Allak bullak olduk

Kendime gelemiyorum.
Dün öyle günlerden biriydi.
Allak bullak olduğum o günlerden...
Önce Dikili’den geldi alabora olmuş bot haberi, sonra Edremit körfezinden...
Aslında iki yıldır, Ege denizi çok insanı alıp geri vermedi.
Bir insanlık dramı yaşanıyor ve dünya bu yaşananları sessizce seyrediyor.
Geçenlerde Basmane’nin o dar sokaklarında biraz gezdim.
Yaz kadar olmasa da Suriyeliler, kendilerine gelecek haberleri bekliyorlardı.
İzmir bir geçiş yeri oldu, gelen 10 – 15 gün bekleyip kıyılara hareket ediyor.
Denizin sakin, havanın rüzgarsız olduğu bir geceyi bekliyorlar.
Savaştan kaçan Suriyeliler bir yaşam savaşı veriyor.
Ve bütün dünya bunu izliyor.
Yazık, çok yazık...

Resim indirme meselesi

OLUP olmadığı, yaşanıp yaşanmadığı belli değil.
Aylin Nazlıaka “Yaşandı...” diyor, “O milletvekili benim” diyen Necati Yılmaz “Yaşanmadı...” diyor.
Türkiye’nin bu kadar meselesi varken, CHP’nin gündem yaratması beklenirken böyle bir tartışmayı haftalarca tartışıyor olması da bir gariptir.
Hele hele bunun için Parti Meclisi’ni toplayıp, saatlerce konuşmak da işin başka bir yanıdır.
Sonuç itibariyle sadece CHP’de değil, bütün partiler için geçerli olan kısır döngüler, projelerden uzak siyaset yapma biçimleri, gelecek yerine geçmişi tartışmak Türk siyasetinin bir gerçeği...

Bardağın dolu tarafı

SANAT ve sporun tedavi edici yanını biliyoruz.
En sıkıntılı anlarda bile spordan kopmamak, sanattan medet ummak gerekir.
Bakın bir örnek...
Amedspor Başkan Vekili Nurullah Edemen, Fenerbahçe Genel Sekreteri Mahmut Uslu’yu arıyor ve Diyarbakır’a gidecek olan sarı-lacivertli takımı en iyi şekilde ağırlayacaklarını ifade ediyor, “Sizi çiçeklerle karşılamak istiyoruz, saat kaçta Diyarbakır’da olacaksınız” diyor.
Bu maç Amedspor’un cezası nedeniyle seyircisiz oynanacak, keşke tribünler dolu olsaydı.
Elbette tribünlere çıkan, sahalara kadar inen şiddet olayları da var, bu bardağın boş tarafı...
Bardağın dolu tarafında ise sporun, milyonları etkileyen futbolun birleştirici yanı da bulunuyor.
Dolu tarafından bakalım, spor ve sanattan uzaklaşmayalım.

En sonunda

BİR sezonda iki takım kurarsanız, her sene birkaç teknik direktör değiştirseniz, olacağı budur.
Aslında bu tablo Karşıyaka’ya özgü bir durum da değil. Ama ben Karşıyaka’yı hiç bu kadar kötü görmemiştim. Birkaç şey yanlış gider de hemen her şeyin birbirine karıştığı bir Karşıyaka’da başka bir sonuç da beklememek gerekirdi. Sponsor var mı, yok mu, belli değil. Futbolcular gerçekten sakat mı, yoksa sakatmış gibi mi yapıyor, o da belli değil. İlk yarıdan bahsediyorum tabii, tam bir kabus yaşattılar.
Pazar akşamı Karşıyaka ilk defa deplasmandan galip ayrıldı, Samsunspor’u yenerken oynadığı futboldan çok netice daha önemliydi. Kimse iyi futbol beklemiyor zaten...
Şöyle bir umudum var ama...
Maç sonrasında futbolcularla yapılan röportajlarda “Buraya kurtuluş mücadelesi vermeye geldik. Karşıyaka düşmeyecek” dediler.
Ligin sonunda göreceğiz, ama takıma bir ruh geldiği kesin...