Yetiş Ayşe

TÜP BEBEK

Merhaba Ayşe Ablacığım;

3 yıllık evliyim ve bütün uğraşlarımıza rağmen çocuk sahibi olamadık. Son olarak doktorlar bizi tüp bebeğe yönlendirdi ama imkânlarımız buna yeterli değil.

Tüp bebek maliyetinin yaklaşık 5.000 TL civarında olduğunu öğrendim ve bununla ilgili yardımınıza ihtiyacım var. Umarım bana yardım edebilecek birileri vardır.

İsmimi ve adresimi yayınlamazsanız sevinirim

Rumuz: bebeksiz

CEVAP: Sevgili bebeksiz, Allah tüm özlemini çekenlere bu güzel duyguları yaşatır inşallah. Okur dostlarımdan bu tip hastane veya kurumlarda çalışanlardan veya maddi olarak size destek olabilecek olanlardan yardım bekliyorum.

……………

ACİL MADDİ YARDIM

Merhaba Ayşe Hanım yazımı köşenizde tekrar yayınlar mısınız? Çok sevinirim, inanın zor durumdayım.

Önceki eposta:

Ayşe Hanım merhaba, çok zor günler geçiriyorum. Ev hanımıyım ben, eşim aylardır işsiz. Bunu dolandırmışlar, hayırsızın teki, ne evine bakıyor ne çocuklara.

Üstelik yaptığı borçlar da cabası, geçen eve haciz geldi, polislere yalvar yakar bir şey almadılar ama 1 hafta içinde borcun en az bir kısmını ödemem lazım.

Ben engelliyim ve rahatsızım iş bakamıyorum bu yüzden. Küçük kızım gözünden rahatsız, tek gözü görme yeteneğini kaybetmiş ona gözlük alacak param yok.
Çocuklarımın psikolojisi bozuldu, okula gidiyorlar haliyle onların da masrafları var.

Ne olur miktarı hiç önemli değil, maddi yardıma çok ihtiyacım var, Allah rızası için. Çocuklarımın için istiyorum bunu. Allah senin işini, gücünü rast getirsin muhtaç insanların sorunlarına eğiliyorsun.
Pınar

CEVAP: Pınarcığım tekrar yayınladım, inşallah maddi yardımda da bulunan olur bu sefer.

……………

EVLENMEK İÇİN YARDIM İSTİYORUM

Ayşe Ablacığım;

Aslında bu maili yazsam mı yazmasam mı çok kararsız kaldım ama artık doldum, taştım, taşacağım.
Ayşe Ablacığım,
Ben 28 yaşında bir genç kızım. Allah’ıma şükürler olsun, sağlığım sıhhatim iyi, gücüm kuvvetim yerinde ama gel gör ki ablacığım bazı talihsiz durumlar yaşadım ve hala da pek bir düzelebilmiş değilim.

Ablacığım, üniversiteyi hem okudum hem çalıştım bitirdim ama üniversite yıllarımda başıma talihsiz bir olay geldi. Birine güvendim, abi dedim, her abi dediğime güven olmayacağını çok acı bir ders alarak öğrendim. Şimdi burada kalkıp da detaylarını anlatmak istemiyorum. İyice dramatize ederek kendimi acındırmak değil amacım.

O olayın üstünden kendimi toparlamam bayağı zaman aldı. Gerçi hala da toparlanmış sayılmam ama şükür Allah’ıma daha iyiyim.

Çalışıyorum aileme destek oluyorum ama benim çalıştığım vakti zamanında babamın zaaflarına yenik düşerek bizi soktuğu borç batağının sona ermesine yetmedi. Olsun, şükür Rabb’ime çalışırım didinirim. Nasılsa aklımda hiç evlenmek yok diyor... dum.

Ama gel gör ki ablacığım kısmet nasip hiç belli olmuyor. Şimdi biri benimle evlenmek istiyor. Ne yalan söyleyeyim ben de istiyorum.

Çünkü bu zamana kadar her geçen gelin arabasına, her hamile kadına kedinin ciğere bakması gibi bakar dururdum. Deme sakın “kızım sırf evlenmiş olmak için evlenme” diye; çocukla görüştük konuştuk anlaştık.  Çok iyi biri, korumacı, sevecen, tam aile babası olacak türden biri.

