Dünyanın bütün sesleri*

Dinlediğim CD’yi başka türlü tanımlayamazdım.
Adı, Oneira-Tâle Yâd/Memoire d’Etoiles**.
Eski yıllarda kısa dalga radyo istasyonlarını tararken birçok ülkenin, değişik kentlerinin müziğini dinlerdim, bazen bir tanesinde karar kılıp uzun müddet istasyon değiştirmezdim.
Sözünü edeceğim CD bende bu duyguyu canlandırdı. Değişik coğrafyaların şarkılarıyla sınır tanımayan bir ses gezisi yaptım.
Her dilin müziği farklıdır, söz notaya geçerken kişiliği daha da yoğunlaşır.
Şarkının sözlerini anlamak mı gerekir? Hayır diyeceğim. Bu CD’yi dinlerken, bu kanım daha da kesinleşti.
Şarkıların çağrışım gücü tartışılmaz, o kentin sesi önümüzde bir imge yaratır, arkasından da sanki sesli bir peyzaj seyrederiz.
Kuzey Afrika’dan Güney Avrupa’ya, Ortadoğu’dan Anadolu’ya başta bütün Akdeniz olmak üzere, dünyanın tüm sesleri, ezgileri yer alıyor.
Sesler, ezgiler içinde hem acıları barındırır hem de neşeyi. Bizim öznel dünyamızın belirlediği bir algılamadır. O sesten yarattığımız dünyanın içindeki coğrafya müzik dışındaki bilgilerimizle, gördüklerimizle, duyduklarımızla, okuduklarımızla donanıma kavuşur. Anılardır düşünceyi yönlendiren ya da bilmediğimiz bir yeniliğin hayranlığını yaşarız.
İşte CD’yi dinlerken, “geniş kanatları boşlukta açılan” bir dünya vatandaşı oldum. Çalanların, söyleyenlerin adlarını, enstrümanlarını yazınca, sözlerim belki biraz daha somutlaşabilir .
Maryam Chemirani (vokal), Maria Simoglou (vokal, perküsyon), Bijan Chemirani (zarb, perküsyon, saz, direction artistique), Kevin Seddiki (gitar, perküsyon), Harris Lambrakis (ney), Pierre-Laurent Bertolino (laterna ve org). Eşlik edenler ise Pierrick Hardy (gitar), Andre Minvielle (vokal), Stratis Psaradelis (lyra), Gavino Murgia (saksofon, ses).
Hangi ses tatlarını aldın, diye sorduğunuzda, saptamama ne oranda katılırsınız bilemem. Ama Loreena Mckennit ve Jordi Saval arasında gidip geldim. Popülere göz kırptığı kadar titiz ve nitelikli bir çalışmanın ürünü.
Ses yelkenlerimizi açarak, dünyanın ıssız koylarında, hâlâ karları erimemiş tepelerde dolaştıran bir müzik haritası.

SELVA ERDENER’İN
YENİ CD’Sİ: NEREYE AŞKIM***

SELVA ERDENER’in önceki CD’si Düşlerimin Toprağı’nı da dinlemiş, yazmıştım da. O CD’de bizim türkülerimizi, önemli bestecilerimizin yapıtlarını da seslendirmişti.
Yeni CD’sinde, ünlü edebiyatçıların şiirlerini Turgay Erdener bestelemiş. Lorca’dan Sabahattin Ali’ye uzayan şiirler bunlar.
Erdener’e İbrahim Yazıcı, Ekrem Öztan, Ahmet Baran, Alper Müfettişoğlu, Aykut Köselerli’den oluşan Turkuvaz Beşlisi eşlik ediyor.
Albümün başında Beliz Güçbilmez’in yazısı sizi CD’nin havasına hazırlıyor:
“Kederlenmek iyidir çünkü bize en has tarafından insan olduğumuzu hatırlatan bir imkândır. Pek çoğu Turgay Erdener’e ait bu müzikler, Selva Erdener ve Turkuaz Beşlisi’nin yorumundan gerçerken ve bize Lorca’nın, Sabahattin Ali’nin, Süreya Karacabey’in sözleri ile ulaşırken bizde en çok bu kalıyor; keder. (...) Öyle güne eşlik edecek, gündeliğin fonu olacak parçalar değil çünkü bunlar; kendine
bakılsın istiyor. O yüzden olacak özellikle albümün ilk bölümündeki parçalar tiyatral bir etki de taşıyor. Demek ki şöyle düzeltmeli; keder’i sadece hissettirmiyorlar, onu görmemizi de sağlıyorlar.”

***

İYİ bir sesten, iyi bir besteciden, iyi bir beşliden dinleyeceğiniz müzik, pazarınızı zevkli kılacak.

* Açık Radyo’nun sloganı: Dünyanın tüm seslerine, renklerine ve titreşimlerine açık radyo.
** Oneira-Tâle Yâd/Memoire d’Etoiles, eterna Music Production
*** Nereye Aşkım, Selva Erdener, Kalan Müzik