Evlenmeden çocuk yapmak 2

Benim bile beynim ikiye bölünmüş durumda. Kız annesi olarak olaya bakıyorum; ülkenin hali ve eğitimi belli, kızların üzerlerindeki baskı yüzünden yanlış kararlar verebilecekleri bir devirde yaşıyoruz.
Evlenmeden çocuk sahibi olmak toplumda hâlâ bir tabu. Aynı cinsellik konuşmak gibi...
Bekâr bir kadının anne olmaya hakkı yok mu? Belli bir yaşa gelmiş, maddi gücü yerinde, kimseye muhtaç olmadan dimdik ayaklarının üzerinde duran bir kadın... Aşka, sevgiye saygısı sonsuz ancak kendi gibi birini bulamadığı için evlenmemiş. Anne olabilmek için hayatının sonuna kadar o “doğru” adamı beklemeli mi?
Doğru adamı bulamayan bir kadının, anne olmaya hakkı yok mudur? Allah’ın kadınlara bahşettiği en büyük lütuf olan doğurma yetisi, evlilik ile sınırlandırılabilir mi?
Erkekler 60 yaşında da baba olabiliyorken, kadının doğal doğurganlık süreci menopozda bitiyor maalesef! Evet, tıp ilerledi, artık kadınlar ileri yaşlarda da anne olabiliyor ama 50 yaşında anne olmak hem kadın için hem de doğacak çocuk için ne kadar doğru?
Evlenmeden çocuk yapan kadınlar kimilerine göre güçlü, cesaretli kimilerine göre de toplum değerlerini hiçe sayan ahlaksız, dinimize aykırı gelen, rezil insanlar.
Peki ya evli olup da çocuk sahibi olmayı hak etmeyen anne babalar yok mu? El kadar bebekleri döven, işkence eden, dilendiren, fiziksel ve ruhsal şiddete maruz bırakan... Kendi öz çocuğuna tecavüz eden, para karşılığı satanları saymıyorum bile!
Böyleleri de varken bu dünyada, sırf imza atıp evlenmediği için annelikten uzak kalanlar da var!
Toplumda evlilik bir nevi kadının sosyal statü atlaması olarak görülüyor hâlâ... O imzayı attın mı hoop aklandın paklandın!
Evliliğe; medeni hukuk çerçevesinde veraset, intikal, nafaka gibi hakları, kadın ve erkeğin birbirlerine karşı kanunun öngördüğü asgari sorumlulukları düzenleyen ve belirginleştiren kanuni bir akit olarak bakacak olursak, bekâr bir annenin bu çerçevede sorumlulukları, hakkı ne olur?
Resmi nikahı olmayan, imam nikahlı milyonlarca çift var hâlâ bu memlekette. Peki, o kadınlar “evlilik dışı” çocuk sahibi olmuş olmuyorlar mı?
Babasız bir çocuğu büyütmek ne kadar zor... Maddiyatı geçtim, ya onun sorumluluğu? Baba sevgisini ve sıcaklığını ne karşılayabilir? Baba çok önemli bir rol modeldir çocuklar için. “Dağ gibi babam var” sözü boşuna söylenmemiştir.
Okul çağındaki çocuklar, kendi boylarından beklenmeyecek acımasızlıkta olabiliyor maalesef. Babasız bir çocuğa okulda arkadaşları neler der! Veli toplantısında ya da okul çıkışında babasının elinden tutan arkadaşlarını görünce neler hisseder o küçük beden?
“Güçlü bir kadınım, ayaklarımın üzerinde durabiliyorum” diyerek tek başına çocuk sahibi olmak ego tatmini midir?
Aşk dolu bir evlilikte baba şefkatiyle büyümek özgüven sağlar. Çocuğu bundan mahrum etmek günah değil mi?
Çocuk için yürümeyen evliliği devam ettirmek ile çocuk için evlenmek de aynı saçmalık değil mi?
Dediğim gibi dostlar, ben bile ikiye bölündüm bu konuda... Herkesin aldığı eğitim, büyüdüğü aile düzeni, hayata bakışı, yaşamdan beklentilerimiz farklı.
Çocuk sahibi olmak gibi çok hassas bir konuda toplum, örf adetler ve yaşam duruşumuz arasında sıkışmış durumdayız maalesef...