Karakol basan emniyet müdürü

Henüz genç bir polisken Manisa Emniyet Müdürlüğü’ne atanmıştı.

Göreve başladıktan sonra çok konuşulacak, sıra dışı hamlelere imza attı.

O dönemde yasa dışı örgütler karakolları basıyor, bombalıyordu.

Menzir de Manisa’nın ilçelerine “yıldırım operasyonlar” düzenliyordu.

6 Şubat 1980 sabahı yanına koruma polisi ve siyasi şube müdürünü aldı, sivil kıyafetle Turgutlu Emniyet Amirliği’ne gitti.

Belindeki beylik tabancasını çekti, üç bekçiyi etkisiz hale getirdi, silahlarını aldı. Manisa yoluna götürüp kıyafetlerini çıkarttırdı.

Ardından hırsızlık olayının soruşturmasından dönen iki polisle karşılaştı. İki polis silahlarını çekince, Menzir’in koruma polisi, “Ateş etmeyin, müdürdür” uyarısını yaptı.

7 ŞUBAT 1980

TAŞ ZEMİNDE BEKLEME CEZASI

Menzir iki polisin silahlarını aldı, emniyet amirliğine götürdü.

Onları da çırılçıplak soydu. Çıplak ayakla taş zemin üzerinde bekleme cezası verdi.

Daha sonra Kaymakam Fevzi Çoban’ı evinden çağırtıp, “Siz de görün” diyerek polisleri gösterdi.

Polis ve bekçiler, Menzir’in kendilerini dövdüğünü ve hakaret ettiğini söyleyerek savcılığa başvurdu.

Necdet Menzir ise yaptığını şöyle savunuyordu:

“Gece sabaha karşı normal kontrollerden biri yapıldı. Karakolların bombalanması, taranması polisin şahsında devleti
de zedeliyor. Önce kendi can güvenliğimizi koruyacağız, ardından vatandaşa kendi yaptığımız görevin bilinci içinde güven sağlayacağız.”

Soruşturmada pek bir şey olmadı.

Zaten Menzir daha sonra İstanbul Emniyet Müdürlüğü’ne kadar yükseldi.

DYP-SHP koalisyonunda hükümet krizlerine neden oldu.

Nihayetinde de milletvekili seçilip, Ulaştırma Bakanlığı yaptı.

‘ALÇAK GÖNÜLLÜ’ HEYKELİN HİKÂYESİ

İnönü ailesine ait Pembe Köşk, Ankara’nın en önemli hafıza mekanlarından biridir.

Cumhuriyet tarihinin hemen her anına, olaylarına tanık olmuştur. Hemen karşısında, Çankaya İlkokulu’nun alt tarafında bir park vardır.

O parkta da bir heykel.

Başkentteki en güzel heykellerden biridir.

2. Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’nün bu heykeli, Londra’da yaşayan heykeltıraş Mine Sunar’ın imzasını taşır.

14 Aralık 1990 tarihli Hürriyet’te bu heykelin hikâyesi yer alıyor. İnönü Vakfı’nın sipariş ettiği heykel üzerinde 3 yıl çalıştığını anlatıyor Sunar:

“Yaş olarak 60-70 arasını ‘ebedi yaş’ olarak aldım. 50 yaşından sonra çello çalmaya başlayan, eriştiği mevkiye rağmen toleranslı, alçak gönüllü bir lideri heykelde ‘put’ gibi değil, canlı hareketli vermek istedim.”

Gerçekten de heykelde İsmet Paşa doğal haliyle görülüyor. Haberde, heykelde yansıtılan el hareketinin, oğlu Erdal İnönü ile aynı olduğu da vurgulanıyor.

Sunar’ın 4.5 metrelik 3 ton ağırlığındaki İnönü heykeli Ankara’ya karayoluyla getirilip parka yerleştirilmişti.

14 ARALIK 1990

ÜNLÜLERİN ADRESLERİ YAYINLANIRDI

Son dönemde ünlü isimlerin sapkın hayranları tarafından neredeyse kapılarına dayanıp, taciz edildiğine şahit oluyoruz.

Serenay Sarıkaya, Aleyna Tilki, Ceylan Ertem derken, birçok ünlü bu konudan ne kadar mustarip olduğunu açıklamaya başladı.

Hayranlarının ünlü kişilere ilgisi yeni bir şey değil.

Ancak hayatlarını zindana çevirecek kadar sapkın bir hal alıp yaygınlaşması biraz modern çağın sonucu.

Şöhretli kişilerin özel hayatlarının sosyal medya ile herkesin önüne serilmesinin bir payı var muhakkak bunda.

Gazetelerin eski sayfalarına bakınca, 60’lı ve 70’li yıllarda ünlülerin ev adreslerinin bile verildiği görülüyor.

Hayranlarının mektup yazması için birçoğunun açık adresleri gazetelerde yayınlanmış.

Türkan Şoray’ın Levent’teki, Kadir İnanır’ın Cihangir’deki, Tarık Akan’ın Bakırköy’deki ve Perihan Savaş’ın Gayrettepe’deki evlerinin daire numaralarına kadar açık adresi yer alıyor.

Gerçi diyeceksiniz ki, Tatar Ramazan’ı oynayan Kadir İnanır’ın, Malkoçoğlu’nu canlandıran Cüneyt Arkın’ın evine gidip taciz etmek de yürek isterdi.

Siz de haklısınız.