×
Özellikle ilk yarıda maçı istediği gibi yönlendirdi. İrlanda temsilcisinin sahada varlığı veya yokluğu hiç belli olmuyordu. Rakibin tura ortak olabilmesi için gol veya goller bulması gerekiyordu. Onun içinde Trabzonspor’u biraz ısırması gerekiyordu ancak rahatsız bile edemedi.
Trabzonspor belki de ilk maçta tarihi bir skor elde edebilirdi ancak kendi sahasında yediği iki gol rakibi biraz heveslendirdi. Onun içinde skor ve avantaj ne olursa olsun Trabzonspor temkinliydi. Öncelikle gol yememeyi düşündü ve ilk yarıda bunu da başardı. Ancak böylesine bir rakip karşısında ilk yarıda gol veya goller bulması gerekiyordu. Belki de ihtiyacı olsa golleri de bulacaktı ama önemsemedi veya ciddiye almadı. Rakibi ciddiye almayan bazı futbolcularda vardı. Bunların en başında da Colman ve Volkan geliyordu. Bu maç aslında onlar için bulunmaz fırsattı. Colman sahada hiç yoktu. Volkan ise sahada vardı ama varlığı belli olmuyordu. Geçen sezondan tek farkı forma numarası ve sakallarıydı. Olcan da o kadar istekli olmayınca forvette yalnız kalan Henrique de ilk yarı etkisiz kaldı.
İKİ TRANSFER ŞART
İKİNCİ yarıda da antrenman maçı devam etti. Trabzonspor zayıf rakibi karşısında yine oyunu istediği gibi yönlendirdi. Bazen rakibin oynamasına izin verdi, bazen de dişini gösterdi. Henrique’nin golü ile de tur geldi. Ancak bundan sonra ki turlarda bu kadar kolay rakip bulamazsınız. Trabzonspor’un çok acil iki transfere ihtiyacı var. Orta sahada oyunu yönlendirecek, yani beyin görevi yapacak bir oyuncuya ve forvette de yırtıcı bir santrafora ihtiyacı var. Eğer Avrupa’da devam etmek istiyorsan ve ligde de zirveye oynayacaksan en az iki transfer şart. Ne Colman ne de Henrique bu hedefleri sonuna kadar kovalayamazlar. Tabii ki Trabzonspor geçen sezondan çok daha farklı ama hedefler için yetmez. Ancak iki veya üç kaliteli takviye ile bu sezon Trabzonspor’u izlemek büyük zevk olacak gibi gözüküyor.
Her şey yeni olmasına yeni de, yeni olmayan ve değişmeyen bir tek Trabzonspor... Zaten kadroya baktığımız zaman bunu rahatlıkla görüyoruz. Sezon başı ve ilk resmi maç ama o canlılık ve istek Trabzonspor’da ilk yarıda yok. Aslında fena da başlamadı. Daha 15. dakikada 2 farklı öne geçince iş bitti diye düşündük. Ancak defansta öyle bariz hatalar yapıldı ki 2 inanılmaz gol yendi. Dilim varmıyor ama neredeyse mahalle takımlarının bile yemeyeceği 2 golle, mahalle takımı görüntüsündeki Derry City maça ortak oldu.
Nedense defansta dağınıklık ve durgunluk var. Biraz derli toplu gözüken ve yüreği ile oynayan Giray. Belki de bazıları kendilerini hala hazırlık maçında sanıyorlar. Geçtiğimiz sezonun küskün çocuğu Colman takımın liderliğini benimsemiş. Adrian yine fazla etliye sütlüye karışmıyor. İleride Henrique, çok hareketli ve bir o kadar da istekli. Gerisi “eski tas eski hamam” misali.
Düşünmesi lazım
Rakibin gücü belli. Bırakın gol atmayı düşünmeyi, atağa kalkmaya bile niyetleri yok. İlk yarıda 2 büyük hata ve 2 gol. İkinci yarıda da rakibin taktiği aynı ancak bu kez Trabzonspor daha dikkatli...
