Bu da 'sahte' Shakespeare sergisi

Washington’daki Shakespeare kütüphanesini ziyaret edenler, 14. yüzyılda yaşamış  İngiliz yazar Geoffrey Chaucer’ın  başyapıtı Canterbury Tales’in sayfalarını hayretle inceliyorlar. Kitabın bir sayfası orjinal, diğeri ise uzmanlar tarafından özenle yazılmış bir kopya. Orjinal olmayan sayfa gerçek sanılsın diye yazılmamış; bazı koleksiyoncular eksik sayfaları bu yöntemle tamamlıyorlar.�
�
Kütüphanede sergilenen ahşap kupa ve oklavanın ise Shakespeare’in bahçesine diktiği bir dut ağacından yapılmış olduğu söyleniyor. Evin daha sonraki sahibi dut ağacını kesip odununu satışa çıkarınca, Thomas Sharp adında bir girişimci odunun hepsini alıp turistler için hediyelik eşyalar yapmış. Sergilenen kupa ve oklavanın Thomas Sharp’ın ürünü olduğu iddia ediliyor.�

Shakespeare’in karısına yazılmış aşk mektubu ise 17 yaşındaki William Henry Ireland tarafından kaleme alınmış. Ireland, Shakespeare’in ölümünden iki yüzyıl sonra, 1794’te, eski kağıt alıp kenarlarını hafifçe yakarak sarartmış. Hayalinde Shakespeare’in zamanında yazılan aşk  mektuplarını canlandıran Sharp, mektubu yazdıktan sonra altına da kendi sevgililerinin birinden aldığı bir saç buklesini iliştirmiş.

Ireland ailesini anlatan bir karilatürde, bütün aile üyeleri yanlarında kocaman bir saç yığınıyla bir şeylerin taklidini üretmekle meşgul. Bu karikatür, ahşap oymacılığı da yapan antikacı baba Samuel Ireland’e büyük bir haksızlık. Samuel Ireland oğluna büyük bir Shakespeare sevgisi aşılamış. Bir yazısında babasının gözüne girmek istediğini söyleyen William, Shakespeare’in olduğunu iddia ettiği iki de oyun yazıp birini 1 Nisan 1796’da  sahneye koymuş.   �

Kütüphanede sergilenen eşyalardan biri de ahşap bir iğne kutusu. Tahta kurularının delik deşik ettiği kutu 1500’lerden kalma gibi görünüyor fakat Shakespeare’in karısı Anna Hathaway’a ait olduğuna dair hiçbir kanıt yok. (cbs)