Denizz Aşırı Hindistan: Yetişkin bir Deniz aynı anda kaç hayal gerçekleştirebilir?

Kadının kim olduğunu sordum, Büyükelçi dediler. Büyükelçiler ne iş yapar dedim, çocuk aklımla anlamayacağımı düşünüp “ülke ülke gezerler, ülkelerini temsil ederler” dediler. Ben de ne yapayım o günden sonra çocuk aklımla hep Büyükelçi olmak istedim. Büyükelçi olup “ülke ülke gezecektim” ülkemi temsil edecektim. Temsil işlerine neresinden girersem kardır diye düşünüp, önce sınıf başkanlığına, sonra da okul başkanlığına adaylığımı koyup seçildim. Önce sınıfımı sonra okulumu çeşitli yerlerde temsil ettim. Bu Büyükelçi olma meselesini önce çok yanlış anlayıp, işin zorluklarını daha sonradan öğrensem de, ben Büyükelçi olma hayalimi hiç unutmadım. Büyükelçi olamasam da ülke ülke Denizz Aşırı gezdim :)

Sonra büyüdüm sinema sektörüne adımı altın harflerle olmasa da bir şekilde yazdırdım. İşim vesilesiyle yeri geldi festival, yeri geldi dizi-film çekimleri için çeşitli ülkelerde bulunmuştum. Ama benim en büyük hayalim olan Hindistan’a hiç gitmemiştim!

Hindistan’a gitme hayallerimde ünlü Hint oyuncu Aamir Khan’ın da rolü oldukça büyüktü. Pare’ciğimle birlikte evdeki boş zamanlarımızın hemen hemen hepsinde Aamir Khan filmleri izler, film sektöründe çalışan insanlar olarak bir gün Aamir Khan’la tanışma hatta onunla film çekme, çalışma hayalleri kurardık.

2016 yılının Nisan-Mayıs aylarıydı, Hindistan’a gideceğim diye tutturduğum günlerden biriydi. Ama bu sefer daha nettim. “ Ben bu sonbaharda Hindistan’a gideceğim!” Pare’ciğim “ nasıl gideceksin, işimiz var gücümüz var.” dese de tabii ki onu dinlemedim. Ona kalsa, hayali bile şartlar olgunlaşınca kuracaktım. Olur muydu öyle şey, hayal dediğin çiş gibiydi, geldiğinde tutamazdın.

Durmadan gece gündüz, 2016’nın sonbaharında kendimi Hindistan’a gideceğime inandırdım. Nasıl olacaktı bilmiyordum ama bir şekilde gidecektim. Hindistan turlarına baktım, o da ne 2000 TL’ye bir tur bulmuştum. Sevinçle Pare’ciğimin yanına geldim ve mutlu haberi onunla paylaştım. Sonbahara kadar 2000 TL biriktirirdik ne olacak? O sırada Pare’ciğim beni hayatın gerçekleriyle acı ötesi bir şekilde sarstı. Tur, 2000 TL değil 2000 dolardı. Türk lirasının serbest piyasa ekonomisindeki değerine bu kadar üzüldüğümü hiç hatırlamıyorum. Pare’ciğim çocuğuna bisiklet alamayan baba triplerine girdiyse de onu pek takmadım. İmkansız kelimesi Denizz Aşırı lügatında yoktu. Dur bakalımdı, bir çaresi bulunurdu.

Birkaç gün geçti geçmedi, dadadadann diye bir mail düştü gelen kutuma. Mail, Televizyon ve Sinema Filmi Yapımcıları Meslek Birliği TESİYAP’tan geliyordu. Hindistan’da 18.Mumbai Film Festivali düzenlenecekti, konuk ülke Türkiye’ydi. Hazır olun esas bombastik olanı, festivalin organizasyonunda çalışmak için bir ekip kurulacaktı. Tatata taaan beklediğim hayal ayağıma gelmişti sayın seyirciler.

Festival ekibi olarak Hindistan’a gittik. Hindistan’da Türk dizilerine ve Türk oyuncularına karşı büyük bir ilgiyle karşılaştık. Adını Feriha Koydum, Küçük Ağa ve Fatmagül’ün Suçu Ne Hindistan’da büyük bir beğeniyle izleniyordu. Zaten festival kapsamında Hindistan’a gelen Hazal Kaya, Sarp Levendoğlu ve Kaan Taşaner’in etrafı her fırsatta Hindistan’lı hayranları tarafından sarılıyordu. Turizm ve Kültür Bakanı Yardımcısı SN. Hüseyin YAYMAN, Sinema Genel Müdürü Erkin YILMAZ ve Mumbai Başkonsolosu Sn. Erdal Sabri ERGEN’in destekleriyle muhteşem bir festival oldu.

