Tuğba’da ne çok malzeme varmış!

Bir manken, bir oyuncu yaptığı bir işle tüm gazetelere ve haber bültenlerine konu olabilir.

Kaldı ki Tuğba Özay’ın da geçmişte Deniz Baykal’la yan yana fotoğrafları tüm gazetelerde aynı gün çıkmıştı.

Ama dünkü gazetelerde yer alan Tuğba Özay haberlerinin ilginç bir özelliği vardı.

Hepsi farklı konulardaydı.

Böyle çarpıcı bir durumla daha önce karşılaştığımı hatırlamıyorum.

İşte dünkü gazetelerden gözüme çarpan Tuğba Özay haberleri:

Kelebek: Tuğba Özay CINE5’te şov programı yapacak

StarBox manşet: Hülya’nın psikolojisi bozuk

Sabah sürmanşet; Viagra çıkmış neyime

Bugün: Tuğba bakan olmak istiyor

Şok: Milletvekiliyle tavla oynadı

Bugün Melodi: Albümünü kredi ile çıkaracak

Gördüğünüz gibi bir haberin diğeriyle uzaktan yakından ilgisi yok!

Tesadüf mü yoksa Özay’ın bir iletişim başarısı mı bilemiyorum.

Ama okurken, Tuğba’da ne çok malzeme varmış, her gazeteye yetecek kadar dedim.

Samantha’yı eve kapatalım!

Hani Samantha Fox da hazırmış yani...

Her şeye!..

Boyacıyı öpmeye, Beyaz’a çıkmaya, Banu Alkan’ın evine gitmeye, Mehmet Ali Erbil’in şovuna katılmaya...

Melek’te yerlerde Madonna’vari dans etmeye...

İngiltere’nin Banu Alkan’ı deniyor ya, haklılık payı varmış.

Hazır Banu Alkan-Murat Taşdemir’in ’aşk oyunu’ sona yaklaşırken Samantha’yı bırakmayalım.

Kapatalım bir eve.

Artık yanındaki Gökhan Özen mi olur, Mustafa Topaloğlu mu bilemem.

Rum tenisçiyi izlerken

Avustralya Açık Tenis Turnuvası finalinde, Kıbrıslı Rum tenisçi Marcos Baghdatis’i kıskançlıkla izledim.

Finalde dünyanın bir numarası Roger Federer’e kaybetmesine rağmen turnuvada büyük başarı kazandı.

Biliyorum çok klasik bir söylem ama insan düşünmeden edemiyor:

700 bin nüfuslu Rumlar’dan çıkan bu tenisçinin bir benzeri, 70 milyonluk ülkeden neden çıkmıyor?

Aynı 700 binlik Rumlar’ın takımı Anorthosis de sezon başında Trabzonspor’u elemişti.

Ülkenin en ünlü tenisçisi Hülya Avşar olunca, Kıbrıslı Rumlar’ı sokağa döken Baghdatis’i böyle ağzımız açık izleriz.

Her spor alanında durumumuz tenisle aynı aslında.

Mesela dağa gittiğimde 4 yaşındaki çocukları hayretle izliyorum.

Kartalkaya, Uludağ slalom yapan ufaklıklarla dolu ama bu ülke bir tane uluslararası kayakçı çıkaramıyor!

Bu gidişle 70 değil 700 milyon olsak da çıkaramaz.

Demek ki neymiş, sportif başarıların kelle sayısıyla ilgisi yokmuş!

Bize düşen de Baghdatis’i kıskanmakmış.