Bol yıldızlı huzur geceleri

Şehirde tuhaf bir sessizlik var. Hayat devam ediyor ama öncesinden farklı. Korunaklılık ihtiyacı yükseldi.

Deprem gecesi sıradan bir pazartesi akşamı yaşanıyordu. Hava sıcaktı. Açıkhava'yı dolduranlar Sezen Aksu'nun son konserini -sonradan haberi gelen uzatma akşamları bir yana- izleyenler çıkışta gecenin kendine uygun yörüngelerine dağılmışlardı. Bir grup Havana-Pasha rotasını izlemiş; kimisi Teşvikiye'deki Touchtown'a yönelmişti. Bir kadeh kırmızı şarap veya kıvamında hazırlanmış frozen margarita içip geceyi tamamlamak için. O gece ayrılan yollar çalışmayan telefonlar, zorla ara ara şanstan ses getiren cep telefonlarına kadar ayrıldı. Deprem anından çok sonrası ürkütücüydü. Karanlıkta İstanbul’da yıldızlar hiç olmadığı kadar parlaktı. Ama kimse bu parlaklığı sevmedi. Sonunda uzak sayılan o ‘his’ bizim de başımıza gelmişti...

Ertesi gece Havana ve Pasha'nın kapıları kapalıydı. Çarşamba akşamı akşamı ise bambaşka bir atmosfer vardı. Havana müziksiz kapılarını araladı. Yemek yemek, barda içki içmek serbestti. Tüm gelir depremzedeler bağışlanmak üzere gece rotasını takip edenler oraya yöneldiler...

Güneyde Fethiye Hillside'da veya Bodrum Türkbükü'nde ise tatil ruhunu taşıyamaya devam edenler hala var. Biraz buruk, biraz ürkek. Her an her yerde bir şeyler olabilir hali...

İstanbullu'ya gelince... Konserlere, ‘‘Ricky Martin'li’’ mekan eğlencelerine, Beyoğlu'nda sinema keyfine, High End'de techno çılgınlığına ara verdi. O da diğerleri gibi kendini sahil restoranlarına, açık mekan kahvelerine ve araba koltuklarına; oradan da bol yıldızlı, huzurun garanti olacağı gecelere bıraktı...