Sayfiye yerlerinde neden daha az cinayet işlenir?

Ocak 25, 2020 07:29

Bana sorsalar “İstanbul’un en tehlikeli ilçesi neresi?” diye, Esenyurt derdim.

Haberin Devamı

Genelde okuduğum haberler, önümüze gelen olaylarda hep bu ilçenin ismine rastlıyorum.
Ama yanılmışım. Birinci sırada Fatih varmış. Esenyurt daha geriden geliyor.
Asayiş Şube Müdürlüğü, yılsonuna doğru İstanbul’da en çok cinayet işlenen ilçeleri açıkladı.
Birinci sırada 27 cinayetle Fatih var. İkinci sırada 22 cinayetle Küçükçekmece.
Üçüncü sırada 17 cinayetle Esenyurt yer alıyor.
2019’da cinayet olayının yaşanmadığı iki ilçe var İstanbul’da:
Biri Şile, diğeri Adalar.
Yazlık ve sayfiye hayatının stresi ve şiddeti azalttığının bir kanıtı da bu olmalı.
Deniz ve plaj havası herkese
iyi gelir.

Semtin en güzel sakiniydi

Her semtin nev-i şahsına münhasır yüzleri vardır.
Herkesin tanıdığı, herkesin bildiği, mahallede hep gördüğü simalar.
Bizim semtin böyle isimlerinden biri de Yüksel Abimizdi.
Cihangir’de Firuzağa Camisi’nin köşesinde her zamanki yerinde oturur, gelenle geçenle sohbet ederdi.
Cihangir’e ilk geldiğim yıllardan tanırım, neredeyse 25 yıla yakın zaman...
“Amerikalı” derdi herkes ona.
İlginç bir hikayesi vardı; Amerika’da kalmış yıllarca, boksörlük yapmış.
25 yıl önce gücü kuvveti yerindeyken eşya taşıma işleri yapardı semtte.
Buzdolabını, çamaşır makinesini tek başına sırtladığı gibi iki sokak öteye, bir solukta başka bir eve yerleştirebilirdi.
Tek başına sırtında ev taşırdı, öyle kuvvetliydi.
Şakır şakır İngilizce konuşurdu ama Amerikalı denmesini sevmezdi kendisine, “Milliyetçiyim ben, Türküm” derdi.
Hasta Galatasaraylıydı.
Bizim Ağa Bilardo’ya gidip gelirken Firuzağa’da her karşılaştığımızda maç muhabbeti yapardık.
Dilenci gibi para verilmesini asla kabul etmezdi ama tanıdıkları yemek falan ısmarlarsa kabul ederdi.
Son yıllarında yürümekte iyice zorluk çekmeye başlamıştı.
Çukurcuma’da bir otele uyumaya gider, bütün gün caminin kenarında otururdu.
Önceki gün Firuzağa Camisi’nde lavabonun önünde düşerek hayatını kaybettiği haberi geldi.
“Ne! Bizim Amerikalı mı?” dedim önce.
Sonra düzelttim, “Yüksel Abimiz mi ölmüş?” dedim. Çok üzüldüm...
Duvarın dibinde her gün oturduğu gibi sessiz sedasız çıktı hayatımızdan.
Semtin en güzel sakinlerindendi...
Bir sessiz rengini daha kaybetti Cihangir...