ÇOCUKLUĞUMU KAYBETMEDİM, YA SEN?

ÇOCUKTUM

Çocuktum saf ve temiz, hiçlikten gelen bir kar tanesi gibi

Çocuktum bir annenin gözyaşındaki kadar eşsiz

Çocuktum severdim, cinsiyetsiz ve beklentisiz

Çocuktum her dem biraz daha yersiz.

Çocuktum yer, yurt, ad, soyad hiçbir şeyi önemsemeksizin

Çocuktum annem toprağım, babam gökyüzü

Çocuktum kırmızı ve beyaz, bir de ay ve yıldız

Çocuktum kimsesiz, eşsiz, taklitsiz, özel ve bir tanecik

Çocuktum nefret bilmez, kan bilmez, karanlık bilmez…

Çocuktum ellerim süt, yanaklarım bebek kokan

Çocuktum ve hep içimde çocuğum, çünkü bir kere oldum mu hep olunabilir…

Hep onu yaşayabilirim,

Çünkü ben çocuktum...

İçinizde ki çocuğa Merhaba...

Hepinizin Milli Egemenlik ve Çocuk Bayramını kutluyorum. Eşsiz çocukluğumuzu hepimiz yaşadık ve çocuk olmayı hepimiz biliyoruz.

Çocuk sevgidir, çocuk oyundur, çocuk iyiliktir...

İçinizde ki çocuğa seslenin, onu karşınızda hayal edin, ona sarılın, onu sevin ve sorun senin ihtiyacın olan nedir diye? Onunla oynayın ve dans edin. Çünkü yaşam bir danstır, sizde yaşayın onunla...

İçinizde ki çocuğu dinlemeyi, onu sevmeyi unutmayın...

Bazen, haftada bir bile olsa, içinizdeki çocuk olun, çocukluğunuzu yaşayın. Çünkü sizin gücünüz, kudretiniz ve yegâne sevginiz içinizdeki o çocukta...

Onu dinleyin ve ihtiyaçlarına kulak verin. Belki de hepimizin günlük yaşamdaki öfkemiz, üzüntülerimiz içimizdeki dinlenmeyen o saf ve temiz ama biraz da yanlız çocuktan geliyor...

Çocuktum sensiz ve bensiz.

Çocuktum evrenlere sığmayan kalbi ile sınırsız sevebilen...

Bazen benimle tanışan insanlar beni bir çocuk gibi sever ve güvenir, çünkü içimde ki çocuk benimle.

İzin verin sizinki de sizinle olsun…

Seni seven bir Can...