“Haatchi ve Küçük Dostu”

1924 yılında Tokyo Üniversitesi'nde görev yapan Japon profesör Hidesabura Ueno, tren istasyonunda bulduğu küçük bir köpek yavrusunu evine götürdü. Profesör Ueno minik köpeğine, Japonya'da ''sekiz tane'' anlamına gelen Hachiko adını koydu.

Safkan Akita cinsi beyaz bir erkek köpek olan Hachiko, her sabah üniversiteye gitmek için evden tren istasyonuna yürüyen sahibine eşlik etti. İstasyonun dış kapısına kadar getirdiği sahibini uğurladıktan sonra tekrar evine döndü. Çok geçmeden bir akşam üniversite dönüşünde Profesör, Hachiko'yu istasyon çıkışında kendisini beklerken gördü ve çok şaşırdı. Bu akıllı ve şirin köpek sahibinin akşam eve dönüş saatlerini hesaplayarak istasyonun önüne gitmişti. Ondan sonraki bir yıl boyunca her sabah sahibini istasyona kadar götürdü, her akşam iş çıkışında da istasyonun önünde karşıladı. Saatini bir dakika olsun şaşmadı. Ne olursa olsun o istasyonun önüne sahibini karşılamaya gitti. Tren sesleri duyulduğunda seslere kulak kabartıyor ve istasyonun önünde yattığı kaldırımlardan ayağa kalkıyordu. Biliyordu ki, sahibi biraz sonra o kapıdan geçerek yanına gelecekti. Ama bir akşam, sabah neşeyle uğurladığı Profesör iş çıkışında o trenden inmedi. Hachiko, bütün gece istasyonun karşısındaki her zamanki yerinde biricik sahibini bekledi. Bir sonraki akşam yine yoktu Profesör. Üçüncü akşam açılan istasyon kapısından yine gelmedi. O masum köpek, Profesör’ün üniversitede kalp krizi geçirip öldüğünü nereden bilebilirdi ki...

Haftalar, aylar geçmek bilmedi. Hackiko, her gün sahibini o istasyonun önünde bekledi. Tam 10 yıl boyunca… Ama sahibi ona geri dönmedi. Ve Hachi, 12 yaşında o tren istasyonunun önündeki soğuk kaldırımlarda sahibini beklerken, öldü. Japonlar, ölümünün hemen ardından, Hachiko'nun heykelini sadakat ve insan-hayvan ilişkisinin sembolü olarak Shibuya İstasyonu'nun karşısına diktiler.

Profesör Ueno Hachiko ile beraberliklerinin yalnızca bir yıl süreceğini bilmiyordu. Ama onlar bu kısa zaman içinde muhteşem bir ilişki yaşadılar ve dünya tarihine konu olacak kitaplara ve filmlere ilham verdiler.

1924’ten tam 88 yıl sonra, 2012’de, İngiltere’de bir başka sıradışı köpeğe Hackiko’nun kısaltılmış ismi Hachi’den esinlenilerek “Haatchi” adı verildi.

9 Ocak 2012 tarihinde Doğu Londra’daki New Spitalfilds yakınlarındaki demiryolu raylarında beş aylık bir Anadolu çoban köpeği bulundu. Yavru köpek kafasına ve yüzüne vurulduktan sonra raylar üzerinde terkedilmiş ve tren altında kalmıştı. Onu ilk önce demiryolu ağının gezici işletme müdürü fark etti Önce onun ölü olduğunu sandı ve dikkatle yaklaştı. Ancak sol bacağı ve patisi kana bulanmış olmasına rağmen, köpek hâlâ yaşıyordu. Hemen Hayvanlara Eziyetin Önlenmesi Derneği’ni aradı. Dernekten gelen sosyal hizmetler memuru ve gezici işletme müdürü bacağı ve kuyruğu kötü bir şekilde parçalanmış ve başının üstü şişmiş olan köpeği raylardan kurtarıp Kuzey Londra’daki Hayvan Hastanesi’ne götürdüler. Yaralı köpek ilk tedavisinin ardından, hastanedeki birinci ve ikinci gecelerini atlattı. Büyük bir ameliyatı kaldırabilecek kadar dengeli bir duruma geldiğine karar verildiğinde de kuyruğu neredeyse omurgasının dibinden, bacağı da kalçasına yakın bir noktadan kesildi.

