Çok mu tepkisiziz

2004 yılında İspanya’nın başkenti Madrid’de büyük bir terör saldırısı gerçekleştirilmişti.
Madrid’in metrosunda patlayan bomba 200 kişinin ölümüne neden olmuştu, yüzlerce kişi de yaralanmıştı.
O saldırılardan sonra İspanyollar nasıl bir tavır göstermişlerdi?
8 milyon insan sokaklara dökülmüştü.
Gösteriye o dönemin İspanya Başbakanı Aznar’ın yanı sıra, İtalya Başbakanı Berlusconi, Fransa Başbakanı Raffarin ve Avrupa Birliği Komisyonu Başkanı Prodi ile çok sayıda politikacı da katılmıştı.
Sadece Madrid’te mi terör lanetlenmişti?
Hayır...
Barcelona, Madrid’in ardından katılımın en yüksek sağlandığı kent oldu. Sevilla, Mallarco, Vitoria, Cadiz, Zaragoza, Almeria, Salamanca, Oviedo, Bilbao gibi kentlerde de binlerce kişinin sokaklarda teröre karşı yürüdüğünü hatırlayın.
Bu destek bununla da kalmadı.
İspanya’ya desteğini ve dayanışma içinde olduklarını göstermek amacıyla bazı Avrupa ve Latin Amerika ülkelerinde de gösteriler düzenlendi.
Fransa’nın başkenti Paris’te yüzlerce kişi İspanya büyükelçiliğinin önünde toplandı. Göstericiler “daha fazla kan istemiyoruz” diye slogan attılar. Berlinliler de aynı şeyi yaptı; yürüdüler, protesto ettiler.
Latin Amerika ülkeleri de terör mağduru İspanya ile dayanışma örneği gösterdi. Kolombiya, Şili ve Meksika’da da saldırı kurbanlarının anısına sessiz protesto gösterileri düzenlendi.
O günlerde ben de bir toplantı için Barselona’daydım.
Barselona’nın o meşhur caddesi La Rambla’yı dolduranlar limana doğru yürüyüşe geçtiler. Ellerinde pankartlar, bayraklar vardı. O kalabalığa rağmen dikkat çekici bir sessizlik vardı. Zaman zaman alkışlı protestolar oluyordu, ama Barselonalılar sessiz protestoyu tercih etmişlerdi.
Çoluk çocuk sokaklardaydı.
Müthiş etkileyiciydi. İspanyollar ölenlerin arkasından, teröre lanet okuman için müthiş bir tavır göstermişlerdi.
* * *
Dikkat ediyor musunuz, son aylarda artan terör saldırılarında 200’den fazla kişi öldü. Ve her olayın arkasından müthiş öyküler çıkıyor. Yarım kalan hayatlar... Yüreklerimizi dağlayan insan hikayeleri... Annesiz babasız kalan çocuklar, eşler, aileler, yakınlar...
Ve ben de her seferinde...
Acaba yeteri kadar tepki göstermiyor muyuz, toplum olarak bu duyarlılığımızı ortaya koyacak tavırlar alamaz mıyız, diye düşünmeye başladım.
Biliyorum, terörün amacı hepimizi tedirgin etmek, toplumsam travmalar yaratmak...
Ama bu kadar sessiz kalmak, gelen şehit haberlerine alışmak...
Daha doğrusu terörle yaşamaya alışmak bir ülkenin başına gelebilecek en büyük talihsizlik değil mi?
Siz de benim gibi düşünüyor musunuz?
Çok mu sessiziz, çok mu tepkisiziz?

Mesafeyi kapatma zamanı

Sadece İzmir’in değil, bütün büyükşehirlerimizin kent içi trafiğinde problemler var. İş merkezleri belli bölgelerde toplandı, kent büyüdü ve yıllar sonra kaldırmaz hale geldi. Hele İzmir’de... Kabul edelim ki, kamu kaynakları İzmir’e yeterince aktarılmadı. Bunun bazı nedenleri var. Ya İzmir’in diğer kentlere göre gelişmişlik düzeyinden, ya siyasi nedenlerden ya da bambaşka gerekçelerden bu yatırımlar hep geciktirildi. Seçim öncesinde Ulaştırma Bakanı Binali Yıldırım ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay’ın İzmir’den aday gösterilmesi bu açıdan bir şanstı. Hükümetin en icracı bakanı olarak bilinen Binali Yıldırım’ın açıkladığı projeler de geçmişin eksiklerini İzmir’in kapatacağı yönünde algılandı. O projelerinden birinin bugün temeli atılıyor.
Konak Tünelleri, kente bir nefes aldıracak. İzmir’in çevre yollarıyla birlikte özellikle Alsancak, Basmane, Konak üçgenine sıkışmış iş merkezlerini de zaman içinde “Yeni İzmir” olarak bilinen Bayraklı’ya taşıması gerekir. Bu sayede belki kent rahat nefes alır. Elbette metronun ve daha iyi kullanılan körfez vapurlarını da hatırlatmakta fayda var.