Güneş Mutlu’nun MEHRY MU’sunun 5 kıtadaki büyük başarısı

Müthiş çantalar tasarlıyorsun. Çok çok tebrik ediyorum seni. Nasıl tanımlıyorsun onları?

“Ruhu olan çantalar” diyorum. Ve ulaşılabilir lüks.

Güzelmiş “ulaşılabilir lüks”. Açsana biraz...

Lüksün kendisi, aslında ulaşılmazlığın getirdiği cazibeden doğan bir kavram. Ama ille de maddi ulaşılmazlık değil sözünü ettiğim. Mevsiminde güzel tadı olan domates yiyebilmek de bir lüks! Dolayısıyla benim “ulaşılabilir lüks” kavramım; arzuyu, tutkuyu, cazibeyi barındırıyor.

“Mehry Mu” çok akılda kalan, müzikal bir isim... Nereden çıktı?

Farsça’ya bir gönül bağım var. Sebebini bilmiyorum, karmik bir bağ olabilir. Farsçada Mehry, günışığı demek. “Mu” ise, soyadım Mutlu’nun ilk iki harfi.

 Peki çanta maceran nasıl başladı?

Hayalim uygun fiyatlı, kaliteli, Doğu-Batı sentezi çantalar yapmaktı. Hani bazı çantalar vardır, görür görmez âşık olursunuz. Ve kullanana gider sorarsınız, “Nereden aldın?” diye. Aldığınız cevap da şudur: “Anneannemindi!” ya da “Vintage bir dükkândan aldım!” Nostaljik ama melankolik olmayan. Tanıdık hisler uyandıran ama modern ve yeni tasarımlar. Mehry Mu da böyle çantalar oldu...

Çantalar önce senin zihninde mi beliriyor?

Kesinlikle öyle! Tasarım sürecimde, tanımlanması zor bir sihir var. Mehry Mu’yu başarıya taşımış tüm orijinal fikirler, bana bir hediye gibi ilhamla geldi. Fatma’nın eli sembolü, Hazeran dokusu, çuval kumaş üzerine nakış, çantaların içini ikat kumaşla kaplamak gibi... İlhamla gelen bu hediyeleri alıp, profesyonel bir koleksiyona dökmek ve pazarlamak da işin meşakkatli kısmı!

Fatma’nın eli mesela Mehry Mu’nun sembolü oldu...

Evet. Oğlum Emir 6 aylıkken geldi bu fikir aklıma. Bir e-ticaret sitem vardı. Orada en çok Fatma’nın eli sembollü takılar satmıştık. Kocaman Fatma’nın eli şeklinde pirinç metal kestirdim. Bunu çanta üzerinde dümdüz yapıştırmak istemedim, biraz daha kimlikli bir tasarım olsun istedim. Marakeş’ten güzel bir fayans deseni buldum, Fatma’nın eli sembolünü de ortasına yerleştirdim. İşçiliği göstermek için kenarlarına el dikişi attırdım ve çantanın içini tekrar rengarenk ikatlarla kapladım. Adını da en yakın arkadaşım Rezzan’dan ilhamla “Rez bag” koydum. İlk olarak Midnight Express mağazasıyla anlaştık. Sonra Beymen istedi. Kısa sürede kategorimizde satış birincisi olduk. Sonra satış rekorları kırdık. Derken Mavi Jeans işbirliği ve Jo Malone’la tanışmam sayesinde başlayan Londra açılımıyla maceram devam etti.

Dünyanın 5 kıtasında satılıyor Mehry Mu. Avusturalya’da, Amerika’da, Afrika’da, Asya’da ve Avrupa’da var olmak nasıl bir duygu?

Muhteşem! Çantalarım dünyayı geziyor ya, kendim geziyormuşum gibi heyecan duyuyorum. İtiraf etmeliyim ki bu satış noktalarına girmek hiç de kolay olmadı. Örneğin Net-a-porter’ye girmek 3 senemizi aldı. Ama başardık.

“Bütün bunları tek başıma yaptım, aferin bana!” diyebiliyor musun?

Artık evet. Eskiden kendime, “Aferin!” demek ayıp gibi gelirdi bana. Tabii ki her şey ekip işi. Ama ben ilk başladığımda, tek başımaydım. Zaman içinde büyüdük. Ekibi ve üreticileri toparlayan, birleştiren insan olduğum için kendime aferin demeyi hak ettiğimi düşünüyorum!

Arkanda bir aile desteği var mıydı?

Yok, hayır. Bununla da gurur duyuyorum. Ailemden sıfır finansal destek var! İlk günden beri bu böyle. Bu da bir şirket için paha biçilmez bir artı bana göre. Bolluk bereket içinde başlayıp yanlış kararlar verebilirdim. Büyümek için tek yol, sıkıntı çekmek, yokluklardan büyük fikirler çıkarmaktı. Şimdi büyüyoruz, bir tık daha büyük bir ölçekli şirket haline geldik. Buna rağmen hâlâ çok temkinliyim. Hâlâ çok mütevazı bir ofiste, küçük ama karınca gibi bir ekiple çalışıyorum. Önümüzdeki yıllarda büyümenin devam edebilmesi için finansman ihtiyaçları elbette olacak. Yatırımcılarla zaman zaman görüşüyoruz. Ama aklıma ve kalbime uymayan bir işe asla girmem.

HİKÂYESİ OLAN ÇANTALAR

Peki neden çanta?
Çünkü ben hep çanta sevdim. Bu işe başlarken de çanta pazarında bir boşluk gördüm. 10 sene içinde bu işi A’dan Z’ye öğrendiğimi düşünüyorum ama tabii ki öğrenme sürecim devam ediyor. En çok da çantalarımın hikâyesini yaratmayı seviyorum.

BİZ KADINLAR SÜPER KAHRAMANLARIZ

Kadın girişimci olmanın zorlukları neler?

Çok zor kadın girişimci olmak... Hem de çok! Ben şimdi anlıyorum klasik aile resminde anne neden çocuklarla, baba ise işte... İki çocuğum var, biri 10 yaşında, biri neredeyse 4 olacak. Onlarla evin düzeni ve iş arasında bazen pinpon topu gibi sekiyorum. Aralarda da işimin doğası gereği, kreatif ve sosyal kalmaya da devam etmek zorundayım. Sporumu da aksatmamalı, kendime de bakmalıyım, iş seyahatlerimi de yapabilmeliyim. Bir de ben şanslıyım; eşim Türk ama İsveçli gibi bir adam. Karışmaz, sıkmaz, çocuklarla ilgilenir. Buna rağmen zor! İşte bu yüzden biz kadınlar süper kahramanlarız diye düşünüyorum. Gerçi hayat böyle olunca, beynimdeki tüm hücreler harıl harıl çalışıyor, ruhumun da katmanları gelişiyor gibi hissediyorum. Yaşasın kadın olmak! Kadın girişimci olmak!

Kadın girişimcilere tavsiyelerin neler olur?

En büyük tuzak, başarılı olduğumuz için suçluluk duymamız... Bu genlerimize kodlanmış bir duygu. Aslında böylesine duygu dolu ve empati kurabilen varlıklar olduğumuz için, iş hayatına girdiğimizde ortaya çıkardığımız işler farklı ve dolu dolu oluyor. Yeter ki duygularımız, mutluluğumuza, huzurumuza mal olmasın. Kısacası, kadınların hislerini yaşamaktan korkmasınlar, dişi taraflarını törpülemesinler ve suçluluk duygusu yüklü girdaplarda kaybolmasınlar!