Hepsini Ayrı Ayrı Seviyoruz. İşte Türk Kahvesi Çeşitleri!

Mırra, ismi Arapça acı anlamına gelen murdan türemiştir. Arap coğrafyasına özgü, birkaç kez demlenerek pişirilen acımsı bir kahve çeşididir. Adana, Şanlıurfa, Mardin gibi illerimizde sıklıkla tüketilir.

Kahve çekirdeklerinden değil, Akdeniz, Güneydoğu Anadolu ve İç Anadolu’nun dağlık bölgelerinde yetişen menengiç ağacından üretilir. Bu ağacın meyveleri kurutulur, öğütülür ve kahve kıvamını alır. Geleneksel Türk kahvesinden farkı sütle pişirilmesidir. Bu nedenle de içimi yumuşaktır.

Dibek, ‘’dövülmüş olan’’ anlamına gelir. Dibek kahvesi ise, Osmanlı’dan günümüze kadar ulaşmış bir Türk kahvesi çeşididir. Diğer kahvelere göre rengi daha açık, daha kıvamlı ve tanecikli bir kahve çeşididir. Lezzet olarak sütlü kahveyi andırır. Dibek içerisinde dövülerek toz haline getirilen Dibek kahvesinin en önemli özelliği, pişirilirken soğuk değil sıcak su kullanılmasıdır.

Kül kahvesi, geleneksel Türk kahvesinin aynısıdır. Pişirilme yöntemiyle diğerlerinden ayrılır. Ocakta değil, mangal külünde, közde pişirilir. Közde pişirilmesi kahveye ayrı ve yoğun bir lezzet katar. Önce cezve külde ısıtılır ve ısıtılmış cezveye su ve kahve eklenir.

Sakız ağacının gövdesinde bulunan reçinenin kurutulmasıyla elde edilen damla sakızı, kahvede aroma sevenlerin ilk tercihi.

Ege’de Süvari, Akdeniz’de Tarsuzi olarak bilinen bu kahveyi ayıran şeylerden ilki sunumudur. Diğeri ise; daha az köpüklü olmasıdır. Bildiğimiz Türk kahvesi gibi pişirilirken, ince belli cam bardakta servis edilir.