Peki bordo mavililer hazır mı, değil. Tadı tuzu var mı, pek yok. Turu geçer mi, geçer ama daha sonrası ne olur bilinmez. Tabii ki daha sezon başı ve biraz da beklemek gerekir. Ancak böylesine bir rakip karşısında hem de kendi sahanda çok kolay goller yersen, biraz düşünmek gerekir.
Başkan ve yönetim değişti, teknik heyet değişti ama Trabzonspor beklenen değişimi gösteremedi. Trabzonspor’da o beklenen büyük takım havası yine yok. Maalesef yine hedeflere koşan bir Trabzonspor’u izleyemeyeceğiz gibi gözüküyor. Taraftarları ayağa kaldıracak transferleri hala bekliyoruz. Yine beklemekle yetineceğiz. Ben bu filmi geçen sezonun başında da izlemiştim ve başarılı olamayacağını yazmıştım. Bu anlayış ve politika ile kimse şampiyonluk falan beklemesin. Trabzonspor’un hedefi her zaman şampiyonluktur ama artık bu yalnızca lafta kaldı. Lafla da bu gemi yürümez. Biraz da icraat gerekli.
BÜYÜK DÜŞÜNECEKSİN
BÜYÜK takımsan, büyük düşünüp büyük icraat yapacaksın. Ama hep bir mazeretleri oluyor. Yok kadro şişkin, yok Trabzon’a gelmek istemiyorlar. Bu, geçen yönetimin de mazeretleri idi. Trabzonspor’un yabancı oyuncuların çoğu alt liglerde bile kendilerine yer bulamazlar. Ancak öyle anlaşmalar yapılmış ki göndermek zor. Ama göndereceksin. Hedeflere oynayan takım için bunları yapacaksın. Açıkçası ben fazla umutlu değilim. UEFA’da gruplara kalmak büyük başarı olur. Ligde ise hedefi kimse bilmiyor. Hedef her zaman şampiyonluktur ama ne öyle bir kadro var ne de öyle transferler.
Ama anlaşıldı ki seçim öncesinde fazla bir hazırlık yapmamışlar. Teknik heyeti değiştirdiler ancak değiştiriş tarzları hiç etik değil.
Sportif direktör en başından belliydi ama sonra değişti. Yeni yönetim içinde de çatlak sesler var. Yani doğru dürüst planlarının olmadığı ortaya çıktı. Daha önlerinde dağlar kadar sorun var ama henüz icraat yok. İşin garip tarafı kimseden de doğru dürüst bilgi alamıyoruz. İbrahim Hacıosmanoğlu’nu onlarca kez aradım ama bir türlü ulaşamadım veya geri dönüş olmadı. Ondan sonra da ayırım yapıyorsunuz ve İstanbul basını diye bir kavram ortaya koyuyorsunuz. Unutmayın en çok Trabzonspor taraftarı İstanbul’da.
BELİRSİZLİK VAR
Daha Trabzonspor’un yeni sezon için ne zaman toplanacağı, kampı nerede yapacağı, kimlerin gideceği ve kimlerin geleceği belli değil. Diğer şampiyonluğa oynayan takımlar her gün kadrolarını güçlendirmeye devam ediyorlar. Nedense Trabzonspor’da hareket bile yok. Şunu anlayabilirim, çıkarsın ve “Trabzonspor’un hedefi kendi yağı ile kavrulmaktır. Kimse bu sezon şampiyonluk beklemesin” dersin anlarım. Ama bu da söylenmiyor. Tuhaf bir tutum içindeler. Taraftar çok uzun zamandır hedeflere koşan ve yarışmacı bir takım bekliyor. Eğer büyük takımsan, büyük düşünmek ve öyle de hareket etmek zorundasın.
Trabzonspor’da yeni bir sayfa açmanın zamanı geldi. Başkan ve teknik heyet değişti şimdi sıra futbolcularda. Mevcut kadro ile hedeflere koşulamayacağı belliydi ama sonunda anlaşıldı. Şimdi yapılacak iki iş var. Birincisi, eğer kendi yağım ile kavrulayım dersen, kadroyu fazla bozmadan yoluna devam edeceksin ki öyle de gözüküyor. İkincisi ise yarışmacı ve hedeflere oynayan bir takım olacaksan yapılacaklar belli. Öncelikle yabancı kadrosunun tamamına yakınını göndereceksin. Yerlilerin içinden de iyi bir eleme yapacaksın. En az iki yıldız oyuncuyu da kadroya katarak hedeflerini belirleyeceksin. Haydi, konuşma değil icraat zamanı...
