Eşit haklara kavuşmayı bekliyoruz…

2010 yılında kurulan. EŞHİD ayrımcılığın önlenmesi, insan hakları ve farklılıklara saygının geliştirilmesi ve demokratik bir toplumun yaratılması için izleme ve raporlama çalışmaları yapıyor. Dernek, hak ihlâllerinin ve ayrımcılığın önlenmesi için savunuculuk yapan sivil örgütlerle dayanışma içinde sürdürüyor çalışmalarını. Sivil toplum örgütleri arasında ortak çalışma alanları yaratmayı ve bilgi paylaşım ağının güçlenmesine katkı sağlamayı amaçlıyor.

Eşit Haklar İçin İzleme Derneği, Türkiye’nin farklı bölgelerinde, farklı tematik alanlarda çalışan sivil toplum örgütleri ve aktivistlerden oluşan “İzleme Platformu”nun da üyesi. İzleme Platformu, öncelikle hak ihlâlleri merkezli çalışmalar yürütmek ve bu çalışmaların sonuçlarını kamuoyu ile paylaşarak farkındalığın arttırılmasını sağlamayı amaçlıyor. Platform, bu sayede toplumsal barışın ve eşitliğin sağlanmasına katkı sunmaya çalışıyor. Farklı alanlarda izleme faaliyetlerini sürdüren platform üyeleri, başta “Engelli Bireylere Yönelik Ayrımcılığın İzlenmesi” ve “Irk ve Etnik Kökene Dayalı Ayrımcılığın İzlenmesi” olmak üzere iki farklı alanda sürdürüyor çalışmalarını.

Ayrımcılık İzleme Platformu üyesi 21 sivil toplum örgütü tarafından Eşit Haklar İçin İzleme Derneği koordinasyonunda hazırlanan “2011 Yılı Engellilere Yönelik Ayrımcılık ve Hak İhlâlleri İzleme Raporu” geçtiğimiz günlerde yayınlandı. Rapor, engelli bireylerin sorunlarının bir insan hakları sorunu olduğu ve dünyanın birçok yerinde olduğu gibi Türkiye’de de engelli bireylerin temel haklardan yararlanmada ayrımcılıkla karşılaştığı kabul edilerek hazırlanmış. Amaç ise engelli bireylere yönelik ayrımcılık ve hak ihlâllerinin görünür kılınması yoluyla farkındalık yaratılmasına ve yasama/yürütme otoritesinin engelliler alanındaki politika ve uygulamalarının insan hakları ve fırsat eşitliği temeline oturtulmasına katkıda bulunmak.

Raporda engellilere yönelik ayrımcılık ve hak ihlâlleriyle ilgili önemli bilgiler yer alıyor. Bu bilgilerden yeri geldikçe yararlanacağım yazılarımda. Ancak bugün, engelli çocuk sahibi iki annenin, raporda yer bulmuş, yakarışlarını iletmek istiyorum sizlere.

“Bazı akraba ve dostlar beni suçlar gibi bakıyorlar. Bir ceza gibi görüyorlar... Çocugˆum özürlü diye dıs¸lanıyor. ‘Beni sevmiyorlar anne’ diyor”( Zihinsel ve bedensel engelli bir çocuğa sahip bu anne)

“Etrafımızdaki insanlar, ‘siz bu c¸ocukları sadece para almak ic¸in rehabilitasyon merkezine go¨tu¨ru¨yorsunuz. Sizinki o¨zenti, ne gerek var yoksa’ dediler. Herkesin go¨zu¨ bizim aldıgˆımız bakıcı parasında. Bizim aldıgˆımız parayı kıskanıyorlar. Alay ediyorlar. U¨stu¨mu¨ze geliyorlar. Millet, ‘daha ne istiyorsunuz o kadar para alıyorsunuz’ diyorlar. U¨c¸ tane c¸ocuk bo¨yle, nasıl mutlu olabiliriz ki?” ( Zihinsel engelli üç çocuğa sahip bu anne)

Ben bu raporu incelerken, bir fotoğraf geldi e-postama. Öyle hoşuma gitti ki, sizlerle de paylaşmak istedim. Sonuçta bizimkiler de çocuk, fotoğraftakiler de…

Engellerimizi hissettirmeyecek, engelsiz bir yaşam dileği ile...