İlkbaharın kokuları, renkleri lezzetleri arasından geçtik

Salda Gölü bu seyahatte en hoşumuza giden yerlerden biri oldu. Tabanı magnezyum silikat ile kaplı, o yüzden kıyısı bembeyaz ve mavinin her tonu var. Tropik bir bölgedeymişsiniz gibi. Salda’ya gittiğimiz gün hava kapalıydı, yağmur yağıyordu. Göle vardığımızda şansımız açıldı: Gölün sağında bir bulut, solunda bir bulut vardı ama tam üzeri pırıl pırıldı. Salda yaklaşık 1200 metre yükseklikte ve Türkiye’nin en derin göllerinden biri. O irtifada hava biraz serin olsa da yazın yüzülebiliyor. Manzarasına doyamadık, çevresinde tur attık. Anamas Dağları ile, Beyşehir-Yakaköy-Eğirdir yolu çok güzel. Dağın tepesi karlı, çok güzel ağaçlar var. Bu bölgedeki Kovada Milli Parkı da çok tanınan bir yer değil. Gölün etrafı çok yoğun orman ile kaplı.

KUŞYUVASI’NDA MOTOSİKLETLE

Bu seyahatte sadece yollarda ve motosiklet üzerinde değildik. Dört gece Alanya’da kaldık ve çevre gezileri yaptık. Bir günümüzü Köprülüçay’da raftinge, bir günü de Alanya’da görüleceklere ayırdık mesela. Bir gün de Alanya yakınında Kuşyuvası denilen bir yere çıktık motosikletle. 700-800 metre yüksekte, tek otomobilin geçebileceği genişlikte bir yoldu, yanı uçurum. Kuş uçuşuyla Alanya’ya uzaklığı 8 kilometre ama dağın etrafında dolaşmak gerektiği için 35 kilometrelik bir mesafe kat ettik. Motosikletçiler için heyecan verici ama bir o kadar tehlikeli bir yol.

LEZZETLERDEN PAYIMIZI ALDIK

Anamur yakınında Yalan Dünya Mağarası var. Önceden araştırdığımız için buraya uğramaya kadar verdik. Ancak nisan sonu gittiğimizde henüz sezon açılmamıştı. İçerisi karanlıktı. Duvardaki kabloları takip ederek kilitli bir kulubenin içindeki elektrik anahtarına ulaştık. Bir sopayla uzanıp ışığı açtık. Mağarayı gezdikten sonra ışıkları kapattık. Yalan Dünya’dan dönerken yolda bir çilek kokusu vardı ki, anlatılmaz. Meğer etrafımızdaki seralarda çilek yetişiyormuş. Bir seranın sahibi el sallayarak çağırdı bizi, çilek dolu kasaları gösterip "İstediğiniz kadar yiyin" dedi. Üç kişi yarım kasa

yemişizdir herhalde. Bize fide de verdi, şimdi evimizde bir saksıdalar. Her hafta iki çilek veriyor.

Rotamızı mevsimin yanı sıra yöresel tatlar da belirliyor. İşte favorilerimiz: İznik’in köftesi ve kaymaklı ekmek kadayıfı, Simav’ın güveci, Isparta’nın fırın kebabı, üzüm hoşafı, kabule ve kuruyemişleri, Yenişarbademli’nin alabalıkları. Bir de, ille de yemeği için değil ama güzelliği için, Tavşanlı garının çay bahçesi.

ŞEHİR İÇİNDE MOTOSİKLET KULLANMAM

Birkaç senedir şehir içinde motosiklet kullanmıyorum. Şehir trafiği motosiklet için çok tehlikeli. Otomobil şoförleri sizi görmüyor, görse de önemsemiyor. O yüzden enerjimizi biriktirip, her hafta sonu şehir dışında bir yere gidiyoruz.

DOĞANIN İÇİNDE, SAKLI YOLLAR

Bu onuncu motosikletim. İlk motorum bir scooter idi, okula gidip gelmek için almıştım. Yavaş yavaş yakın çevreye gitmeye başlayınca daha konforlu ve Türkiye yol koşullarına uygun motosikletler aradım. Sonra asfalt yetmemeye başladı, doğanın içindeki yolları da merak ettim. Şimdi bir Enduro-Touring motorum var. Seçtiğimiz parkurlarda zaman zaman yarım saat boyunca bizden başka hiçbir araç görmüyoruz. İnegöl-Orhangazi arasındaki yol o kadar sakindi ki, sadece tilkiler gördük.

