Seyahat Aşığı Yolda bi Blog ile Gezginlik Üzerine

Instagram hesapları ve seyahat deneyimlerini paylaştıkları bloglarıyla, ve Youtube hesaplarıyla bize bolca ilham verdiler. Asya ve Umut ile bolca ilham vermesini dilediğimiz bir röportaj gerçekleştirdik. Hadi hep birlikte Yolda bi Blog’un seyahat hikayelerine bir göz atalım!

Bizlere kısaca Yoldabiblog’tan bahseder misiniz?

Biz son 8-9 yılını gezmeye ve keşfetmeye çalışarak geçirmiş, 5,5 yıl önce de yüksek lisans için Almanya’ya taşınmış 30 yaşında iki insanız. Yoldabiblog’un öyküsü Almanya’ya taşınmamızla başladı. Frankfurt’a yüksek lisans için tanıştığımız ilk yıl, önümüzde hiç örnek olmadığı sürekli zorlanıyorduk. Şimdi nasıl ev tutacağız, vizemizi nasıl alacağız, onu bunu nasıl yapacağız derken sürekli hata yapıyorduk.

O zaman bu anıları yazalım, bizden sonrakilere de bir rehber olur, birlikte öğreniriz diye düşünüyorduk. Bir yandan da geziyorduk tabii, bir gezi blogumuz olsun, yurtdışında yaşamayı da anlatırız diyorduk. İlk bir yıl bu fikri düşünerek geçti, ikinci yıl ise bir adım atıp blogumuzu açtık.

Almanya’ya taşınma kararı almanızdaki en büyük etken neydi? Berlin’de mutlu musunuz?

Birimiz hukukçu, birimiz mimar. İstanbul’da sevdiğimiz işlerimiz ve birlikte zaman geçirmekten keyif aldığımız bir sosyal çevremiz vardı, fakat yüksek lisans da hep kafamızın bir ucundaydı. Bir gece oturduk ve ‘evet biz bu işe girişiyoruz’ dedik. Aslında tamamen böyle bir gecede başladı. Sırayla Frankfurt’ta yüksek lisans, Münih’te 3,5 sene çalışma hayatı derken pandemiyle birlikte Berlin’e taşındık. Berlin’e sevgimiz başka, çok başka.

Berlin’de iş hayatı nasıl gidiyor? Türkiye ile temel farklılıklar sizce nedir?

İş hayatımız aslına bakılırsa güzel gidiyor. Almanya’da iş hayatı çok disiplinli. İşe geç kalmak, işini geç teslim etmek pek söz konusu olmuyor. Bazen 10 saat kafamızı kaldırmadan çalıştığımız oluyor sonra yatana kadar düz duvara bakıyoruz yorgunluktan. Türkiye’deki gibi geç başlayayım, kahvaltımı yapayım, çay içeyim gibi lüksler burada yok :) Başta buna alışamadık ama sonradan farkettik ki Türkiye’de çalıştığımız zamana göre çok daha fazla üretiyoruz. Kendimizi çok daha fazla geliştiriyoruz ve ofislerimiz de buna şans tanıyor. Geçtiğimiz 1 sene içinde ikimiz de terfiler aldık. O yüzden şimdilik mutluyuz diyelim.

Tam zamanlı çalışmanıza rağmen sık sık seyahat ediyorsunuz, Seyahatlerde ve blog için aranızda bir iş bölümü yapıyor musunuz?

Umut blogumuzun görsel tarafı, ben de (Asya) daha çok içerik, proje ve planlama tarafındayım. Bir nevi kendi ilgi alanlarımıza göre işleri bölüşmüş gibi olduk.

Yeni bir ülkeye gitmeden önce araştırma yapıyor musunuz, yoksa daha çok spontane geziler mi yapıyorsunuz?

Gideceğimiz ülkeleri araştırmayı seviyoruz. Nerede ne yenir, en güzel sokakları hangisidir, görülmesi gereken yerleri nedir hepsini araştırıyoruz. Bir de düşününce blog da bizim artık bir işimiz, araştırmadan gidersek hakkıyla anlatamayız. Fakat tabii spontane keşfettiğimiz yerler mutlaka oluyor, keşfetme kısmına da yer ayırmayı seviyoruz.

Yoldabiblog olarak en çok hangi ülkede aklınız kaldı?

Asya: Benim sanırım Bali, ve Küba!

Umut: Benim de İzlanda ve Küba. İkisi de çok farklı dünyalar, bu dünyadan değil gibiler.

Peki, gezmek ve farklı kültürler tanımak size neler kattı?

İlk gezimizi, tanıştıktan 15 gün sonra Yunanistan’a yaptık, ondan sonra galiba hiç durmadık.

Şimdi dönüp bakınca, 7 yıl önceki halimizden oldukça farklıyız. Çoğu ülke bir şey öğretti aslında. Küba bizi çok etkilemişti, oradaki insanların samimiyeti, mutluluğu derken kendimizi dönüşte çok sorguladık. Asya ülkelerine gidince fakirliğe üzülüyoruz. Sonra Kuzey ülkelerine gidiyoruz, yok diyoruz bak adamların çok parası var ama yine de mutlu değiller  Demek ki olay para değil  Böyle böyle yol bizi yoğurdu, biçimlendirdi, umuyoruz ki daha iyi bir insan yaptı. 

Hayatını değiştirmeyi, yabancı bir ülkeye taşınmayı isteyen birçok kişi var… Ama bunu yapmaktan ve bir adım atmaktan da çok korkuyorlar. Onlara tavsiyeniz olur mu? 

Konfor alanı çok güzel, ama konforsuzluk da ayrı güzel. Kimi insanın yurtdışı tecrübesi çok pozitif, kimisininki de tatsız bitiyor. Önemli olan bazı tecrübeleri zamanında yaşayabilmek. Yukarı da dediğimiz gibi, aslında korkulacak bir şey yok, tünelin sonunda ışık var. Herkese sevgiler..

İLANDIR