Gardırop

Bu soruyu kendime ne zaman sorsam, aklıma evimizin önünde, yörede ‘hayat’ denen, açık alana kurulmuş tahta bir barakada olduğumuz o an gelir.

Zeminine serilmiş bir yün yatağın üzerinde oturtulmuş birkaç çocuktuk. 

Dışarıda yağmur yağıyordu ve tahta barakanın üzerindeki teneke çatıda her damlanın sesi duyulabiliyordu.

Hayal meyal hatırladığım başka bir şey de içinde olduğumuz tahta barakanın karşısında kurulmuş beyaz Kızılay çadırıydı.

Herkes ‘Yer sallandı’ diyordu. (Yazıyı yazarken araştırdım. Büyük ihtimalle 25 Mart 1975 günü bizim ilçenin merkez üssü olduğu 5.1 büyüklüğündeki depremin sonrasıydı. Kayıtlarda 2 kişinin öldüğü, 26 kişinin yaralandığı yazıyor.)

Kimse eve girmiyordu. En fazla 3 metrekare genişliğinde olan o tahta baraka, günlerce evimiz olmuştu. Biz çocuklar için değişik bir oyuna dönmüştü ama kadınların tahta baraka ile Kızılay çadırları arasındaki çilesi aklımdaki bu eski fotoğrafın en net bölümüydü.

* * * 

Eskilere gitmemin, tahta barakadaki o anı bir kez daha hatırlamamın bu seferki nedeni, Posta gazetesinin dünkü sayısında yer alan “Bir dolapta 5 kişi”
başlıklı haberdi.

Şanlıurfa’da 5 kişilik ‘Hurma Ailesi’nin, gardıroptan bozma 2 metrekare genişliğinde bir baraka içinde yaşadığını anlatıyordu. Veysi ve Dilek Hurma çifti ile çocukları Türkan (5), Mustafa (7) ve Mehmet’in (12) yaşadığı bu baraka, altındaki dört tekerlek sayesinde hareketliymiş. Veysi Hurma, yaşamını çöplerden atık malzeme toplayarak kazanıyormuş. Ancak işi bırakmış. 1500 lirayı bulan kira, elektrik ve su borcunu ödeyemeyince de ev sahibi kendilerini kapının önüne koymuş. O da evdeki gardırobu almış, biraz genişletmiş, altına da tekerlekleri takıp yuvaya dönüştürmüş. Onu da Urfa’nın zengin mahallelerinden Haliliye’ye çekmiş. 

DHA muhabirleri Ali Leylan ile Ömer Şulul’un haberine göre, Veysi Hurma, Kemal Sunal’ın oynadığı ‘Gülen Adam’ filminden esinlenmiş. Filmi hatırlarsınız; Doğuştan ‘gülme hastası’ Yusuf Çıplak (Kemal Sunal) ve eşi Naciye (Aydan Burhan) film boyunca gecekondularını yıkmak isteyen Zabıta Ömer’den (Bilge Zobu) kaçar durur. Üstelik, sadece kendileri kaçmaz, bir arabanın üzerine monte ettikleri gecekondularını da kaçırırlar.

Haberin fotoğraflarına baktım. Tıpkı ‘Gülen Adam’ filminde, Yusuf Çıplak’ın her şeye gülmesi gibi, Hurma Ailesi de gülüyor. Dilek Hurma, “İnsan
zorluğa alışınca, her şey kolay geliyor” diyor. Veysi Hurma, haber olduktan sonra gelen yardımlardan memnun ama asıl ihtiyacının sürekli bir iş olduğunu vurguluyor.

* * * 

Kayıtlara göre Hurma Ailesi’nin yaşadığı Şanlıurfa, en fazla Suriyeli göçmenin yaşadığı şehir. Kayıtlı Suriyeli sayısı 450 bini bulmuş. Bu da ucuz ve kayıtsız işgücünün yüksek olduğunu ve Veysi Hurma’nın asıl ihtiyacı olan devamlı bir işe ulaşmasının artık biraz daha zor olacağını gösteriyor.

Film boyunca karşılaştığı fenalıklara gülüp duran Yusuf Çıplak, çocuğunu kucağına almış ve hayatında ilk kez (ama mutluluktan) ağlamıştı.

Bizlere “Gardırop deyip geçmeyin” dedirten Hurma Ailesi’ne de işe, iki göz eve ulaşacakları (ağlatacak boyutta) bir mutlu son diliyorum.