İkinci çevre yolunu da konuşmalıyız

Bu iyi bir haber...

Çünkü İzmir büyüyor, özellikle de kuzey aksı...
Petkim’in, Tüpraş’ın bunda etkisi büyük...
Ama en büyük etki İZBAN’ın Aliağa’ya kadar gidiyor olması...
Ki hedef; Bergama’dan Selçuk’a kadar yolculuk etmek...
Bunun için çok beklemeyeceğiz; bu projenin de önümüzdeki yıla yetişmesi bekleniyor.

***

Geçen hafta Çanakkale’ye giderken; aynı şeyleri düşündüm.
Tüpraş ve Petkim’in yapıldığı 60’ların sonundan, özellikle de 70’lerden bu yana çok şey değişti.
O zaman iki şeritli bu yol yetiyordu.
Ama şimdi ne mümkün...
Aliağa’yı bir saatte geçemedim.
Normal; çok yoğun bir ağır taşıt trafiği var.
Ve Petkim’in, Tüpraş’ın yıllara yayılan yatırımları...
Demek ki; buraları daha da gelişecek, Nemrut körfezindeki limanlar büyüyor, Çandarlı limanı da devreye girdiğinde bu yolun ihtiyacı daha da iyi anlaşılıyor.
Kaldı ki; İzmir’in kuzeyinde yeni bir yapılaşma da var.
Çok güzel siteler yapılıyor.
Aliağa’nın konut stoğu değişiyor, çok güzel evler görüyorum.

***

Başbakan Yıldırım İzmir’i iyi biliyor, iyi tanıyor, ihtiyaçlarının farkında...
Bence mevcut çevre yolunun Bergama’ya kadar uzatılacak olması kadar, ikinci bir alternatif çevre yolunu konuşmanın da sırası gibi geliyor.
Elbette hepsi sırasıyla...
Ama fikri ve zihinsel hazırlığı yapmak bile zaman alıyor.
O yüzden ikinci çevre yolunu da konuşalım diyorum.


Körfez geçişi

Ve...
Körfez Geçişi...
Sayın başbakanım; bir sonraki gelişinizde bu projeyle ilgili bir başlangıç tarihi duymak istiyoruz.
Biliyorum; projeyi öneren, en baştan beri ısrarcı olan sizsiniz.
Ama emin olun; en az sizin kadar artık İzmirliler de istiyor.
İzmir’in gelişimini, değişimini hızlandıracak asıl proje budur.

Tahir abi, Tahir amca...

Hani derler ya; “Kendimi bildim bileli...” diye…
İşte Tahir Türetken de kendimi bildim bileli tanıdığım insanlardan biriydi.

Rahmetli amcamın kadim dostuydu.
Aslında kimin dostu değildi ki...
Çocukların bile...
Gazeteciliği o yüzden hep çok sevdim.
Normalde tanıyamayacağım birçok insanı benim hayatımın içine soktu.
Kimilerini sevdim, kimilerini çok sevdim.
Hayatımı şekillendirirken onlardan hep feyz aldım.
Kafamda binlerce, on binlerce öykü var.
Hepsi de gerçek, yaşanmış...
Ve tamamı da sahici...
Tahir abi, Tahir amca...
Sen de onlardan biriydin.
Adam gibi adamdın.
Gerçek bir vatanseverdin, gerçek bir Atatürk sevdalısı, gerçek bir İzmirli, gerçek bir Karşıyakalı...
Nüktedan, farklı, samimi, duygusal, olduğu gibi...
Ben seni çocukken, adımı ilk söylediğim günlerde tanıdım.
Ve çok sevdim.
Benim bilge adamımdın...
Nurlar içinde yat, amcam İsmet Sipahi ile tüm sevdiklerimle birlikte...

(Tahir abi, geçen gün Beşiktaş’ı eledik. Pınar Karşıyaka... Seninle yan yana çok maç seyrettik, çok Kaf Kaf çektik. Çocuklar müthiş bir geri dönüş yaptılar, 20 sayı farktan zafere koştular. Tur hiç önemli değil Tahir abi... İşte o geri dönüş var ya, o geri dönüş... Sen olsaydın; işte bunun için Kaf Kaf çekerdin...)

HATIRLADIM

Birkaç gün evde olunca şunu hatırladım.
* İnsanın biraz nefes alması lazım ve bunu çok sık hatırlaması lazım.
* Sadece gıda detoksu değil, duygusal detoks da yapması lazım.
* İnsanın yalnız kalması da lazım.
* Bazen tembellik yapması da lazım.