 
Festivalde Türk ekibi olarak çok yoğun çalıştık. Ama olsun, biraz da olsa Hindistan’ı görme, o kültürü tanıma fırsatımız olduğu için çok mutlu olduk. Ben sevdiğim işi yapıyorum, her şeyi geçtim sevdiğim işi Hindistan’da yapıyorum laylalaylalaylaay diye dolaşırken aşırı muhteşem bir olay gerçekleşti. Ama önce şunu söylemeden geçemeyeceğim ben zengin ve fakirin bu kadar uçurumlarca, aynı yerde yaşadığı başka bir ülke görmedim. Hindistan’da Bollywood starlarının yaşadığı bölgede, sokaklarda uyuyan bir sürü insana rastlamanız muhtemel. Sabah sokaklarda yaşayan, aç Hindistan’lı insanlar gördükten sonra akşam aşırı zengin bir adamın evine gitmek kafamı oldukça karıştırmıştı. Festival’in açılış gecesinin partisi, dünyanın en zengin 16.adamının sarayında aman pardon evinde gerçekleşti. Evden daha çok kocaman kapasiteli bir otele benziyordu. Zaten 5 kişi yaşamalarına rağmen, “evde” 500 kişi çalışıyormuş. Neyse konumuz bu değil. Dedikoduyu bir kenara bırakıp asıl mevzuya gelmek istiyorum. Açılış gecesinin partisinde bir de ne göreyim Aamir Khan orda, Deniz gel benle tanış, benimle fotoğraf çektir, beni öp dercesine bana bakıyor. Peki ben seni kırar mıyım Aamir’ciğim, tabii ki kırmam.

Hindistan’a gelmiş olmak yetmiyormuş gibi bir de Aamir Khan’la tanışıp, fotoğraf çektirmiştim. Daha kaç hayalim gerçekleşebilir ki diye düşünürken yanıma biri geldi. Türk müsünüz dedi, boş bulunup yes desem de benimle hiç dalga geçmedi. Sonrasında aramızda çok güzel bir sohbet oldu, Festival’den, sinemadan, dizilerden… Sohbet o kadar güzeldi ki, konuştuğum kişinin kim olduğunu sormak en sonunda aklıma geldi. “ Siz festivalden misiniz?” dedim. Türk delegasyonundan bağımsız bir sinemacı heralde diye düşünürken, “ Ben Büyükelçiyim” dedi. Efendim? Büyükelçi misiniz? İnsan Büyükelçi olduğunu böyle söyler mi ayol. Böyle normal, senin benim gibi… Söylermiş.

Çok utandım, bin bir özür diledim. İsminizi tabii ki biliyordum ama yüzünüzü bilmiyordum dedim. Hepsini usta mütevazılığı ile karşıladı Türkiye Yeni Delhi Büyükelçisi Sn.Burak AKÇAPAR. Ben ne bileyim, bir büyükelçiyle ayak üstü tanışacaksın deseler dünyada inanmazdım. Ben 350 korumayla birlikte gelir, hepimiz kapıya karşılamak için çıkarız, birimiz yere yatarız o üstümüzden geçer diye düşünmüştüm. İşte bunlar hep çocukluk travmaları :) Çocukluk hayalim, Sn. Büyükelçi Burak bey her halde bana hayatımın en büyük dersini Hindistan’da verdi.

Yetişkin bir Deniz, aynı anda kaç hayalini gerçekliştirebilir diye düşündüm. Hindistan’a gitmiş, en merak ettiğim ülkelerden birini görmüştüm. Yetmemiş, hayranı olduğum Hindistan’lı oyuncu Aamir Khan’la tanışıp, fotoğraf çektirmiştim. Hayat bana çocukluk hayalimle sohbet etme fırsatı tanımıştı. Asla inanmaktan ve hayal kurmaktan vazgeçmediğim için kendime, hayallerimi gerçekleştirmeme vesile olanlara ve hayata çok teşekkür ederim! İnanmaktan ve hayal kurmaktan asla vazgeçmeyin! Örtmen geldi byeee…