Karikatüristin optimistle imtihanı

Başlangıçta her şey bambaşkaydı... Söyleşinin konsepti, çekim yapacağımız tekne... Ta ki Erdil Yaşaroğlu ile konuşana kadar... İlk olarak tekneye merakı olan Erdil Yaşaroğlu’nu arayıp hayalindeki tekneyi sorduk. Onu hayalindeki tekneye götürecektik! Uzunca bir konuşmanın ardından Yaşaroğlu, bu konsepte uygun olmadığına bizi ikna etti! Amatör Denizcilik Belgesi’ni yeni almıştı ve tekne dünyası onun için çok yeniydi. Karşımızda denize çok meraklı fakat amatör bir denizci vardı.

Biz de Erdil Yaşaroğlu’nu yelken öğrenmesi için en başa götürdük. 6-12 yaş çocukların yelkene başlangıç sınıfı olan optimistten başlayacaktık! Böylece optimist tekne aramaya başlarken, kendimizi Fenerbahçe Yelken Kulübü’nün Dereağzı Tesisleri’nde bulduk. Yani bu eğlenceli fikir, birden gerçeğe dönüştü... Yine de bu söyleşide ciddiyet arıyorsanız, Erdil Yaşaroğlu’na kulak verin: “Hayallerimin sonu yok, ama başlangıcı var.”

BABAM TEKNEDEN ATTI KIYIYA KADAR YÜZDÜM

* Denize ilginiz nasıl başladı?

- Ben Rizeliyim. Bir tatilde Rize’ye gittiğimizde babamla denize gitmiştik ve 3-4 yaşlarımdayken yüzmeyi öğretmişti. Babam yüzmeyi öğrettikten sonra sahile 100-150 metrede duran bir balıkçı teknesinden kıçıma bir tekme attı! Suya düştüm ve can havliyle kıyıya kadar yüzdüm. Denizle ilgili hatırladığım ilk anı bu... Çocukluğum da Fenerbahçe’de geçti. Buralarda çok yüzdüm.

* Peki şimdiye kadar teknelere hiç merak duydunuz mu?

- Teknelere hiç ilgim yoktu. Hayatımda bir kere mavi yolculuk yaptım. Marmaris’e gitmiştik. İlk gün buzdolabı bozuldu. O yüzden gittiğimiz koyda sadece salata ve ekmek yedik. İkinci gün fırtına çıktı ve bir Alman teknesiyle çapalarımız karıştı. Üçüncü gün yanımızdaki guletin tüpü patladı... İğrenç bir mavi yolculuk geçirdim. Sonra da denize pek çıkmadım ama eğlenceli bir şey...

* Mavi yolculuk dışında tekne deneyiminiz oldu mu?

- Zaman zaman arkadaş tekneleriyle denize çıktım. Orada bir şeyler öğrendim. Şimdi denizci belgelerimi de almışken, birkaç hafta içinde tekneyle çıkacağım. Artık temel şeyleri öğrendiğimi söyleyebilirim. Tekneyi kendi başıma marinaya sokup çıkarıyorum. Navigasyonu, telsizi biliyorum. Gerisi artık tecrübe...

* Bir gün tekne almayı düşünür müsünüz?

- Bunun için çok erken. Daha öğreniyorum. Ne kadar kullanacağımı bilmiyorum. Bir şeyi çok seversem, abartabiliyorum. Mesela motora olan ilgimle aynı hızla ilerlerse, beni beş yıl sonra tekneyle Güney Kutbu’nda görebilirsiniz.

* Peki, daha çok ne tip teknelerden hoşlanıyorsunuz?

- Enerji harcayan şeyleri çok sevmiyorum. Yelkenli o yüzden bana daha sıcak geliyor.

* Teknede en çok nerede vakit geçirmeyi, ne yapmayı seversiniz?

- (Gülerek) Suda! Teknenin en güzel yeri dışı... Suda böyle, serin serin... Güvertede uyuması da çok keyifli... En sevmediğim yer içi. Mümkün olsa da komple güverte bir tekne olsa bana...

* Denizdeyken başınıza hiç enteresan bir şey geldi mi?

- Motor seyahati yapıyoruz, Güney Afrika’dayız ve büyük beyaz köpekbalığı dalışına gideceğiz. Motoryat gibi, çok hızlı giden büyük teknelere bindik. Orada kıştı ve deniz çok kabarmıştı. İlaç alsak mı dedim. Herkes bir, bense iki tane aldım. Belimizden kemerlerle tekneye bağlıyız. Feci dalga var, uça uça gidiyoruz. Epey bir sersemledim. Köpekbalıklarının olduğu yere geldik, onları bulunduğumuz yere çekmek için suya kan attılar, kocaman bir balık kafasını kancaya taktılar. Biz de bir kafesin içinde denize gireceğiz, onları bu sayede yakından görebileceğiz. Deniz gittiğimiz yerde duruldu ama oraya gidene kadar kustum kusacağım. Ben giremedim tabii... Dışarıdan gördüm ama neyse ki...

BEGÜM YELKEN İŞİNİ BENDEN İYİ BİLİYOR

Eşiniz Begüm Kütük de tekneye meraklı... Sizin bu işe başlamanızda bir etkisi oldu mu?

- Tabii ki, olmaz mı? Çift olarak tekneye ilgi duymak çok önemli... Biri sever diğeri sevmez, öyle olmuyor. Birlikte daha eğlenceli... Begüm benden çok daha iyi biliyor. Bana da çok destek oldu ama hiçbir şey öğretmedi henüz. “Yap bak çok güzel olacak, çok eğleneceğiz” filan dedi, o kadar...