Tebrik ediyor ve başarılar diliyorum. İki gündür ben de Trabzon’da kongreyi izliyorum. Tam bir Karadeniz fıkrası gibi 2 bin kişilik salona yaklaşık 6 bin kişiyi sığdırarak adeta bir sauna hizmeti verdiler. Seçim öncesi salonda Muhammer Usta ve İbrahim Hacıosmonoğlu’nun çekişeceği yönündeki görüş hakimdi. Hatta Muhammer Usta’nın ağır bastığı gözlemleniyordu. Ancak en başından bile yarışın son dört sandıkta belli olacağı kulaktan kulağa dolaşıyordu. Tabii ki kulis çalışmaları da tüm hızıyla devam ediyordu.
Hacıosmanoğlu ve ekibi dışarıda harıl harıl çalışırken Muhammer Usta ve ekibi savaş kazanmış komutan gibi sağa sola gülücük dağıtıyordu.
‘Şimdi icraat zamanı’
Gece geç saatlere doğru işin rengi belli olmuştu. Son dört sandık seçimin galibini ilan etmişti. Daha önce de bir kongre geçiren Hacıosmanoğlu tecrübesini ‘Usta’ca bir manevraya dönüştürerek ve geriden gelerek seçimi kazandı. Yani usta da belli oldu, çırak da belli oldu. İbrahim Hacıosmanoğlu, gece geç saatlerde yaptığı konuşmada ‘Şimdi icraat zamanı’ dedi. Öyle bir dönemde aday ve başkan oldu ki bu cesaretinden dolayı bir kez daha kutluyorum. Yapılacak çok iş var. Öncelikle acil ödenmesi gereken borçlar var ve bunları bir haftada halledeceklerini düşünüyorum.
Hacıosmanoğlu en az iki ay nefes almaya vakit bulamayacaklar. Ancak beklentiler ortada. Beklenen bir kupa var. Tabii ki bu işin peşi bırakılmayacak ama diğer işler de unutulmayacak. Sadri Şener kupanın peşine fazla düştü ve takım ile ilgilenemedi. Her başarısız sonuçta ve her sıkıştığında hep kupayı gündeme getirdi. Taraftar kupayı da bekliyor, başarıyı da, takımı ayağa kaldıracak yıldızları da bekliyor. Evet, konuşma zamanı değil, iş zamanı...
Ama taraftarların veya Trabzonlunun pek umurunda değil. Hatta bazıları seçim olacağından bile habersiz. Çoğunun aklı hala Fenerbahçe ile oynanan ve kaybedilen final maçı ile Tolunay Kafkas’ta kalmış. Seçimden çok Tolunay Kafkas’ın ne kadar çok kabadayı olduğu konuşuluyor.
Allah’tan Kafkas’ın yanında Altuğ var da kolundan tuttu ve kavgayı önledi. Yoksa şimdi çok daha başka şeyler konuşuyor olacaktık. Belki de Tolunay Kafkas’ın Trabzonspor’da ki son basın toplantısıydı ve hiç yakışmadı. Tamam maç hatta final kaybedebilirsin bu yeni bir şey veya dünyanın sonu değil ki. Orada önce kendini değil Trabzonspor’u temsil etmekle yükümlüsün. Tolunay Hoca göreve geldiğinde “Ateş ile barut yan yana geldi, patlamaya hazır olun” demişti. Sezon içinde o patlamayı pek göremedik ama Tolunay Hoca patlamayı sona saklamış.
ÇOK İŞ VAR ÇOK
Trabzonspor’da o her zaman beklenen patlama ne zaman olur bilemeyiz ama birçok yenilik olacağı belli... Kulüpte önce bu akşam yeni başkan ve yeni yönetim belli olacak. Daha sonra, başkan adayları hemen açıklamasa bile bir iki hafta içinde yeni teknik direktör ve arkasından yeni bir kadro. Yani hangisi seçilirse seçilsin yapılacak çok iş var. 200 milyon dolara yakın borç ve işlerin rayına oturması için de nakit en az 60 milyon dolar gerekli. Tabii ki iş bununla bitmiyor.
