Akademisyenden iyi siyasetçi çıkmaz: İbrahim Kaboğlu örnek olayı
İbrahim Kaboğlu’nu ben şöyle bilirim:
Anayasa profesörüdür. Ciddidir. Halim selimdir. Naziktir. Demokrattır. Hukukun teknik detaylarına girmeyi pek sever. Üslubu düzgündür. Çalışkandır. Takipçidir.
*
Fakat bir kusurcuğu var İbrahim Kaboğlu’nun...
Siyaset bilmiyor.
İlm-i siyaset hiç bilmiyor.
*
İşte bakın ne yapmış:
CHP adına Meclis kürsüsünde Ayasofya konusunda konuşurken...
“Küt” diye şöyle bir cümle kurmuş:
“Sultanahmet Camisi de müze olsun.”
*
Söylediği kelimesi kelimesine şu:
“Benim görüşüme göre Topkapı Sarayı da korunmalı, Ayasofya da müze olarak korunmalı hatta Sultanahmet Camisi de müze olmalı. Çünkü bunlar artık bizim kendi şeyimiz değil. Kendimize özgü değil, insanlığın ortak mirasıdır bunlar.”
*
CHP sözcülerinin tümü...
Ayasofya konusunda halkta oluşan duyarlılığı hesaba katarak fazla ileri geri laflar etmekten kaçınırken...
Bizim İbrahim Kaboğlu Hoca’nın yaptığına bakın hele.
*
CHP karşıtlarının arayıp da bulamadıkları şahane bir malzeme bu!
Zaten onlar da tadını çıkarıyorlar malzemenin.
*
Akademisyenlerden genellikle çok kötü siyasetçiler çıkmıştır.
İbrahim Kaboğlu da bunun en çarpıcı örneklerinden sadece biri.
MUHARREM İNCE’NİN AYASOFYA GÖRÜŞÜ
DÜN sordum Muharrem İnce’ye...
“Ne diyorsunuz Ayasofya tartışmalarıyla ilgili olarak?” dedim.
*
İki maddede özetledi görüşünü.
*
- BİR: Ayasofya bizimdir. Ne Rusya’dan ne Yunanistan’dan talimat alacak değiliz. İster müze yaparız, ister cami yaparız. Onun kararını biz veririz.
*
- İKİ: Cami olmasıyla ilgili tek bir kaygım var: Balkanlardaki Osmanlı mirası camilerimizi kaybetme tehlikesi doğar mı? Beni kaygılandıran tek husus budur.
GÜYA SOSYALİST EMRE KINAY MUHABİR MAAŞINI AŞAĞILIYOR
BEYAZ TV muhabiri, bir mekân çıkışında Emre Kınay’a mikrofon uzatıp soruyor:
*
“Gece saat 24.00’ü geçtiği halde mekândasınız. Belediye başkanı seçilseydiniz böyle bir duruma müsaade eder miydiniz?”
*
Emre Kınay’ın bu soruya karşı yaptıkları şunlar:
Köpürme... Kabalaşma... “Tutmayın beni” havaları... Bağırma... Çağırma... “Sen kimsin” diye çıkışma... Muhabirin üzerine yürüme...
*
Fakat ben bunlardan ziyade, Emre Kınay’ın muhabiri aşağılarken söylediği şu cümlelere takıldım:
*
“Bu maaşa yapılacak iş değil bu. Gel benimle çalış, kimse saat kaçta dışarıda olacağıma karışmıyor. Annem, babam karışmıyor, sen kimsin geri zekâlı!”
*
Kendisine sürekli “efendim” diye hitap eden, terbiyesini hiç bozmayan, “siz” demekten asla kaçınmayan magazin emekçisi bir muhabiri...
Maaşı üzerinden aşağılayan, görgüsüz bir komprador edasıyla “Gel sana iş vereyim” diye küçümseyen ve ağır hakaret eden bu Emre...
“Ben sosyalistim” falan diye hava basan Emre değil mi?
*
Azıcık mürekkep yalamış tipik kapitalistlerin kendilerini sosyalist sanmalarından illallah!
‘TEK ADAM’ DİYE DİYE ‘TEK ADAMLIĞA’ GEÇTİLER
CHP tarihinde bir ilk yaşandı.