Kimse bu büyük köpeğin ismini bilmiyordu. Çalışanların tümü “sevimli ayıcık” dedikleri bu hayvana aşık olmuşlardı. Sonra ona, Profesör Ueno’nun köpeğinin isminden esinlenerek, “Haatchi” adını verdiler. Ardından onun için bir ev aranmaya başlandı.

Owen Howkins 25 Ağustos 2005’te dünyaya geldi. Anne ve babası onun normal gelişmediğini fark ettiler. 2 yaşındayken Owen’a “Schwartz-Jampel Sendromu” teşhisi konuldu. İlk kez Oscar Schwartz ve Robert Jampel tarafından 1962 yılında tanımlanmış olan Schwartz-Jampel Sendromu ender görülen, iskelet kasları etkileyen genetik bir bozukluk. Kaslarda güçsüzleşmeye ve sertleşmeye, kemik gelişiminde aksamalara, bazı eklemlerde kilitlenmeye, boyun uzamasını engelleyen büyüme sorunlarına yol açabiliyor. Bu sendromdan etkilenen kişilerin yüz hatları küçük ve hareketsiz olabildiği gibi çeşitli göz rahatsızlıkları da bulunabiliyor. Belirtiler kişiden kişiye farklılık gösteriyor. Hastalık genellikle bebeklikten çocukluğa kadar kendini belli ediyor.

Owen gitgide içine kapanık bir çocuk oldu. Ailesi onu kabuğundan çıkarmak için ne yapılması gerektiğini bilemiyordu. Bir köpeğinin olmasının ona iyi gelebileceğini düşünerek Mr.Pixel adında Spaniel ve Collie kırması bir köpek seçip sahiplendiler. Ne var ki Owen Mr.Pixel’i sevse de onunla ailesinin umduğu gibi bir bağ kuramadı. Aile daha sonra Mr.Pixel’e arkadaş olacak bir yavru köpek alarak bir köpeği daha kurtarmayı düşündü. Akıllarında, Mr.Pixel’dan daha küçük bir köpek vardı. Ancak Ocak 2012’de bilgisayarda gördükleri bir Anadolu çoban köpeğinin derin bakışı içlerini delip geçti. Aradıklarının “o” olduğunu hemen anladılar.

Owen sırlara ve sürprizlere bayılırdı. Bu yüzden ona evlerinde onlarla yaşamaya kimin geleceğinden hiç bahsetmediler. Ve Haatchi 18 Şubat gecesi geç saatte yeni evine geldi. Owen’a onu büyük bir sürprizin beklediği söylendi. Kendisinin üç katı büyüklüğünde bir köpek zıplayarak içeri girip davet edilmeksizin başını bacaklarının üstüne koyunca Owerı çok şaşırdı. “Birbirlerine bir kez baktılar ve ikisinin de içi eridi. Bu, ikisi için de, ilk görüşte aşktı.”

İkisi de engelli olan Haatchi ve Owen birbirlerine çok iyi geldiler. Birbirlerini iyileştirdiler. Gazeteci-yazar Wendy Holden onların sıradışı dostluğunu kitaplaştırdı. Söz konusu kitap “Haatchi ve Küçük Dostu” adıyla Türkçe’leştirildi. Ve bu kitabın satışı ile Türkiye Kas Hastalıkları Derneği ve Yaşam Hakkına Saygı-Gönüllü Hayvan Korumacıları Dayanışma ve Yardımlaşma Platformu’na destek olunuyor.

İçinizi ısıtacak bir şeyler okumak istiyorsanız, tavsiye ederim.

Engellerimizi hissettirmeyecek engelsiz bir yaşam dileği ile…