Ablacığım şimdi tamam evlenelim desem ne elimde var ne avucumda. Bizimkilerde desen, onlarda da yok.

Bir tanıdığımdan borç isteyeyim dedim, keşke istemeseydim de o anki o davranışı görmeseydim, herkes her şeyden bir karşılık bekler olmuş. Sanki ben ondan borç istemeye değil de söylemeye dilim varmıyor, başka bir şey istemeye gitmişim gibi davrandı.

Ablacığım, inan durumum güç olmasa yazmazdım. Ama belki bir yardım eden olur umuduyla yazıyorum.

Ablacığım ismimi paylaşmazsan çok sevinirim. Saygılarımı sunuyorum, seni kocaman bir sevgi ve saygıyla sarılarak öpüyorum.

CEVAP: Sevgili okur dostum, Allah bak kalbine göre birini vermiş, ne mutlu sana. İnşallah kolay bir şekilde maddi sorunlarınızı da çözersiniz. Mutluluklar diliyorum.

……………

NE YAPACAĞIM

Sevgili Ayşe;

Tam da ne yapmalıyım, nasıl olmalı, birilerine anlatmalıyım derken aldatıldığını anlattığın 3 yıl önceki yazını okudum az önce.

Aldatıldık hem de 2. kez (benim bildiğim)15 yıllık evliyim. İlki 2007’de küçük kızım 2 yaşında iken oldu.

Tesadüfen sms'ini yakaladım; “seni çok özledim bir tanem”. Şok oldum, dumur oldum, ne dersen de işte, yaşanabilecek en kötü ne varsa yaşadım. Ölmek istedim, intihar ettim, psikiyatrik tedavi gördüm ama affettim.

“2 kızım var” dedim, babam aynı haltı yediğinde nefret ettim ondan (hala nefret ediyorum) “aynı şeyleri yaşatmayacağım onlara” dedim vs vs.

Yıl 2009 hamileyim, üstelik ikiz! Depresyon, uykusuz geceler, karar veremiyorum, aldırsam mı, düşünüyorum 2 cana birden nasıl kıyılır?
Yıl 2010 doğum yapıyorum, yıl 2012 Ocak ayı oğullarımdan biri babasının telefonu ile oynuyor son aramaya basıyor, bir kadın alıp “canım” diyor.

Numaraya bakıyorum, erkek ismi! Soruyorum kim bu, ne bileyim diyor! Nasıl yani diye deşiyorum, felancanın sevgilisi diyor!
Sende ne arıyor onun teli diyorum, beni arıyor, iş arıyormuş diyor.
Sonuna kadar inkâr anlayacağın. En sonunda “bitti bu iş, toparla pılını pırtını, git” diyorum, itiraf geliyor, sadece telefonda konuştuk, aramızda bir şey olmadı.

Yuh artık daha ne geçecek. Onu evden gönderirken küçük kızım ağlıyor baba gitme diye.

Onlarca kez arıyor babasını, gel ne olur diyor, bana kızıyor. “Senin yüzünden gitti babam, sen gönderdin” diyor ağlayan gözleriyle hıçkırıklar içerisinde.

Kıyamıyorum evladıma, arıyorum “gel” diyorum, konuşalım. Yalvarıyor, ayrılmak istemiyor, seviyorum diyor. Sen olmadan yaşamam diyor, öldürürüm kendimi diyor!
Kıyamıyorum...

Zaman diyorum, evde kal ama bana bulaşma. Düşünüyorum; 4 çocuk, büyük kızım bu yıl sbs’ye girecek, deli gibi çalıştı yavrum 8 yıldır, nasıl etkilenir?

Küçük kızım babası eve gelmeden uyumaz, onu öpmeden gitse bütün gün ağlar. Oğlanlar küçük henüz, anlamıyorlar.

Ayrılsam; eğitimliyim şükür, çalışırım vs ama çocuklarımı bırakabileceğim kimse yok.
Bütün yollarım kapalı anlayacağın, sonuç; içimde kocaman bir boşluk, onur gurur kavgası, hiçlik…
Söyle bakalım, ne yapmalıyım şimdi ben?
 

