sanat Basımevi’ni benim gibi anımsayanlar, orada bastığı kendi kitaplarının özenini bilirler.

* * *

ŞAİRLERİN kimileri böyle yaşar. Özdemir Asaf, kitabının sonunda art arda iki sayfada birer dize ile yalnızlığın en doğru tanımını yapmış:

"Yalnızlık paylaşılmaz...

Paylaşılsa yalnızlık olmaz."

Özdemir Asaf’ın Yalnızlık Paylaşılmaz’ını Epsilon Yayınevi yayımladı. Bundan sonraki eserlerini de aynı yayınevi yayımlayacak.