Bu lince dur diyecek yok mu?

“Adidas tişörtle nişanlanan apaçi” diye başlıklar açıldı, caps’ler hazırlandı, orantısız mizahın dibine vuruldu sosyal medyada...

Ne zamandır yoksulluk mizah konusu olmaya başladı bu ülkede?

Giyecek bir ceketi olmayabileceği, bir gömlek parasını denkleştiremeyeceği nasıl düşünülemez...

Yoksa yoktur...

Ne ayakkabı ne ceket ne pantolon... Yoksulun nişanlanma hakkı yok mudur?

Ama ne olacak bize geyik malzemesi çıksın,
gülelim, eğlenelim geçelim...

Hayat, başkalarının hayatı üzerinden makara yapmak, onu bunu linç edip rahatlamaktan ibaret zaten.

Benzer bir olay Güney Afrika’da yaşandı...

KFC’de sevgilisine evlilik teklif eden bir adam aynı bizdeki gibi makara konusu yapıldı sosyal medyada.

Fast food dükkanında evlilik mi teklif edilir diye yerden yere vuruldu adam...

Ama sonra anlaşıldı ki borçları olan ve yoksul biri...

Bu orantısız mizah sonrasında adamın bankaya olan 20 bin rand borcu silindi, yardım kampanyaları düzenlendi...

Ağzı bozuk sosyal medya kullanıcılarına en iyi ders verildi...

Bizde yok mu böyle iyi yürekli firmalar ve insanlar?

Spor kıyafetiyle nişanlanan gence yardım eli uzatıp şu sosyal medya şaklabanlarına güzel bir kapak yapsa...

Orantısız mizah 

Yandaki yazıda orantısız mizah dedim ya, magazin dünyasında da son haftalarda bunu yaşadık.
Tamam mizaha karşı hoşgörüyle yaklaşalım...
Tamam en ufak şeyden nem kapmayalım ama sahnede ağzımızdan çıkanı da kulağımız duysun..
Bence Cem Yılmaz’ın Haluk Levent’e ve Süheyl-Behzat Uygur’a yaptığı şakaların içinde rencide edici bir yan vardı...
Ertuğrul Özkök, “Ne olmuş bana ve Acun’a da şakalar yapıyor sahneden Cem” diyor.
Evet doğru, Tarkan’a da yapıyor ama bunların hiçbiri rencide değil...
Cem Yılmaz’ın Haluk ve Uygur Kardeşler’e yaptığında ise orantısız mizah vardı...

Kadın olmak

Ahmet Kural kadın kılığına girdi yeni filmi için...
1 Ocak 2020’de girecek filmleri Baba Parası’nın final sahnesinde kadın kılığıyla izleyici karşısına çıkacakmış.
Bu haberi görünce ilk tepkim şu oldu...
Belki bundan sonra kadınları daha iyi anlar.

Adı gibi

Cumhuriyet kuşağından bir efsane ismi daha uğurladık.
Şu 30 yılı devirdiğim gazetecilik mesleğinin bana kattığı en güzel şeylerden biri budur...
Çok kıymetli insanlarla aynı masada oturmak, onların sohbetine tanık olmak...
Yıldız Kenter de onlardan biriydi...
Sadece Yıldız Kenter de değil, Yıldız Hanım’la birlikte Şükran Güngör ve Müşfik Kenter’in bulunduğu masaya oturdum ben...
Böyle değerli isimlerle aynı masaya oturmak, onlarla sohbet etmek paha biçilmez bir değerdir...
Şimdi üçü de hayatta yok...
Hepsi de çok büyük değer kattılar kültür sanat hayatımıza...
Yıldız Kenter’in etkisi yetiştirdikleri öğrencileriyle kuşaklar boyunca sürecek.
Bize kattıkları için minnettarız kendisine...