Her çocuk bir Fellini

Geçen gün 6 yaşındaki oğlum Can bir davet verdi.

Haberin Devamı

Ailesinin ne kadar ferdi varsa akşam yemeğine çağırdı.
Hepimiz sofraya oturduk. Kendisi de baş köşeye geçti. Başladı köftesini yemeye.
Bir ara Can’ın varlığını unutup muhabbete daldık.
Herkes ikili gruplar halinde, onun dahil olmadığı (ve pek de ilgisini çekmeyen) şeyler konuşuyordu.
Gözüm bir ara ona takıldı. Elinde tuttuğu ve ucunda köfte olan çatal, ağzına birkaç santim kala havada donmuştu.
Kendisi gözlerini kocaman açmış, gülümseyerek bize bakıyordu.
O an manzarayı onun gözüyle gördüm ve anladım ne yaptığını: Hayat boyu hatırlayacağı bir anıyı kaydediyordu.
Arriflex 35 kameraya dönüşmüş gözleriyle baktığı, bir Fellini sahnesiydi: Gürültülü, tatlı, biraz çılgın ve kesinlikle tekrarlanamaz.
15 saniye kadar kaydetmişti ki büyüyü bozan bir şey oldu.
Kendisine baktığımı gördü ve dağıldı dikkati. Başladı yemekten sonra televizyon seyredebilmek için mızmızlanmaya.
Ama yaptığı o 15 saniyelik kaydı hiçbir şeyin elinden alması mümkün değildi artık.
Allah bilir koca adam olduğu zaman bile onu belleğinin çekmecelerinde arayıp bulacak, yeniden izleyecekti.
Belki renklerini parlaklaştıracak, üzerine müzik döşeyecek, bizi makyajla güzelleştirecekti.
Hatta o zamana kadar anıları perdeye yansıtacak bir teknoloji bulunursa seyrettirecekti kendi ailesine.
Çocukları perdeye bakıp yemek masasında ıvır zıvır konuşan bizi görecek ve muhtemelen anlamayacaklardı, bu hatıranın niye bu kadar önemli olduğunu.
Onların belleğinde aynı işi gören başka görüntüler olacaktı çünkü: Kimsenin ellerinden alamayacağı bambaşka Fellini sahneleri.

Haberin Devamı

Bedri Baykam’ın çığlığı

Bedri Baykam’ın bıçaklanması kadar moral bozucu olan, ünlü ressamın yardım isterken yaşadığı yalnızlık.
Baykam can havliyle “hastaneye götürün” diye bağırırken uzunca bir süre kimsenin sallamaması, hatta durumu görünce gazlayıp gidenler.
Ey ümmet-i Muhammed, şu dünyada tanımadığı birini kurtardığı zaman sevaba girmez mi insan?
Ey kameraman kardeşim, çekmeyi iki saniye bırakıp adamcağızı taksiye bindirsen Pulitzer’i mi kaçırırsın?
Biliyorum bunlar beyhude sorular. Gerçekse aydınların bu devirde birbirlerine daha çok sahip çıkmalarının gerektiği.

Haberin Devamı

İncir  Çekirdeği

Bazı günler başlamakla, bazıları da bitmekle en doğru hareketi yaparlar. 

Yazarın Tüm Yazıları