Rusların Ukrayna’dan kaçırdığı uçak gemisi

Birlikteki ülkeler bir bir bağımsızlıklarını ilan ediyordu.

1991 Aralık ayının başında da Ukrayna halkoylamasıyla bağımsızlığını ilan etti. Sovyetler’in Rusya’dan sonraki en büyük cumhuriyetiydi Ukrayna. Hürriyet’teki haberin başlığı şöyleydi: “Avrupa’nın yeni süperi Ukrayna.”

Bağımsızlık referandumunun yapıldığı gün İstanbul Boğazı’nın sıra dışı bir yolcusu vardı.

Sovyetler Birliği’nin ilk uçak gemisi Kuznetsov, Karadeniz’den ayrılıyordu.

Montrö’ye göre uçak gemilerinin boğazlardan geçmesine izin yoktu. Ancak Kuznetsov, “uçak taşıyan kuruvazör” olarak tanımlandığı için boğazlardan geçiş yapabildi. Devasa gemi sabah 07.03’te Boğaz’a girdi.

3 ARALIK 1991

Boğaz’daki hız sınırı 10 deniz miliydi. Ama Kuznetsov, saatte 14.3 deniz mili süratle rüzgâr gibi geçti İstanbul’u. Saat 08.10’da Marmara’ya açılmıştı bile. Ardından 13.15’te Çanakkale Boğazı’na ulaştı. Orayı da 2 saatte geçip, soluğu Ege’de aldı.

3 ARALIK 1991

Dev geminin kaçarcasına gitmesinin bir nedeni vardı.

UKRAYNA’DA İNŞA EDİLDİ

Sovyetler Birliği’nin ilk uçak gemisinin inşasına Ukrayna’nın Riga kentinde 1983’te başlandı.

Geminin ismi yıllar içinde önce Riga, sonra Tiflis, ardından da Brejnev oldu.

Sovyetler’deki bağımsızlık hareketleriyle birlikte gemiye Sovyetler’in 2. Dünya Savaşı kahramanlarından Amiral Kuznetsov’un ismi verildi. Kuznetsov’un denize ilk indiği dönem Sovyetler’in de karışıklık yaşadığı yıllardı.

Bağımsızlığını ilan etmeye hazırlanan Ukrayna’nın el koyma ihtimaline karşılık Sovyetler gemiyi Karadeniz’den çıkarma karar aldı. İşte Kuznetsov’un Boğaz’dan “rüzgâr gibi” geçmesinin nedeni buydu.

48 savaş uçağı ve 18 helikopter taşıyabilen Kuznetsov halen Rus Donanması’nda görev yapıyor.

2 KASIM 2001

KARDEŞİ VARYAG DA BOĞAZ’I GEÇTİ

UKRAYNA’da Kuznetsov ile aynı tersanede inşa edilen ikinci bir uçak gemisi vardı.

O gemiyi Türkiye de yakından tanıyordu. İsmi Varyag’dı. Varyag, Kuznetsov’un ardından 1985’te inşa edilmeye başlandı. Ancak Sovyetler Birliği’nin dağılmasının ardından tamamlanamadı. 1993’te Ukrayna’ya bırakıldı.

Ukrayna da uçak gemisini Çin’e sattı. Ama ne motoru vardı ne de dümeni. Statüsü nedeniyle boğazlardan geçemiyordu.

Çin, Varyag’ı turizm amacıyla kullanacağını taahhüt edince geçişine izin verildi. Varyag’ın boğazlardan geçişi de büyük olay oldu.

Halatlarla bağlı 6 deniz aracı Varyag’ı çekti. Toplam 27 tekne, 16 kılavuz kaptan ve 250 personel seferber oldu.

Ama Çin’in verdiği sözün gerçek olmadığı anlaşıldı. Varyag şu anda Liaoning adıyla Çin donanmasında görevde.

SALACAK CANAVARI
İSTANBUL’UN KANINA İŞLEYEN CİNAYETLER

İSTANBUL, 18 Ağustos 1958 günü, tarihindeki en korkunç olaylarından birini yaşadı. Öylesine vahşi bir katliamdı ki bu, tarihi şehrin psikolojisinde derin bir iz bıraktı.

30 yaşındaki Elif Gülcan, çocukları Zeliha (7), Nusret (10) ve komşusunun kızı Birsen Kaldemir (12) ile birlikte Salacak Plajı’na gitti.

Akşam saatlerine kadar denize girdiler. Ahbaplarıyla sohbet ettiler, akşam 18.30’da vedalaşıp plajdan ayrıldılar.

Ve bir daha görülmediler.

Gülcan ve çocuklar eve dönmeyince aileler polise başvurdu.

Ertesi gün Harem iskelesi civarında karaya çekilmiş bir sandal fark edildi. Sandalda kan lekeleri, içinde de kanlı su vardı. Sandalın sahibinin 27 yaşındaki Kandemir Sipahipala olduğu belirlendi. Ancak sandalcıdan hiç iz yoktu. Görgü tanıkları olayın ertesi günü karşılaştıkları Sipahipala’nın heyecanlı olduğunu söylüyordu.

Sipahipala, olaydan 9 gün sonra Bahçeköy’de bir inşaatta çalışırken yakalandı.

Emniyetteki ve hâkim karşısındaki ilk ifadesinde suçunu kabul ediyordu.

KORKUNÇ DETAYLAR

Sandalına aldığı Elif Gülcan ve 3 çocukla denize açıldığını, önce genç kadının iki çocuğunu boğduğunu anlatıyordu.

Detaylar feciydi.

Çocuklarını boğduğu kadına tecavüz etmiş, tekrar denize atarak kafasına kürekle vurup öldürmüştü.

Tüm vahşeti izlemek zorunda kalan Birsen Kaldemir sürekli “6855” diye sayıklıyordu. Bu, sandalın numarasıydı.

Kendisini ele vereceğini düşündüğü küçük kızı gece yarısı ayaklarından baş aşağı tutarak denizde boğdu.

Elif Gülcan’ın cesedi bulundu. Çocuklar ise hiç bulunamadı.

3.5 YIL SONRA KARAR

İstanbul ayağa kalktı. Halk adliyenin önünde toplandı. Katil, vatman kıyafeti giydirilip sivil bir araca bindirilerek linçten kurtarıldı.

Tarihe “Salacak Canavarı” olarak kaydedilen Sipahipala mahkemede ifadelerini reddetti, cinayetleri işlemediğini savundu.

İlk duruşmada, o gece arkadaşı Niyazi Çamur ile içki içtiğini, gece sandalının çalındığını iddia etti. Niyazi Çamur’un cinayetleri işlediğini öne sürdü.

Ancak bu iddiaları kanıtlayacak hiçbir delil yoktu.

23 OCAK 1959

Yakalandığında pejmürde halde olan katilin, duruşmalardaki şık kıyafetleri de çok konuşuldu.

Yargılama 3.5 yıl sürdü.

Bu sürede iki çocuğunu ve eşini vahşi cinayetle kaybeden Mehmet Gülcan, davanın sonucunu göremeden üzüntüden öldü.

Salacak Canavarı 18 Aralık 1962’de idam edildi.

İddialara göre katilin son anlarında ağzından şu sözler döküldü:

“Evet her şey doğrudur.”