Çılgın partiler Mykonos’un güneyinde, huzurlu plajlar Ano Mera sahilinde

Klasik Yunan kültürünün yaşandığı ancak modern dünyaya da ayak uydurmayı başarabilmiş Mykonos göz kamaştıran yel değirmenleri, eşsiz plajları ve gece kulüpleriyle ünlü. “Günah adası” diye de anılıyor. Eskiden sokaklarında pelikanlara rastlardım. Yemek yerken sahipleri tarafından dilendirilen bu pelikanlar ilginç ve komik görüntüler sergilerdi. Müziğin yankılandığı sokaklarda yürürken kendinizi bir an Avşa, Alaçatı ve Bodrum’da hissedebilirsiniz.
Mykonos’ta fazla taksi görmedim. Ulaşım motosikletlerle yapıldığı için çoğunlukla yürümek zorunda kaldım. Tabii bu arada adanın diğer doyumsuz güzelliklerine de tanık oldum. Kasabada hareketlilik var ama yerel esnafla konuştuğumda bu yıl işlerin kesat gittiğini söylediler.

UÇUK, KAÇIK YARIŞMALAR

Plajlar adanın güneyinde yoğunlaşmış. Bölgenin en sıradışı özelliği Çıplaklar Kampı. Ben adanın en güzel plajı Süper Paradise’ı tercih ettim, bol bol denize girdim.
Ada merkezindeki kalabalıklardan uzaklaşmak, daha sakin bir ortamda bulunmak isterseniz doğudaki Ano Mera cazip gelebilir. Yunan kültüründen esintiler bulabileceğiniz bu köyde rıhtım boyunca uzanan değirmenler görmeniz gereken güzelliklerden.
Mykonos’ta gece eğlence çok geç saatte başlıyor. Genel olarak aradığınız her tür eğlenceyi bulmanız mümkün. Uçuk, kaçık partilere, yarışmalara da rastlayabilirsiniz. Örneğin “Mr. Gay Güzellik Yarışması“... Zaten ada çılgın eğlence hayatıyla ünlü. Sabah saatlerine kadar hiç durmadan hareket var. Barlar, gece kulüpleri, tavernalar dolup boşalıyor.
Mykonos’ta gezip görülmesi gereken yerleri sıraladığımda ilk başta Küçük Venedik geliyor. Şehir merkezinde, deniz kıyısında açık hava kafe ve restoranlarının sıralandığı kıyı Venedik’i andırdığı için bu isim verilmiş. Sanat galerileri ve barlar da burada. Gün batımında bir kafede oturup, romantik atmosferi seyretmek size keyif verecektir.

EĞLENCE YERLERİNDE KORUMA TERÖRÜ YOK

Adanın merkezindeki labirenti andıran sokaklardan birinde, küçük avluya açılan İskandinav bardaki eğlencelere katıldım. Barların, diskoteklerin kapısında koruma yoktu. “Damsız girilmez” tabelası da görmedim. Oysa bizde korumasız diskotek olmaz, şöhretler bile korumalardan dayak yiyebilir. “Dam” uyarısı ise kimseyi şaşırtmaz.
Mykonos yeni evlilerin adası. Pek çok tesis balayı çiftlerine indirimli hizmet sunuyor.
Adada Küçük Venedik’in dışındaki gezilecek yerlere gelince... Matovianni Sokağı, Panormos Plajları, Platis Gialos Plajı, Süper  Paradise Plajı, 15’inci yüzyılda inşa edilen beş kilisenin birleştirilmesinden oluşan Paraportiano, model teknelerin sergilendiği Ege Deniz Müzesi ve yel değirmenleri ilk aklıma gelenler...
Adadaki değirmenleri seyrederken bir an için kendimi Hollanda’da sandım. Daha sonra Cervantes’in ünlü kahramanı Don Kişot’u hatırladım. Rosinta adlı atıyla hayali değirmenlere saldırdığını hayal ederken çevremizde Don Kişot’ların hâlâ var olduğunu düşündüm.
Gezilecek yerlerin sonuncusu da Armenistis Feneri. İngiliz buharlı gemi Volta’nın 1887’de adanın kuzeyinde kayalara çarpıp batması ve 11 denizcinin ölümü üzerine bu fener yapılmış. Fenerin bulunduğu yer, adanın müzik sesinden uzak köşelerinden biri. Sadece rüzgarın sesini duyarak gizemli bir manzarayı seyredebilirsiniz.
Mykonos sokaklarında dolaşırken karşılaştığım Yunanlar bana Türk sıcaklığını hissettirdi. Bir çok ortak noktamız olduğunu bir kez daha anladım. Gurbette bir Yunanlıyla tanıştığımda aklıma hep Bülent Ecevit’in BBC‘de, 1947‘de redaktör spiker olarak çalıştığı yıllarda yazdığı şiir gelmiştir...
“Sıla derdine düşünce anlarsın / Yunanlıyla kardeş olduğunu / Bir Rum şarkısı duyunca / Gör gurbet elde İstanbul çocuğunu / Bu sudan bu tattandır / İkimizde de günah / Bütün içkiler gibi zararı kadar leziz / Bir iklimin meyvesinden / Sızdırılmış bir içkidir kötülüklerimiz / Aramızda bir mavi büyü bir sıcak deniz / Kıyılarında birbirinden güzel iki milletiz / Bizimle dirilecek bir gün / Ege’nin altın çağı yanıp / Yarının ateşinden eskinin ocağı / Önce bir kahkaha çalınır kulağına / Sonra Rum şiveli Türkçeler / O Boğaz’dan söz eder sen rakıyı hatırlarsın / Yunanlıyla kardeş olduğunu sıla derdine düşünce anlarsın...”

KONFORLU DÖNÜŞ YOLCULUĞU

Adaya bu kez konforlu bir kruvaziyerle gitmiştim. Vizesiz tur yapan gemide her türlü konfor vardı. Casino bile... Las Vegas’ın ihtişamıyla, canlı oyun masaları, poker masaları büyük ödüllü Jack Pot sistemiyle oyun tutkunlarının başını dönüyordu. Gemide 1993 Eurovision yarışmasına katılan Yunan şarkıcı Kaiti Garbi’yi de dinledim.
İzmir’e vardığımızda tur boyunca gezdiğimiz arkeolojik yerleri hatırladıkça bizim Efes ve Bergama aklıma geldi. Modern, laik ve güzel bir ülkeye sahip olduğumuzu iyi anlatmamız gerektiğine inandım. Ve Özbeklerde nasıl bir “At Bakanlığı” mevcutsa bizde de bir Deniz Bakanlığı kurulması gerektiğine emin oldum.

BİZİM ADANA KEBABI ADADA “ATİNA KEBABI”

Diğer adalarda olduğu gibi Mykonos’daki “taverna” adı verilen lokantalarda yemek isimleri bizdekilerin tıpa tıp aynı: Musakkinos (musakka), cacikis (cacık), pita (pide), imam bayildi, kadaifi, fasulakia (fasulye yemeği), dolmadas (yaprak dolması), trahanas (tarhana), bureki (börek), kokoreçi (kokoreç)... En çok şaşırdığım konu ise bizim asırlık, acılı, eti zırhtan geçirilmiş Adana kebabımızı “Atina kebabı” diye sunmalarıydı... Mykonos’a giderseniz limanın sağındaki 24 saat açık En Plo (Güvertede) isimli restorana uğramanızı öneririm. Yemekleri lezzetli, fiyatları makul.