Ajda Pekkan

Sevgili Kayahan, son dönemde yaşadığı rahatsızlıkla bütün sevenlerini endişelendirmişti.

Tedavisinin sürdüğü, durumunun iyi olduğu haberlerini alıyorduk ama kendi gözlerimle görmek istedim.
Perşembe günü kalktım, sevgili Behzat Gerçeker, Murat Yıldırım ve Cengiz Semercioğlu’yla birlikte evine ziyarete gittim.
İyi ki de gitmişim, çok güzel bir gün geçirdim.
Hem uzun süredir görmediğim bir dostumla hasret gidermiş oldum hem de hayat, müzik, sağlık, şarkılar, memleketin hali üzerine sohbet etme imkanı buldum.
Meğer çok özlemişim Kayahan’ı.
O dobra dobra konuşmasını, sözünü sakınmamasını, müzikal yeteneğini, müzik konusundaki engin bilgisini...
Oturduk uzun uzun konuştuk.

Hayatın getirdiği sürprizleri seviyorum, hiç ummadığın anda hiç ummadığın kapılar açıyor.

Geçenlerde yaşadığım böyle ilginç bir olayı anlatayım size...
Uzakdoğu’dan döndüğüm günlerdi. Akşam yemeğinde arkadaşlarımla dışarı çıktım, yemek sonuna doğru da ayakkabılarımı çıkardım ayağımdan.
Çıplak ayak olmak hep özgürlüktür benim için...
Bütün gün ayaklarımı yoran ayakkabılarla devam etmektense, bıraktım Ajda Pekkan falan olmayı, aldım elime ayakkabıları, yalın ayak çıktım restorandan.
Kapının önünde yağmur çiseliyor ama ben yalınayak sokaklarda olmaktan çok mutluyum. Ne fotoğrafçı var ne gören birileri...
İstanbul’da yağmurda yalın-
ayak atmışım kendimi sokağa.

Kara bulutların gölgesinde geçirdiğimiz bugünlerde sizlere eğlenceli bir yazı yazmanın anlamsız olacağını düşündüm.

Hayatım boyunca insan hayatının öneminin karşılığının olmadığına inandım.
Hayatın karşılığı hiçbir şeyle ölçülmez.
Her açıdan kötü bir hafta geçirdik.
Sağduyulu ve itidalli davranmanın hiç olmadığı kadar zor ama bir o kadar da önemli olduğu bir haftaydı.
Hep beraber, 15 yaşında ekmek kadar saf ve temiz Berkin Elvan’ın 9 ayda gözlerimizin önünde eriyerek vefat etmesine tanık olduk.
Hep dua ettik bir mucize olur da ekmek almaya gittiği gibi aramıza döner diye.
Olmadı. Daha neler yaşayacak neler görecekti uzun hayatında.

Şarkıların remiksli halini sever misiniz?

Ben bayılırım.
Bazen bir şarkımın hiç bilmediğim remiksli haline rastlarım radyonun birinde.
Sevinirim.
Sanki başka birinin şarkısı...
Ama bana hiç yabancı olmayan bir şarkıyı dinler gibi oluyorum.
Ben o remiksli şarkılardan tekrar besleniyorum.
Remiksli şarkılar yeni heyecanlardır.

Kadınlar ilişkiyi bitirme kararı aldıktan sadece 6 gün sonra sevgilisini terk ediyor.

Erkekler ise 1 ay sonra.
İngiltere’de yapmışlar bu araştırmayı.
Bence de doğru bir sonuç çıkmış.
Erkekler kararsızdır, çünkü akılları da gönülleri de gider gelir...
O yüzden ayrılmaya karar verseler bile bir ay boyunca düşünüp dururlar.
Kadınlar ise kararı verdikten sonra altı gün içinde kesip atıyorlar.
Peki ondan öncesi?

Farkında mısınız toplum olarak sürekli kan kaybediyoruz.

Bir türlü kendimizi toparlayamıyoruz.
Herkes birbiriyle kavga ediyor. Gazeteci gazeteciyle kavga ediyor.
İş dünyası iş dünyasıyla kavga ediyor.
Siyaset dünyası zaten kılıçları çekmiş durumda.
Gerginliğin dozu azalacağına her geçen gün artıyor. Bağışıklık sistemimiz çöktü.
Hepimizde ruhsal bir çöküş var bunu nasıl düzeltebiliriz nasıl tekrar yukarı çekebiliriz bilmiyorum.
Bu çökmüş ruh halinden sanat dünyası da çok etkileniyor.

Kadın kıskançlığı da çekilmez de, erkek kıskançlığı kıskançlığın en kötüsü bence.

Çünkü erkek kıskandığı zaman yok etmeye çalışıyor.
Vuruyor, kırıyor, dövüyor, öldürüyor.
Neden?
Kendine olan güvensizliğinden.
Kıskançlık ilişkiyi kurt gibi yiyip bitiren bir şeydir.
Kafanızı kurcalayıp durur.
Güvensizlik yaratır.

Yazarımız yurtdışında olduğu için yazısını yazamamıştır.