Selimiye’yi betona teslim etmeyin

ÜNLÜ olmadığı zamanlardan beri gidiyorum Selimiye’ye.
Yorgun bünyemi güzel denizine bandırmaya, kalabalıktan ve gürültüden uzak kalmaya en önemlisi de gösterişin fersah fersah uzağından dolanmaya.
Ne kadar ünlenirse ünlensin bunlar hiç bozulmadı Selimiye’de.
Hala sessiz, hala 24:00’ten sonra hayat bitiyor. Hala kimse “bangır müzik” yapmıyor. Hala ne giydiğin, kimsenin umurunda değil.
Ha arada, “kociş”in teknesinden inen topuklu ayakkabılı, mücevherli ablalar boy gösteriyor, ama ertesi akşam bakıyorum onlar da sandalete geçmiş.

Ha, mimarisi çok mu güzel Selmiye’nin. Üzgünüm, ama değil. Altı deniz mili karşısındaki Symi’nin estetik evleri ile karşılaştırıldığında hele, estetiği bırakın, keyifli olmaktan bile fersah fersah uzak Selimiye mimarisi. Ancak son bir kaç yılda üst üste açılan küçük oteller ve butik pansiyonlar güzellik katmaya başladı Selimiye’ye. Yıllar yıllar önceki küçük köy evleri ise yerini şekilsiz 3 katlı beton yapılara bırakmaya başladı nicedir.
Hal böyle iken bu kış feryat figan bir mail aldım Selimiye’den. Denizin hemen kıyısına, önüne geçiş yeri bırakmayacak şekilde bir beton yığını yapımına başlandığını, Selimiye’yi korumaya yönelik mevcut imar planına tamamen aykırı olan. Üstelik fotoğrafları ile birlikte gelen bu maili hemen araştırdık ve haber yaptık. Selimiyelilerin de çabası ve mahkemeye yapılan başvuru sonucu bu mevzuata aykırı, kazulet otel hemen durduruldu ve şimdi yıkımı bekliyor.

Biz neden beton seviyoruz?
Sorun sanırım bu sorunun cevabında saklı. Biz, beton seviyoruz kardeşim. Öyle lök gibi. Gri. Çiçeksiz. Dört duvar. Bir çatı. Estetik kaygısı genlerimizde yok. Allah vermemiş, biz ne yapalım. Genetik miras olarak estetik kaygı ile doğanlar, zaten evini, kapısının önünü, penceresini, pervazını bir şekilde renklendiriyor. İçindeki çiçek canavarını dışarıya vuruyor. Alüminyum doğrama yerine ahşap doğrama kullanıyor, en güzel renklerle beziyor evini barkını. Ve inanın bana onlar, hayatta da başarılı oluyor.

Selimiye artık bir kanalizasyon sistemini hak etmiyor mu?
Muğla Büyükşehir olduğundan bu yana, Selimiye artık Marmaris’e bağlı bir köy. Ve bu güzel köyün Muğla Büyükşehir Belediyesi’nden çok önemli bir isteği var... Artık kendi kanalizasyon altyapılarına sahip olmak! Bu kadar turistik bir yer için çok mu fazla şey istiyor Selimiyeliler Sayın Osman Gürün?

Gelecek yazı: Eylül’e özel Selimiye notları