Doktorlara ne kadar şükretsek az

O nedenle Türkiye’den gelen her telefon, her haber sevinç ile aynı anda hafif bir ürpertiye de neden olur. Geçen hafta ben bunun ne demek olduğunu yakından deneyimledim. Babamın kalp krizi geçirerek hastaneye kaldırıldığı haberini aldığım gece yarısı ve takip eden günler yaşadıklarım kolay olmadı. Belki eskiden olsa ilk uçakla gelme hali, pandemi nedeniyle 72 saatlik test yaptırma ve Türkiye’de karantinaya girme haline dönüşmüş olunca ben gelene kadar tüm operasyonlar yapılıp babamın eve çıkmasıyla sonuçlandı. Hayatı boyunca sigara içmeyen, günde 10 bin adım atan ve kendisine iyi bakan babamın bu yaşam anlayışı sayesinde iyileşme süreci hızlandı. Bundan sonrası yine kendisine ve bedenine iyi bakmakla daha da iyiye gidecek.

İYİ Kİ VARSINIZ
Yaşanan ilk büyük krizi atlatmada ailemin çabuk müdahalesi ve ambulansın 7 dakikada gelip babamı Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne yetiştirmesi büyük önem taşıyor. Ya hastanedeki doktorlar ve tüm sağlık çalışanları... Babamın başından ayrılmayan kardeşlerimin ifadesine göre tüm doktor ve sağlık personelinin sadece babama değil (benim gazeteci olduğumu bilen yoktu), tüm hastalara gösterdiği ilgi ve özene ne kadar teşekkür etsek az. İzninizle ben, benim gibi onlara minnet borçlu tüm hasta yakınları adına köşemden teşekkür etmek istiyorum. Dr. Cenk Ekmekçi, Dr. Selim Ekinci, Dr. Kaan Eroğul, Dr. Kultuhan Eren Hazır, Gamze Topçuoğlu, Ümit Yanıçun, Hakan Sakarya, Burcu Tüfekçi ve tüm kardiyoloji servisine minnetle teşekkür ediyorum. Bu kişiler adını öğrenebildiğimiz doktor ve sağlık personeli. Onlar gibi yüzlercesi, tüm hastalar için gece gündüz çalışıyor. Bu derece stresli işlerine rağmen güleryüz ve müthiş bir sabır ve anlayışla hasta yakınlarını da teselli ediyor ve her soruyu yanıtlıyorlar. Onların bu mütevazi ve olumlu halleri ‘dünyada iyi şeyler de oluyor’ düşüncesini ve umutları yeşertiyor. İyi ki varsınız ve inanın çok değerlisiniz...

UMUT DEMİŞKEN
Babam hayat boyu, bedenini zararlı olan şeylerden koruduysa da ruhunu ve kalbini zararlı ve olumsuz düşüncelerden aynı başarıyla korudu mu emin değilim... Her akşam seyredilen olumsuz haberler, yaşanan olayların olumsuz yanlarını gözden kaçırmayayım derken fazla büyütme, çözümün kendisinde olmadığı sorunlarla uykularını kaçırma, geçmişi tekrar tekrar düşünme gibi aslında birçoğumuzun normal yaşam rutini haline getirdiği alışkanlıklar, kimbilir bizlerde nasıl bir etki yaratıyor... Bunlar benim yorumlarım çünkü bu tip rahatsızlıkların sadece bedensel değil, stres ve sıkıntı kaynaklı da olabileceğini düşünüyorum ki aslında bu yönde bilimsel açıklamalar da var. Zaten babam da hastane yatağında sürekli kendisinden bir yaş büyük biri Amerika’ya başkan olabiliyorsa, kendisinin de iyi olabileceğini düşündüğünü söyledi. Olumlu örneklere bakmanın faydası bu olsa gerek... Her zaman kolay olmasa da iyiyi, umudu ve hayatı seçmek...
Not: Son teşekkürüm bana destek veren ve kaygılarımı azaltan sevgili Deniz Sipahi ve tüm gazete ekibimize...