Vizesiz Suriye

Artık Esad ve ailesi, akıllarına esince otomobile atlayıp İstanbul’a gelebilecekler.

Ben de, işlerimi ayarlayınca bir otobüse binip dünyada en sevdiğim kentler listesinin ön sıralarındaki Şam’a gidebileceğim.

Rüya gibi ama gerçek.

Şam, Ortadoğu’nun melezliğini, haçlı seferleri de dahil tarihin izlerini yaşam biçimleriyle, zevkleri, tadları ile günümüze taşıyan önemli bir kent.�

Şimdi artık Şam’a vizesiz gidebileceğiz. Bölgemizin en flörtçü, en tatlı dilli, nazik insanları ile daha yakın ilişkiler kurabileceğiz.

Anadolu coğrafyasına açılım gelecek.

Bir zamanlar, kapısının dibinde, “teröristi vermezsen seninle savaşırım” diye bağırdığımız komşumuzla bu gün geldiğimiz noktayı heyecan verici buluyorum ben.�

* * *

EVET biliyorum, Suriye demokratik bir ülke değil. Rejim, her türlü muhalefeti susturuyor.�Beşar Esad iktidara geldiği zaman vaat ettiği reformları gerçekleştiremedi.

Baskı rejimleri ile demokratikleşme koşulundan söz etmeden ilişkiye girilmesi, ilişkinin temelini zayıflatır.�

Suriye’nin Lübnan’da istikrarı engelleyen konumundan, tavize yanaşsa da, tamamen vaz geçememesi sorunlu.

Bölgedeki radikal unsurlara ve komşularının muhaliflerine kucak açmasını onaylamak mümkün değil.

 Su meselesi yüzünden bir zamanlar PKK’yı Türkiye’ye karşı koz olarak kullanmış bir komşudan söz ediyoruz eninde sonunda.

Suriye ile yakınlaşma, stratejik işbirliği konusunda varılan mutabakat, Batı’nın yükselttiği tecrit duvarlarına karşı Şam Yönetimi’ni yalnızlıktan kurtarmaktır da diyebilirsiniz.

Olsun, her şeye rağmen, bütün eksilerine rağmen bölgenin yeniden biçimlendiği bu dönemde bu yakınlaşmanın artıları önde gelir.

* * *

SURİYE ile kurulacak sağlam komşuluk ilişkileri bu ülkeyi Batı’ya yanaştıracağı gibi, demokratikleşme sürecini de gerçekçi ve  kendi koşullarına uygun biçimde harekete geçirebilir.

İsrail-Filistin sorununun yarattığı atmosferde, uzun süre Batı ve İsrail düşmanlığına dayanarak ayakta kalan bir rejimin bir günde değişmesi mümkün değil. Ama bu değişimin doğal mecrasında gerçekleşmesi  önemli.

Irak’ta da gördüğümüz gibi, toplumsal yapısı çok mezhepli, çok etnili, çok dinli bir ülke Suriye. Dayatma ile, zorla değişim macerası iyilikten çok kaosa yol açabilir.�

* * *    �

BU yakınlaşmayı iki ülke arasında artık hiçbir sorunun kalmadığı seklinde yorumlamamak gerekiyor. Sorunlar çıktığında kötümserliğe kapılmamak için. �

Mesela Ortadoğu sorunu. Esad, İstanbul’da dikkat çekici mesajlar verdi.

Doğrudan görüşmelerden yana olduğunu söyleyen Suriye Devlet Başkanı’na göre, eğer ön görüşmeler yapılacaksa bunun da çerçevesi olması gerekir. Bunun anlamı, Türkiye’den arabuluculuktan çok, destek istemektir.

Türkiye de Irak Kürdistan Yönetimi’ndeki Suriyeli PKK’lıların geri dönüşleri için Şam’dan destek istiyor.

Olumlu sinyaller vermek ne kadar kolaysa da, bu konularda ortak zemine ulaşmak o kadar zor.

Ama önemli olan her iki ülkenin de barışı derinleştirmekten yana siyasi irade göstermeleriydi. Onu gördük. Gerisi gelir.