İntihar

Sorun bana, isim isim anlatayım. Ne, nedir? Hangisi ne etki gösterir?
Burundan çekileni var, pet şişeden içileni...
Her dinlediğimde bu gençlere, hatta yaşı geçkinlere “zıkkımın kökünü içseydiniz ya” dedim.
“Bir de bir dünya para veriyorsunuz” diye söylendim.
“Ne oluyor?” dedim, “ya başka bir boyuta mı geçiyorsunuz kardeşim?”
Öyle deli bir şey ki bu maddeler.
Biri diyor ki “şunu içince abla, Alice Harikalar Diyarındasın, yanında Mickey Mouselar var mesela...”
Beyne nasıl hükmetmekse... Nasıl halüsinasyonlar göstermekse, anlayın işte.
“Peki, sonrası?” dedim, “hep böyle güzel mi?”
“Yok” dediler, “mokunu çıkarınca Mickey Mouselar gider, yılanlar akrepler gelir.”
Bu mok yiyen maddeleri bir de bırak, bırakabilirsen ve çoğu da bırakmak istiyor haliyle.
Her kullanım beyninin yavaş yavaş ölümüne sebep oluyor ve elbette vücudun iflasına...
Yani intihar.
Bırakanların tek hayali artık yeni, düzenli bir hayat kurmak.
Toplantılara katılıyorlar filmlerdeki gibi. “Ben bir bağımlıyım” diyorlar. Hatta yardım ediyorlar diğer bağımlılara.
Son örnek hayatıma yeni giren Senem’im (Kuyucuoğlu)
Biliyorsunuz tedavi oldu.
Senem şimdi deniz kıyısında bir yerde.
Gözlerden uzak. Her gün yoga ve meditasyon yapıyor kendi kendine.
Mevlana okuyor. Telefonda sesi pırıl pırıl geliyor. Bana yolladığı resimlere bakıyorum; 10 yaş genç duruyor.
Burada devlete teşekkür etmek gerekiyor.
Evet, Senem kararlıydı ama şu an o hastanenin parasını ödeyecek gücü yoktu.
Devlet bir anlamda bağımlı bir genç kızı hayata tekrar kazandırdı.
Peki, aynı devlet eski bir bağımlı olan ve cezasını daha önce hapiste yatarak çekmiş Deniz Seki için ne yapıyor?
O kadar yattığın yetmedi; şimdi üç buçuk sene daha yatacaksın diyor.
Sokakta yakalanan torbacı bu kadar yatmıyor. Kız bir de çıkıp tekrar içeri giriyor. Sarhoş sürücü, adam öldürüyor bu kadar yatmıyor.
Senem’i hayata kazandıran devlet Deniz’in hayatı için ne düşünüyor?
Deniz’in yerinde kim olsa Fizan’a kaçar. Ben kaçardım başarabilsem.
Deniz’in yerinde kim olsa intiharı düşünürdü, ben olsam düşünürdüm.
İnsanın canı tatlıdır demeyin. Psikoloji bozulmaya dursun göz kararması bir anlık şeydir.
Deniz’in en yakın arkadaşlarından biriyle konuşuyorum zaten teyit ediyor beni.
“Evet” diyor, “içeri girersem intihar edeceğim dedi.”
Allah korusun...
Deniz bu kadarını hak etti mi? El insaf yani. Bu kadına günah değil mi?
Senem’i hayata tekrardan kazandıran devletimiz aynı şeyi Deniz için de yapsanız, hatasını yeterince anlayıp yeterince cezasını çekmedi mi?
Bu kadına da elinizi uzatsanız, bir şans, bir af, çok mu şey istiyoruz, bilemiyorum ki?