Jose Mujica’ya bu ilgi nedendir sizce

Önce İstanbul’daydı, önceki gün de İzmir’de...

Ben Ahmed Adnan Saygun’u hiç bu kadar kalabalık görmemiştim.
Salondakilerden çok daha fazlası dışarıdaydı ve uzun kuyruklar oluşmuştu.
Mujica’nın siyasi hayatında inişler çıkışlar var, hapis yattığı yıllar, gündemden uzun yıllar düşmeyen icraatları...
Bir kere söylemek gerekirse; aykırı biri, bildiğimiz o tanıdık siyasetçilerden çok farklı...
Güzel olan da bunları farklı olmak, dikkat çekmek için yapmaması...
İçinden geldiği gibi, öyle hissettiği gibi davranması...

***

Zaman zaman siyasetçilerimizi eleştiriyorum.
Şunu biliyorum, Türkiye’de iyi gitmeyen şeyleri değiştirmek siyasetçilerin görevi ve bu da ancak demokrasinin güçlenmesiyle oluyor.
Ne yazık ki, bizim demokrasi çarkımız bazen yavaş dönüyor, geçmişte askeri darbelerle durduğu için kimseyi memnun etmeyen bir demokrasiye sahibiz.
Daha iyi bir yol öneren olmadığına ve dünyada iyi uygulamalar olduğuna göre demokrasiye sarılmaktan başka çaremiz de kalmıyor.
Konuşurken güzel sözleri bir biri ardına sıralayan siyasetçilerimiz, sıra uygulamaya gelince demokratlıktan vazgeçebiliyorlar.
Ahbap çavuş ilişkisinin gerçek demokrasilerde yeri olmadığını bir türlü kabul edemiyorlar.
Yazılacak çok şey var aslında...
Ama yazının başına yani Jose Mujica’ya yine dönecek olursak...
Bu kalabalığı ben şöyle yorumluyorum.
İnsanların mütevazi, samimi, mış gibi yapmayan, olduğu gibi görünen, kalbinin sesini dinleyen, halkın beklentilerini de bilen, halkı tanıyan ve halkla içiçe olabilen bir siyasetçi tipine özlemi var.
Bu insanlar işte o alçak gönüllü siyasetçiyi yakından görebilmek için o salonu ve dışarıyı doldurdu.
Çok eleştirdiğim bir şey daha var.
Bizim politikacılarımız sadece siyaset konuşuyor.
Jose Mujica gibi “Aşk en önemli şeydir, hayatın motorudur. Aşk olmazsa hayat da olmaz” diyen bir siyasetçi tanıyor musunuz?

***

İnanın bu kadar yıllık gazetecilik yapan biri olarak ben tanımıyorum.
Zaman zaman cılız çıkışlar vardır, olmuştur, ama o sözlerin de ne kadar samimiyet içirdeğini de bilemiyorum.
Jose Mujica’nın dediği gibi...
“Daha iyi bir toplumu kendimizi iyileştirmeden yaratamayız...”

***

Önümüzdeki 4 yıl seçim yok...
Seçimsiz bir dönemde herkes geleceğini görmek istiyor.
Siyasetin o kulakları tırmalayan sözlerinden, tonundan uzaklaşmak istiyor.
Elbette halkıyla, ama önce kendisiyle barışık siyasetçiler görmek istiyor.
İnsanlar sandıktan sandığa koşmaktan sıkıldı.
Gençlerimiz hayal kuramaz oldu.
Halkımız gerçeklerden koptu...
Şimdi yeni şeyler konuşma zamanı...
O yüzden Jose Mujica’nın Türkiye ziyaretinde söylediği sözler bana iyi geldi.
Erdal İnönü’yü hatırlattı, o mütevazi duruşuyla, siyaset dışı sohbetleriyle...
Bülent Ecevit’i hatırlattı, halkın omzuna dokunabilen davranışlarıyla, halkçı Ecevit çıkışlarıyla...
Süleyman Demirel’i hatırlattı, siyasete kattığı esprileriyle, demokratlığıyla...

***

Seçimsiz geçecek bu 4 yılı Türkiye iyi değerlendirmeli ve geleceğe bakmalıyız...