Özür mektubu kimden?

Üstelik, “Girişimimin yapılış biçimi ve algılanması nedeniyle özür dilerim” diye özür mektubu yazmasının üzerinden bir gün bile geçmeden.

Ayalon’un ofisinden yapılan açıklamada, “Bu krizden sonuçta İsrail yararlanacak. Bunun sonucu olarak artık Türkiye açıklamalarında daha dikkatli olacak.”

Açıklamada ayrıca, Büyükelçi Çelikkol’a yapılan terbiyesizliğe karşı çıkan 16 İsrail’li parlamenter de eleştiriliyor.

Dünkü savunma girişimi gibi Ayalon’un komplosu da süfli ve sakil.

Ama önemli olan önceki akşam Dışişleri Bakanlığı’na ulaşan mektuptu.�

Büyükelçi Çelikkol ile normalde 14 Ocak’ta görüşecek olan İsrail Dışişleri Bakan Yardımcısı, bu görüşmeyi öne çekip, buluşmayı da bakanlık konutu yerine Knesset’e alarak hazırladığı komplonun arkasında neden duramadı?

Karşılarken el sıkışmasına rağmen sonra odaya aldığı foto muhabiri, büyükelçi ile el sıkışmasını isteyince ona İbranice, “bak büyükelçi nerede oturuyor, masada bayrak yok, sen ona bak” diye hazırladığı mizansen üzerinde ince ince düşünmüş olan Ayalon, neden geri adım attı? Bu sürecin gözden kaçırılmaması gereken püf noktası işte burada.

Türkiye ile İsrail ilişkileri, bu sorunun yanıtı iyice anlaşılmadan doğru değerlendirilemez.

TEPKİ DALGASI KOMPLOCULARI ÇİĞNEDİ GEÇTİ

TÜRKİYE Büyükelçisi’nin, üstelik de gittiği her ülkede ikili ilişkilerin gelişmesine katkısı olmuş olan Oğuz Çelikkol gibi bir büyükelçinin, sinsice hazırlanan bir planla küçük düşürülmeye çalışılması İsrail’de çok geniş bir kesimin tepkisine yol açtı.

Türkiye ile ilişkilerin değerini bilen barış yanlısı İsrailli aydınlar tepki verdiler. Türkiye ile ilişkilerin bozulmasını istemeyen halkın tepkisi Ayalon’a o özür mektubunu yazdırdı.

Yoksa ne sadece Cumhurbaşkanı Şimon Peres, ne sadece Başbakan Netanyahu’nun girişimleri böyle bir şeyi yaptırabilirdi.

İsrail basını da aynı biçimde eleştirdi bakan yardımcısının ucuz tuzağını.

BU SEMPATİ CEVAPSIZ KALMADI�

ÖZÜR mektubu, İsrail halkının baskısı ile geldi.

Ayalon’un dünkü utangaç pişmanlığı da bu yüzden. Açık açık yaptığını savunamaması da.

Bunun Ankara’da kısa sürede�kabul edilmesi ve krizin tırmanmasının engellenmesi, Türkiye’nin barış yanlısı İsrail halkına hızlı bir yanıtı oldu diye düşünüyorum.�

İsrail ile ilişkiler, işte bu yüzden çok dikkat, çok ince ayar istiyor. Orada, güvenlik bahanesi arkasına sığınarak şiddeti haklı gören ve savunan, her sorunu şiddet yöntemleri ile çözeceğini sananlar gibi, onlar gibi düşünmeyen geniş bir kesim de var.

Ayalon gibilerin, aşağılama çabası nasıl Türkiye’de herkesi karşısına alıyorsa, Türkiye’den yapılan, “Siz öldürmeyi çok iyi bilirsiniz” türünden toptancı açıklamalar da İsrail halkını incitiyor.

Siyasetçiler, halklar arasındaki bağları zedeleyecek davranışlardan kaçınmak zorundalar.

Kimse kimsenin sert açıklamaları ile adam olmaz, alçak koltuğa oturtuldu diye alçalmaz.�

Ama şiddet simsarlarının işine yarar bu popülist “show”lar.

İsrail Savunma Bakanı’nın ziyareti, ikili ilişkilerde iyileşme çabalarına destek olabilir. Yine de, ülkeler arasındaki ilişkilerde, toplusal temel göz ardı ediliyorsa, askeri işbirliği ne kadar derinlik sağlayabilir?

İsrail ile ilişkilerin yeniden gözden geçirilmeye ihtiyacı var.