30 DERECENİN ÜSTÜ, 5 DERECENİN ALTI

Motosiklet seyahati için en iyi zamanlar hava sıcaklığının bu ikisi arasında olduğu dönemler. Beş derecenin altına düştüğü zaman soğuk bir yana, yol buzlanmaya ve tehlikeli olmaya başlıyor. Çok sıcakta ise motosiklet kıyafetlerinin içinde pişiyorsunuz. Çok fazla su kaybediyorsunuz. Asfaltın erimesi ve tatilciler çoğaldığı için artan tehlike de cabası...

EŞİM HARİTA UZMANI

Altuğ’un bir haritası var. Her akşam eve geldiğimizde açıyor, iki-üç saat üzerinde çalışıyor. Nereden nereye hangi yoldan gideriz, kaç kilometre tutar... Sürekli hesaplıyor ve önümüzdeki bir ayın rotalarını çıkarıyor. Harita renkli markör izleriyle dolu. Bilgisayar üzerinde çalışan rota planlama programları da kullanıyor. Türkiye’deki haritalar maalesef pek iyi değil. O yüzden birkaç kaynak kullanıyoruz planlama yaparken. Bir haritada anayol gözüken yer, gittiğinizde toprak bir köy yolu olarak çıkabiliyor karşınıza. Hedefimiz Türkiye’nin tüm yollarından geçmek. Marmara, Batı ve Doğu Karadeniz, Ege bitti sayılır.

MOTOSİKLETTE İKİNCİ KİŞİ OLMAK

Arkada seyahat etmenin avantajları ve dezavantajları var. Eşim kadar dikkatli olmama gerek yok, manzaraya konsantre olabiliyorum. Bol bol fotoğraf çekiyorum. Ama çok uzun mesafeleri sevmiyorum, çok yoruluyorum. Üç-dört saatlik, sık mola verdiğimiz etaplar hoşuma gidiyor. Manzara değişken olmayınca veya yol çok düz olduğunda uykum geliyor. O anlarda uykuyla mücadele etmek çok zor.

Nerelerden geçtiler

Bursa- Orhaneli- Harmancık- Dağardı- Simav- Salihli- Pamukkale- Denizli- Salda Gölü- Korkuteli- Antalya- Alanya- Gazipaşa- Anamur- Ermenek- Kuşyuvası (Alanya)- Gündoğmuş- Beyşehir Gölü- Eğirdir Gölü- Anamas Dağları- Yalvaç- Isparta- Kovada Milli Parkı- Eğirdir- Şuhut- Afyon- Murat Dağı- Gediz- Emet- Tavşanlı- Domaniç- İnegöl- Yalova

TÜRKİYE’DEN SEVDİKLERİ BEŞ YER

á Eğirdir-Antalya arası á Batı-Doğu Karadeniz á Kastamonu-Sinop civarı á Bolu çevresi á Alanya-Anamur yolu

seyahatte ne okuyorlar

Altuğ Saygılı seyahatten önce bir dedektif titizliğiyle bölgeyi araştırıyor, broşür topluyor, notlar alıyor. Yolda onları okuyorlar.

ne yiyor, ne içiyorlar

Yemek onlar için çok önemli. Sadece yemek için bile seyahat edebiliyorlar. Tek sorun, uzun yolda ne zaman ne yiyeceklerini bilmemeleri ve bazen aç kalmaları.

ne giyiyorlar

Özel motosiklet kıyafeti: Kask, pantolon, ceket, eldiven, bot ve yağmurluk.

nerede kalıyorlar

Köy evi ve eski konaklardan dönüştürülmüş otel-pansiyonları seviyorlar.

neyle seyahat ediyorlar

Motosikletle

çantalarının olmazsa olmazları

Harita, GPS, kitap-notlar, fotoğraf makinesi.

kimle seyahat ediyor

Birbirleri ve yakın arkadaşlarıyla. Üç-dört motosikletten kalabalık turları sevmiyorlar. Son seyahate arkadaşları Hakan Pekmen ile çıktılar.

oradan ne alıyor

Motosiklete takılabilen çantaların biri gittikleri yerde alacakları için boş bırakılıyor. Yöresel özellikli şeyler almayı seviyorlar.