CEVAP: ne yapmalıyım şimdi ben demişsin de aslında sen kararını çoktan vermişsin sanki benden onay vermemi bekliyorsun. Kusura bakma ama ben bu durumda ne onay verebilirim ne de akıl verebilirim. Herkesin hayatı kendine, sen aldatılmana rağmen bu şekilde yaşamayı seçiyorsan senin bileceğin iş, ben seçmedim.
Huylu huyundan vazgeçmezmiş, seninki de vazgeçmemiş zaten. Sen affettikçe de devam edecektir, şüphen olmasın.

……………

TELEFON YARDIMI

Merhaba Ayşe Ablacığım,

İyi bir okuyucunum, bu isteğimi köşende yayınlarsan mutlu edersin beni.

Ablacığım öğrenciyim, ailemden uzakta çok zor şartlarda bir yakınımın yardımlarıyla okuyorum. Babamı küçükken kaybettim. Beş kardeşim var ailemin durumu iyi değil ancak kendilerine geçindirebiliyorlar. Belki saçma gelecek ama benim bir cep telefonuna ihtiyacım var.

İkinci el bir telefonum vardı bozuldu. Bakıyorum milletin elinde son model cep telefonları var istediklerini alabiliyorlar. Benim hiç istediğim, gönlüme göre aldığım bir şeyim olmadı şu hayatta maddi sıkıntılar yüzünden.

Sadece uzaktan bakıyorum onlara. Geçen gün rüyamda bir … marka telefonum vardı, uyandığımda hüngür hüngür ağlamaya başladım. Kimin elinde o telefondan görsem gözlerim doluyor.
Kimseye ağız açıp bir şey isteyemiyorum, durumum malum.

Bana yardımcı olan bir abla olmasa ne yapardım bilmiyorum. Onu da zorda bırakmak istemiyorum. Hayırsever birisi bana yardımcı olmaz mı, benim de iyi bir telefonum olur mu acaba?

Tek lüksüm bu olur, belki ileride çalışır öderim yardım eden kişiye.
Abla öptüm seni.
Aslı

CEVAP: Aslıcığım, siz gençler ne kadar da marka meraklısı oluyorsunuz böyle. Söylediğin telefon 2-3000TLlık bir telefon. Yani bana kızma ama rüyalarına girecek kadar bunu istemen çok doğru gelmiyor bana. Üstelik daha öğrencisin, çalışıp para kazanmaya başladığında bu paraların ne kadar zor kazanıldığını da anlayacaksın. Okur dostlarımdan bu konuda farklı düşünüp de sana telefon almak isteyen olur mu bilemiyorum, olursa sana yönlendiririm. Derslerinde başarılar diliyorum. Sevgiler.

……………

BURS

Ayşe Hanım merhabalar;

Ben İ.’den 2 çocuk annesi, çalışan bir anneyim. 42 yaşındayım. Oğlum Isparta Eğirdir aşçılık bölümünde okuyor. Bu sene ilk senesi. Kızım orta bire gidiyor.

Yıllardır borç batağı içerisinde boğuşuyoruz. Kirada oturuyorum. Eşim özel sektörde çalıştığı için kriz nedeniyle çok sık olarak işsiz kaldı. İş bulasıya kadar da arada geçen süre içerisinde borç hanemiz daha da artmaya devam etti.

Oğlumu visa kartlarından çektiğim paralarla okutmaya başladım. Çünkü şehir dışında oğlumu okutabilmek için ayırabileceğim bir bütçem kesinlikle yoktu. Fakat Allah’ımın izniyle şu ana kadar borç harç idare ettim.

Eşim yurtdışında çalışmak için iş arıyor, oğlumuzu okutabilmek için. Fakat şu ana kadar yurtdışı işi bulamadı. Sizden ricam oğluma burs sağlayabilecek hayırsever birileri olur mu? Hayırsever birileri çıkarsa iletişim bilgilerimi sizden alabilirler mi.

Aracı olduğunuz için şimdiden size çok ama çok teşekkür ederim. Siz de bir annesiniz. Benim durumumu anlarsınız. Hayırlı günler dilerim. Her şey gönlünüzce olsun.

N.

CEVAP: N. Hanımcığım, tabi ki sizi çok iyi anlıyorum. Siz de her anne baba gibi çocuklarınızın iyi eğitim alıp, meslek sahibi olmalarını istiyorsunuz haklı olarak. İnşallah okur dostlarımdan burs verenler olur. Sevgiler.

……………