Yetiş Ayşe

Sevgili okurlar. Hepinize tek tek teşekkür etmek istiyorum. Zuhal’cim, Özgür’cüm, Semra’cım, Metin’cim… Ve adını yazamadığım onlarca koca yürekli insan… Sizler gibi vicdanlı insanların bu ülkede var olduğunu bilmek çok güzel. Yaptığınız her şey için çok teşekkürler… Yetiş Ayşe’den medet uman birçok yardıma muhtaç kardeşimiz var. İşte bazıları bunlar. Okuyana da yardım edene de çok teşekkür ederim.

Fatma’nın dramı

Ayşe Hanım, yazılarınızı her zaman okuyan, takip eden bir okurunuzum. Size Fatma için yazıyorum, yazdıklarımın doğruluğunu her an için ispata hazırım. Ayşe Hanım lütfen Fatma ile ilgilenin, öyküsünü kendinden dinlediğinizde bir annenin her şartta çocuklarına bakabileceğinin örneğini göreceksiniz. Fatma genç bir anne. Anne babası Fatma'yı (Fatma 1,5 yaşında iken) babaannesine bırakarak düğüne giderler ve fakat düğün dönüşü elim bir trafik kazası sonucu hayatlarını kaybederler. Babaanne Fatma'ya bakamadığı için Fatma'yı 1,5 yaşında Yetiştirme Yurdu'na verir ve Fatma'nın dramı başlar. 14-15 yaşında iken akrabaları yurttan alıp evlendirirler ve bir oğlu olur. Fatma kızına hamile iken kamyonette çalışan eşine, bir tıp doktoru hanım aracı ile çarpar ve Fatma eşini kaybeder (kaza ile ilgili yardımsever bir kişi dava açılmasına tanıdığı avukat kanalıyla vesile olur, açılan dava 7 yıldır devam etmekte olup henüz sonuç alınamamıştır). Bunun ardından Fatma iki çocuğu ile sokaklara düşer. Ben Fatma'yı tanıdığımda kızı 8 aylıktı, çorap satarak geçinmeye çalışıyordu ve okul bahçelerinde iki çocuğuyla kalıyordu. Biz işyerinde Fatma'ya elimizden geldiği kadar destek olmaya çalıştık. Çok onurlu, yürekli, temiz kalpli, evlatlarına dört elle sarılan Fatma'nın göğsünde aniden bir kitle çıktı ve göğsü alındı. Bu arada bizim bulduğumuz beş altı tane ev değiştirdi. Bu evler zaten virane, rutubet alan zor şartlara sahip yerlerdi. Gittikçe sağlığı bozulan Fatma'nın bu kez rahmini aldılar. Çocukları için yinede yaşamda dik durdu ve çocuklarını yetiştirme yurduna vermemek için elinden gelen gayreti göstermeye devam etti ama gücü tükeniyordu. Çünkü tutunacak hiçbir dalı yoktu. Bu arada yıllar çeşitli zorluklarla geçti ve oğlunu hep beraber büyüttük. Çok zeki olan oğlunu iyi bir okula yerleştirdik. Kızı şu an ilkokula gidiyor ve Fatma'nın diğer göğsü de alındı. Vücudunda morluklar başladı, inanmayacaksınız ama Fatma yine sokaklarda. Çünkü ev kiraları 300-400 liradan aşağı değil, bizim desteğimiz ile ne kadar devam ettirebilirdi ki? Ayşe Hanım, bu Fatma'nın çok kısaltılmış öyküsü. Fatma'nın yaşadıkları ile bir roman yazılır. Görüşmek isterseniz bende telefonu var, bunu size yazdığımdan haberi yok. Fatma'ya bir şey olacak, kızı annesinin kaderini (kız ağabeyinden de zeki) yaşayacak diye çok korkuyorum. Lütfen onun için bir şeyler yapın. Çünkü artık benim yapabileceklerim sınırlı.

Cevap: Sevgili okurum size insanlığınızdan, vicdan sahibi olmanızdan ve yardım severliğinizden dolayı çok teşekkür ediyorum. Fatma’nın takipçisi olacağım söz veriyorum. Okurlarıma güveniyorum, mutlaka Fatma’ya ve çocuklarına sahip çıkacaklardır.

Sara hastasıyım iş bulamıyorum
28 yaşındayım, Muğla’da yaşıyorum. Abla çok çaresizim ben. Eşimden yeni ayrıldım, hasta olduğum için o da sırtını döndü bana. Kimsem yok abla. Sara hastasıyım, günlerdir kapımı çalan olmadı. Gittiğim her yerde hasta olduğum için iş vermiyorlar. Evlere temizliğe gidiyordum kendime bakabiliyordum. Son günlerde bayılmalarım çoğaldıkça onlar da iş vermez oldular. Bir anda hastalığımdan dolayı herkes sırt döndü, başta eşim! Hiç kimsem yok değerli okurlarınızdan bana iş vermelerini istiyorum. Çalışıp ayakta durabilmek için yardım istiyorum.

