Yeşil...

Bekir COŞKUN

Arabanın radyosunda bir şarkı var:

‘‘Yeşil gözlerin nehir nehir,

Bir yeşil dalgadır, aklıma gelir...''

Anladığım kadarıyla birisi yeşil gözlü kızı arıyor..

Demek ki yeşil nehire daldım, trafik polisi uyardı:

‘‘Yeşil yandı...''

*

Ben yeşili severim...

Yeşil ışık, teknolojide bile ‘‘tehlike yok'', yani özgürlük anlamına geliyor...

Ekonomimiz bir başka yeşile bağlı:

Dolara...

Bu ülkenin tehlikesi bile yeşil:

‘‘Yeşil irtica...''

Ya huzur ve güvenlik?...

Esrarengiz istihbaratçı Yeşil yakalanırsa sağlanacak diyorlar...

*

Kaç gündür dizlerimizi bir başka yeşil için dövüyoruz:

Yeşil ormanlar için...

Yeşil yamaçlar gri küle döndü...

Ünlü şair Halil Soyuer'in şiiri var:

‘‘Yeşile hasrettendir anlımdaki ter

Yaksalar beni, dumanım yeşil tüter...''

Ve ne zaman bir yerde orman yansa, karım yüzüme bakıp bakıp söylenir:

‘‘Yine yeşilleştin...''

Esmerler sarardıklarında yeşil gibi olurlar...

(............)

Kaç yıl önce bir orman yangını görmüştüm... Alevler bir dev yılanın dili gibi gidip gidip geliyordu...

Bir kaplumbağa alevlerin belki birkaç adım önündeydi...

Sırtına vuran sıcaklık arttıkça panikliyor ve belki de yaklaşan ölümü hissediyordu...

Kaçmak istiyordu ya, kaplumbağalar kaçamazlar...

Adımlarını ağır ağın atıp, sanki gövdesini bırakıp kafasını kurtarmak istermiş gibi boynunu uzatıyordu..

Son bir kez dönüp alevlere baktı...

Adımları ağırlaştı ve başını kabuğunun içine çekip durdu...

(............)

Her orman yangınında göz kapaklarıma bir yeşil kaplumbağa yerleşir...

Ondan yüzlercesinin, binlercesinin önce ağır adımlarını duyar, sonra alevler arasında kavrulduklarını izlerim...

Yeşiller yok olur...

Ve yüzüm yeşilleşir...

Yeşil yeşil yanarım...