TikTok şeyhi değil TikTok palyaçosu

Özel jetlerde fotoğraf çektiriyor.

Son model pahalı arabalarla poz veriyor.

Ve fakir fukaraya göstere göstere yardım yapıyor.

*

Yeni Şafak’ta İsmail Kılıçarslan, bu adamla ilgili şahane bir yazdı. “Kim bu herif?” diye sordu. Adamın yaptığının bir tür “yardım pornografisi” olduğunu vurguladı.



Fakat buna rağmen hâlâ bu tuhaf adamın fotoğraflarını yayınlayıp...

“TikTok imamı” ya da “TikTok şeyhi” deniliyor.

*

Bu nitelemelerle neyin amaçlandığının elbette farkındayım.

*

Bir amaç taşınmasa bu adam için söylenecek tek bir niteleme var çünkü:

TikTok palyaçosu!

TAÇ GİYEN BAŞ ASABİLEŞTİ

BİTKİLERE fısıldayan, suluboya manzara resimleri yapan Prens Charles, Kral 3. Charles olduktan sonra bir asabileşti ki sormayın.

*

İmza atarken azıcık sorun çıkaran dolmakaleme sinirleniyor, “Nefret ediyorum bu kalemden” diye alıp başını gidiyor, yardımcılarına dişlerini gıcırdatıyor, eşine bayağı bir kabalık yapıyor falan.



*

Nedir bu öfke?

Geç gelen krallığa mı?

*

Yoksa taç giyen baş, bazen de böyle asabileşiyor mu?

İZMİR’DEKİ GÖRKEMLİ KALABALIK ÜZERİNE

GEÇEN akşam arkadaşlarla bir araya gelmiştik.

*

Baktım herkes aynı kafada:

*

“İzmir’deki kalabalık muazzamdı”, “Tarkan konseri efsaneydi”, “Çok önemli bir tarihi dönemeçti” falan...

*

Antipatik olmayı göze alarak...



Şöyle şeyler söyledim:

*

“İzmir’den ne zaman seküler şahlanış görüntüsü ortaya çıksa ben muhalefet adına kaygıya kapılırım. Çünkü yaramıyor muhalefete bu şahlanışlar. En son Muharrem İnce’nin muazzam şahlanışı da yaramamıştı.”

*

Bozuldu tabii herkes. Yüzler buruşturuldu. Masalsı bir rüyadan uyandırılmaya kalkışılmış gibi bir tatsızlık kapladı ortalığı.

*

Ve dün bir de baktım ki...

Soner Yalçın da Sözcü’de yazdığı yazıda benim vurguladığım hususa değinmiş.

*

Hatta bir adım daha ileri gitmiş.

Şöyle demiş:

*

“Bizim Mahalle gündeminde hâlâ Tarkan konseri varken, Erdoğan dün 250 bin konut, 100 bin arsa, 10 bin dükkân satış projesini açıkladı. Sizce sandık için hangisi etkili? Sahi... Dejavu yaşamaktan yorulmadınız mı?”

HAHAHAHA! FEHMİ KORU DA İSTİFA ETTİ

ABDULLAH Gül’ün cumhurbaşkanlığına aday olmasını isteyen son üç kişi kaldı diye yazmıştım.

Üç ismi de sıralamıştım.



Hayrünnisa Gül... Fehmi Koru... Ve Muharrem İnce...

*

Muharrem İnce’nin Gül’ü isteme nedeniyle diğer ikisinin Gül’ü isteme nedenleri, tabii ki çok ama çok farklı.

*

Neyse...

Dün baktım, Fehmi Koru, Gül’ü unutma bahçesine atmış, bambaşka bir telden çalıyor.

Aynen şöyle yazmış:

*

“Ben, ‘6’lı masa’da elini en iyi oynayan parti liderinin Meral Akşener ve onun adayının da Mansur Yavaş olduğunu düşünüyorum.” 

*

Hahaha!

İlahi Fehmi Abi.

İki gün önce Abdullah Gül’e “En güçlü aday. Kazanırlarsa onunla kazanırlar” diyordun.

Bari bir hafta geçmesini bekleseydin.

VAHDETTİN MESELESİ

OSMANLI konusu...

Çok uzun zaman “siyah” ve “beyaz” gibiydi bizde.

Bazıları Osmanlı’ya ağız dolusu hakaret ediyordu.

Bazıları da Osmanlı’ya toz zerresini bile kondurmuyordu.



Şükür ki...

Uzun, çok uzun bir zamandır bu kıskaçtan çıktık. Artık toplumumuz, Osmanlı’ya çok daha hakkaniyetli yaklaşıyor. İflah olmaz yüzde 0.5’lik marjinalin marjinali bir kesimi tabii ki saymaya gerek yok.

*

2. Abdülhamid konusu...

“Siyah” ile “beyaz” konusu gibiydi bizde.

Epey zaman Türkiye’de bazıları Abdülhamid’e “Kızıl Sultan” dedi, bazıları da “Ulu Hakan” diyordu.

Şükür ki...

Bu konuda da epey bir zamandır çok önemli mesafeler kat edildi.

Artık Abdülhamid’e daha ortadan bakılıyor.

Sürekli sevaplarını dile getirenler, kusurlarına da yer vermeye başladılar. Sadece kusurlarını dile getirenler de sevaplarını anlatmaya başladı. Tabii yine iflah olmaz küçük, dar ve azınlıktaki marjinalleri saymaya gerek yok.

*

Vahdettin konusu...

Bugünlerde de büyük bir ayrışma konusu olmaya devam ediyor.

Sanki aradan yüz yıl geçmemiş gibi, sanki biraz daha soğukkanlı bakmanın zamanı gelmemiş gibi, sanki yüz yıl öncesinin gerekli propaganda koşullarının artık pek gereği kalmamış gibi...

Hâlâ aynı dar kalıplarla bakılıyor Vahdettin’e.

*

Ama ben şu son Vahdettin tartışmasından sonra umuda kapıldım.

Tıpkı Osmanlı meselesinde olduğu gibi...

Tıpkı Abdülhamid meselesinde olduğu gibi...

Vahdettin meselesinde de gri alana doğru geleceğiz.

*

Vahdettin’in yanlışlarından, kusurlarından söz edilebildiği gibi erdemlerinden, çaresizliklerinden de söz edilebilecek.

*

Kısacası umutluyum ben.

Tarih konusunda...

Daha hakkaniyetli, daha olgun, daha müşfik, daha anlayışlı bir toplum olacağız galiba.

*

Bir hakkı da teslim edelim:

Tarihe bakışımızın olumlu yönde değişiminde...

İlber Ortaylı Hoca’mızın önemli bir payı olduğunu da çok sonraları daha da net fark edeceğiz.