Cevap: Öncelikle çok geçmiş olsun canım. Her şey insanlar için unutma lütfen. Sesini duyan Milas ve civarındaki yardım sever okurlarımızdan sana ulaşmalarını rica ediyorum.

Bu mübarek ayların hürmetine bana yardım edin lütfen-Ayşe
Ayşe Hanım duydum ki herkesin derdine deva oluyormuşsunuz. Hani bir umuttur derler ya, tek umudum siz kaldınız. Bittim çünkü! Çocuklarım çok küçük, dün parka oynasınlar diye götürdüm. Onlara bakarken ağlamaya başladım, yanıma tanımadığım bir kadın geldi. O da çocuğunu parka getirmiş. Neden ağladığımı sordu, boşta bulunup anlattım derdimi. Kadın bana senden bahsetti. Kendisi de sizden bir süre önce yardım almış, dua ediyordu sana ve okurlarına. Bana da senin adresini o kadın verdi. Siz ve hayırsever okurlarınızdan bana ve çocuklarıma yardım etmenizi istiyorum, çok perişanım. Eşimden ayrıldım, çocuklarımla ortada kaldım. Hasta olduğumum için çalışamıyorum. Günlerdir çocuklarım sıcak bir yemek yiyemediler, ev kira elektrik su faturası ödeyemez oldum. Ev sahibim beni evden atacak. Bu beni kahrediyor ne yapacağımı bilmiyorum. Çocuklarım çok küçük yanlış bir şey yapmaktan çok korkuyorum yardım edin bana Allah rızası için.

Cevap: Ayşe’cim sevgili adaşım. Sen içini ferah tut. Bu sayfa sayesinde yüzlerce insana yardımcı olundu. Sana da yardımcı olacak okurların olduğuna inanıyorum.

Kıyafet ve ayakkabı istiyorum-Neşe
Ablacım çok utanıyorum ama giyecek kıyafetim yok. 40-42 numara ayakkabı giyiyorum, bedenim M ve L. Kullanmadıkları fazla kıyafetleri varsa okurlarının çok sevinirim.

Cevap: Yardımcı olacak okurları sana yönlendireceğiz canım.

Yardım isteyen okur hakkında-Gökçenaz
Ayşe Hanım selamlar. Gıda yardımı isteyen bayandan cevap geldi. Aynen size iletiyorum. “Merhaba ne olur kusuruma bakmayın mesajınıza geç cevap yazabildim internetim yok, komşumdan Ayşe ablaya yazmıştım onlar da düğün için memleketlerine gittiler, kaldım uluorta. Şimdi internet kafeye girdim utana sıkıla oradan yazıyorum, Allah razı olsun bir sürü erzak göndermek isteyen olmuş ben bu kadar erzağı aç gözlülük yapıp evime doldurmak istemiyorum. Siz de eğer kabul ederseniz erzaklarım bittiğinde size yazsam olur mu?” Ben de cevaben daha sonrasında kendisine istediği zaman yardımcı olacağımı yazdım. İnsanların dürüstlüğü gözlerimi yaşartıyor resmen. Ben de şimdilik bu bayandan haber bekleyeceğim ama köşenizi takipteyim, harika isler çıkarıyorsunuz, gönülden tebrik ediyorum sizi. Sevgiler.

Cevap: Gökçenaz Hanım çok teşekkür ederim duyarlılığınız için. Okurların yardım isteyen iletilerini bir görseniz… Çok gururlular, asla fazlasını istemiyorlar. Böyle insanların olduğunu bilmek yaptığımız işin doğruluğunu bir kez daha kanıtlıyor. Sevgiler.

Yardım etmek istiyorum
Merhaba Ayşe Hanım, pazartesi günleri köşenizde yayınlanan yardım taleplerini okuyunca kendimi o kadar kötü hissediyorum ki anlatamam. Yine elimden geldiğince bazı yardım taleplerine gücüm kuvvetim kadar cevap vermek istiyorum. Saygılarımla.

Cevap: İsminin yayınlanmasını istemeyen ve yıllardır onlarca kişiye yardım eden okurum kendisini iyi biliyor! Siz nasıl kocaman yürekli bir insansınız sizi çok seviyorum çok teşekkürler her şey için.

Yardım etmek istiyorum-Semra

Ayşe Hanım Merhaba, sık sık köşenizi takip ediyor ve elimden geldiğince yardım etmeye çalışıyorum. Malum önümüz ramazan ve kimse aç kalmasın hele ki çocuklar...
Cevap: Semra Hanım süpersiniz..