Bu gidişle başkan bulmak zorlaşacak

Mehmet Sepil’i “Benim için futbol bitmiştir” dedirtecek ne gibi gelişmeler, olaylar olmuştur.
Ve hatta “Ben futboldan hızlı bir şekilde uzaklaşmak istiyorum” dedirten...
Türkiye’de bazı konuların fabrika ayarlarına geri dönmesi gerekir.
Futbol da o başlıklardan biridir.
Sepil gibi bir sahiplik bulmak Türkiye şartlarında kolay değildi.
Göztepe Sepil’in çocukluk hayaliydi; bu gerçekleşmiş oldu.
Üstelik bugüne kadar alışık olmadığımız bir vizyonla kulübü yönetti.
Kentle bütünleşerek, rakipleriyle iyi diyaloglar kurarak ve kulübün geleceği için altyapıya destek olarak...
Bu adımların tamamı da karşılık buldu.
Takım Süper Lig’e çıktı ve uzun bir süre de başarılı oldu.
Stat projesi tamamlanmış, Urla tesisleriyle de altyapı tamamlanmış oldu.
Sahibi olduğu kulübün renklerine aşık olan, çocukluk hayalini gerçekleştirmiş bir başkan şimdi futboldan mümkün olduğu kadar hızlı uzaklaşmak istediğini söylüyor.
Bence herkesin oturup düşünmesi gereken bir durum...
Bu gidişle kulüplere başkan bulmak giderek zorlaşacaktır.
Türk sporuna, özellikle de futbola kurumsal bir bakış gerekiyor.

Ya ikna ya yeni formül

Yine de şu cümle önemli...
Mehmet Sepil diyor ki...
“Göztepe’nin önümüzdeki yıllara ait olan sözleşme ve ödenmekte olan banka kredilerinden başka bir borcu yok. Geçmişin tüm sorumluluğunu alır; kulübü borçsuz devrederim. Harcadığım paranın çok komik bir kısmını geri alabilirim. Bundan da pişman değilim. Ama bu benim için önemli değil. Benim birinci önceliğim Göztepe’ye gelecek yatırım ve iyi yönetimdir. Bir gün böyle birini bulursam devrederim. Göztepe’yi ciddi bir şekilde yönetebilecek yatırım yapacak başarılı yapabilecek bir yatırımcı bulursam o zaman devrederim.”
Sepil her ne kadar uzaklaşmak istiyorum dese de Göztepe’yi devretmek için bazı kriterleri var.
O yüzden Göztepeliler Sepil’i ya ikna etmeli ya da Sepil’in de içinde bulunduğu yeni bir formül bulmalılar.

Bazı liseler unutulmaz
Atatürk Lisesi gibi

Türkiye’nin en iyi beyin cerrahlarından biridir Cengiz Kuday... İzmirlidir ve Atatürk Liselidir.
15 Mayıs’ta, Hasan Tahsin’in şehit edildiği gün için bir yazı yolladı.
Aynen yayınlıyorum.
“Yüzyılın başında yapılmış bir sanat yapıtı olan sevgili lisemizin, İzmir Atatürk Lisesi’nin tarihi çok eskilere gider. Kurtuluş Savaşı başında İzmir’in işgal edildiği günlerde lisemiz bugün Konak meydanında, o zamanki Sarıkışla’nın yanındaki adliye binasıdır.
İzmir’in işgal edildiği gün, 15 Mayıs 1919’da bir takım lise talebeleri okulda tutuklanıp çeşitli hakaret ve tahriklerle yürütülerek öldürüldüler. Diğer idari personel ve subaylar Konak’tan Pasaport’a yürütülmüş Petras Hapis Gemisi’ne hapsedilmişlerdir. Talebelerinden biri İzmir’de ilk kurşunu atan Hasan Tahsin’le beraber ismi geçen, sınıftaki lakabı ‘Arap Rasim’ olan ve okul önünde şehit edilen kişidir.
O günlerde o zamanki okul binasında toplanan İzmir’in diğer vatanseverlerine öncülük eden öğretmenlerimizin adları tarih sahifelerinde yer almıştı; Lise 2 müdürü İsmail Habib Bey, Mustafa Necati Bey, Kemal Bey, Matematik öğretmeni Ahmet Bey, Necmi Bey. Bu grup ve diğerleri binleri toplayıp Maslak’taki ilk başkaldırı toplantısını düzenlemişlerdir. Lisenin o günden beri hep gururu olmuştur. Bu sene bir konuşma için gittiğim lisemizin gurur tablosuna baktım, başarılarının hala devam ettiğini gördüm. Duvarlarda Atatürk’ün güzel sözleri ve güftesini, bestesini kendi yazan o zamanki müzik hocamız Adnan Saygun’un güzel sözleri pirinç levhalarda asılıdır.
”Bizim kalbimiz ilim ateşiyle doludur. Biz bağlıyız gönülden sevgili lisemize... Bugün tuttuğumuz yol, inkılabın yoludur. Yarının ümitleri genç nesil derler bize, bize iman veriyor hür vatanın hür sesi... Ebediyen var olsun İzmir Atatürk Lisesi... Nurlu mefkûremize lise hayat veriyor. İlim bizim aşkımız, Türklük bizim şansımız. Gideceğimiz yolu Gazi’miz gösteriyor. Yaşasın Türk Milleti, yaşasın vatanımız. Bize iman veriyor hür vatanın hür sesi... Ebediyen var olsun İzmir Atatürk Lisesi.”