Çoğu gereksiz transferlerde futbolcularla öyle sözleşmeler yapılmış ki göndermek çok zor. Onları göndermek için de yenilerini almak için de yine taze para gerekli. Başkan adaylarının hepsi de hazırlıklarının tamam olduğunu söylüyorlar. Zaten artık fazla sabır da kalmadı. Maziyi özlemekten ve konuşmaktan taraftarlar bıktı. Başkanlar, yönetimler ve futbolcular gelip geçici.
Kalıcı olan her zaman taraftardır. Bu taraftar artık kupalar, şampiyonluklar ve başarı bekliyor. Yok elimizde yıldızları tutamıyoruz, yok Trabzon’a gelmek istemiyorlar gibi mazeretler duymak istemiyorlar. Elinde tutmasını da bileceksin, Trabzonspor’a getirtmesini de bileceksin. Yani beklenti de çok, yapılacak işler de çok. Yeni başkan ve yönetimine şimdiden kolay gelsin.
Trabzonspor’da dün akşam bunun bilincinde olmayan ve son maçlarını oynayan futbolcular bir hayli fazlaydı. Doğrusu Trabzonspor maça çok iyi başladı ancak devamını getiremedi. Öyle bir istekle ve baskıyla başladı ki Trabzonspor müthiş. Gol ha geldi geliyor derken, gol Fenerbahçe’den geldi. Trabzonspor öyle saldırdı ki karşısındaki takımın Fenerbahçe olduğunu unuttu. Fenerbahçe’nin ilk atağı gol oldu.
Şöyle iki takımın forvetlerine bakıyorum, bir tarafta Sow ve Webo, diğer tarafta Halil ve Volkan. Trabzonspor geliyor ama ceza sahasına kadar, ondan sonra bir şey yok. Halil ve Volkan Fenerbahçe defansının arasında sanki turistik geziye çıkmış gibiler. Diğer tarafta ise Sow ve Webo sürekli kovalıyor ve gol arıyor. Yani iki takımın forvetleri arasında dağlar kadar hatta dağlardan da büyük fark var. Fenerbahçe defansı ilk yarıda hiç zorlanmadı bile. İkinci yarıda ise oyunun kontrolü çoğunlukla Fenerbahçe’deydi. Önde olmanın da avantajı ile oyunu istediği gibi yönlendirdi. Daha sakin oynayarak az ama etkili geldi.
Trabzonspor ise ikinci yarıda tüm gücünü sahaya koymaya çalıştı ama gücü de bir yere kadar. Öyle rakibini sahasına hapsederek bir baskı kuramadı. Tabii ki bunda sahada oyunu yönlendirecek ve takımı ateşleyecek bir oyuncusunun da olmaması büyük etkendi. Bunu yapması beklenen takımın 10 numarası Adrian. Ancak Adrian senede üç bilemedin dört maç keyfi gelirse oynar. Dün akşam da çoğu maçta olduğu gibi yine gününde değildi. Sonlara doğru gelindiğinde Trabzonspor bütün riskleri aldı. Henrique’ninde oyuna girmesi ile Trabzonspor biraz canlandı ancak iş işten geçti.
SIFIR ÇEKTİLER
Diğer hedeflerin tek tek yok olduğu gibi kupa da gitti. Yani koskoca Trabzonspor sezon sonunda sıfır çekti. Tek teselli Avrupa’ya gitmek oldu. Tabii ki biraz züğürt tesellisi oldu. Sonuç olarak önümüzdeki sezon için Trabzonspor’da çok şeyler değişecek, birçok yenilik olacak ve olması da şart. Önümüzdeki hafta başından itibaren yenilikleri görmeye başlayacağız. Geçtiğimiz sezonu artık saymıyoruz ve özlenen Trabzonspor’u hasretle bekliyoruz. Doksan dakikanın çoğunluğunda isteyen Fenerbahçe idi ve istediğini de fazla zorlanmadan aldı. Alkışlıyor ve tebrik ediyoruz.