Hayatta olduğu gibi mutfakta da sadelik kazanır

Bruschetta’yla ilgili unutulmaması gereken ilk şey, onu yalnızca görünüşüne göre yargılamamak... Her iyi yemek ille de çok zorlu mu olmalı? Bazen lezzete ulaşmanın tahmin ettiğimizden çok daha kolay olabileceğini kanıtlayan bruschetta, yüzyıllar öncesinin Toskana geleneğine dayanıyor. Ve sadece bir dilim süslenmiş ekmek gibi görünse de, aslında İtalyan repertuvarındaki en sevilen, en keyif verici yemeklerden biri... Yüksek lezzetine rağmen, şaşırtıcı derecedeki basit yapımı ve uygun fiyatlı malzemeleriyle herkesi cezbediyor.

Bruschetta’nın isminin kökeni de geldiği bölge kadar gizemli... Aslında bu lezzetin icadıyla övünen en az üç İtalyan bölgesi var. Bunlardan birincisi, ona ‘fettunta’ adını veren Toskana... Bruschetta’nın en önemli aşaması olan sızma zeytinyağına dikkat çekmek için verilen bu isim, ‘yağlanmış dilim’ anlamına geliyor.

Küçük parçalara ayrılmış domateslerin bruschetta’yla buluşmasıysa Campania gelenekleri sayesinde gerçekleşmiş. Çünkü domates bu bölgenin tarımsal sembolü ve ekimi 200 yılı aşkın süredir burada oldukça yaygın.

Bruschetta’nın doğumuyla övünebilecek başka bir bölgeyse, ana mahsulü buğday ve sızma zeytinyağı olduğu için bir adım öne çıkan Puglia. Güney İtalya’nın bu geniş bölgesinin harika iklimi ve aynı zamanda domates yetiştiriciliğini destekleyen verimli toprakları; bölgede bruschetta için gerekli üç ana ürünü de eşsiz bir lezzette bizlere sunuyor. Özetle bruschetta, sadeliği ve güzel tadı nedeniyle artık İtalya için milli bir ürün...

Sızma ve İtalyan olması gereken yağın kalitesi, mükemmel bir bruschetta yapmak için en önemli unsur olsa da iyi ve kaliteli domatesler de en az yağ kadar önemli bir faktör. Temel Toskana tarifi sadece sarımsak ve yağ gerektirirken Napoli’de domatesle servis edilir. Anlayacağınız, her şehir bu lezzeti sunmanın kendi yolunu yaratmayı bilmiş...

Gerçek gurmeler eğer mevsimindeyse Alba’dan gelen, biraz tıraş edilmiş trüfün tadını çıkarabilirler bruschetta’yla beraber... Ülkemde bu basit ama karşı konulmaz yemekle o kadar gurur duyuluyor ki her yıl Guinness Rekorlar Kitabı için muazzam yeni versiyonları da çıkarılıyor.

Bruschetta’nın ilk prototipi büyük ihtimalle, ürettiği zeytinyağının kalitesini kontrol eden Romalı bir ‘agricola’ yani çiftçi tarafından icat edilmiş. Efsaneye göre, domates toplamakla meşgul olan çiftçiler, tarlada çalışırken oturup onları ekmek parçalarına atıştırmalık olarak koyarlarmış. Kesin olan bir şey var ki; yerel, tuzsuz ve hepsinden daha da önemlisi bayat ekmeğin değerlendirilip üzeri süslenerek fırınlarda bir lezzet şölenine dönüştürülmesinin hikâyesidir bruschetta...

Gelenek, fırına koymadan önce bir diş sarımsakla ekmeğin üzerini iyice fırçalamayı ve her dilime biraz zeytinyağı gezdirmeyi gerektirir. Çiftçiler, her zaman yağın çok taze ve yakın zamanda preslenmiş olması gerektiğine, bruschetta’ya en iyi eşlik edecek şeyinse bir kadeh şarap olduğuna inanırmış...

Eski bir İtalyan atasözünün dediği gibi “Bir günlük ekmek, bir aylık yağ ve bir yıllık şarap!”

Bruschetta

HAYATTA OLDUĞU GİBİ MUTFAKTA DA SADELİK KAZANIR

(2-3 kişilik)

NE LAZIM?

* 7 dilim ekmek 

* 2 diş sarımsak

* 14 zeytin

* 7-8 adet çeri domates

* 3-4 dal taze fesleğen

* 6 yemek kaşığı zeytinyağı

* 1 çay kaşığı tuz

NASIL YAPARIM?

* Fırında, ızgarada ya da tavada her iki yüzünü de kızarttığınız ekmek dilimlerinin üzerini sarımsaklarla zımparalar gibi ovun.

* Domatesleri ortadan 2’ye kesin ve kaşıkla çok az ezin.

* Ekmek dilimlerine sızma zeytinyağı gezdirin. Domatesleri, çekirdeklerini çıkarttığınız zeytinleri ve fesleğenleri yerleştirin.

* Bir tutam tuzu da dilimlerin üzerine serpiştirerek harika bir bruschetta’nın tadını çıkarın.