İlk kez CHP’nin grup başkanvekilleri, seçimle değil Kemal Kılıçdaroğlu’nun atamasıyla seçildi.
Erdal İnönü zamanında, Murat Karayalçın zamanında, Deniz Baykal zamanında, Altan Öymen zamanında seçimle belirlenirdi grup başkanvekilleri.
*
Hatta şöyle bir olay bile yaşanmıştı:
Murat Karayalçın ile Aydın Güven Gürkan, genel başkanlık için yarışmışlar, kazanan Murat Karayalçın olmuştu.
Karayalçın’ın milletvekili olmaması nedeniyle CHP Grup Başkanlığı seçimi yapılmıştı. Aydın Güven Gürkan aday olup kazanmıştı. Sonuçta Karayalçın da Gürkan’la çalışmak zorunda kalmıştı.
CHP, işte böyle bir demokratik kültürden geliyordu. Bu kültürü yıktılar.
*
Merak ettiğim husus şudur: Seçimi bırakıp atama modeline geçen CHP’de, milletvekilleri bundan sonra ağızlarını doldura doldura nasıl “tek adam” eleştirisi yapacaklar? Yapsalar da ne derece inandırıcı olacaklar? Kendi dar egemenlik alanında “tek adamlık” uygulayanlar, egemenlik alanları genişleyince de “tek adam” olmayacaklar mı?
MECLİS’İN ŞANINA YAKIŞIR HAREKETLER BUNLAR
MECLİS’te yumruklu kavga olayı yaşanmıştı.
MHP’li Olcay Kılavuz, CHP’li Özgür Özel’e yumruk atmıştı.
*
Bu olay üzerine şunlar yaşandı:
- MHP Grup Başkanvekili Erkan Akçay, “Fiili ve fiziki hadiseleri asla tasvip etmiyoruz. Üzgünüz” dedi.
- CHP Grup Başkanvekili Engin Altay, “Özür bir erdemdir. Sayın Erkan Akçay’ın özrünü kabul ediyoruz” dedi.
- MHP Lideri Devlet Bahçeli, çok önemli bir girişimde bulunarak... MHP’li Olcay Kılavuz’a Özgür Özel’le görüşmesi talimatını verdi.
- MHP’li Olcay Kılavuz, CHP’li Özgür Özel’le görüştü, hatasını kabul edip özür diledi ve helallik istedi.
*
Burada ismi geçenleri, sergiledikleri bu yüce gönüllük, bu örnek tutum nedeniyle canıgönülden kutluyorum.
Bunların tümünü “Meclis’in şanına yakışır hareketler” olarak kayda geçiriyorum.
‘EN’LERİM (2)
- En iyi anlaştığım burç: Koç.
- En merak ettiğim şey: Burcu Esmersoy’un elbisesiyle uyumlu maskeyi bulmak için ne kadar zaman harcadığı.
- En sevdiğim içecek: Sade Türk kahvesi.
- En tuttuğum benzetme: Fahrettin Koca/Hulusi Kentmen benzetmesi.
- En dadandığım tatlı: Kâğıt helva.
- En usandığım öğüt: Maske ve mesafe öğüdü.
- En gerildiğim an: Filmlerde aldatan erkeğin, tam aldatma sırasında eşi tarafından yakalanıp yakalanmayacağının konu edildiği sahneler...
- En mutlu olduğum an: Güneşin batışını izlediğim an.
- En küçümsediğim gruplar: Sürekli aynı şakaları yapan, hep aynı fikirde olan ve daima birbirlerini pohpohlamakla meşgul olan gruplar.
- En sevdiğim eski kelime: Bilmukabele.
- En sevdiğim politikacı: Hatasını kabul etmesini de özür dilemesini de rakibini takdir etmesini de bilen politikacı.
- En rahat hissettiğim zaman: Ne söylersem söyleyeyim hiçbir biçimde sorgulanmayacağımı bildiğim zaman...
- En sevdiğim spor: Tempolu yürümek.
- En sevdiğim duruşum: Adımı seksen bin kere yazan bir şahsın adından bir kere bile söz etmemiş olmam... Hahahahaha!
- En sevdiğim tez: Attilâ İlhan büyük ama çok büyük şairdir.
- En sevdiğim mottom: Ahmet Hakan yalnızdır.
