Bana yemin bozduran kasaba Dozza / İtalya

Arkadaşım biraz deli dolu Umberto’nun otel/lokantasına davetliyiz. Umberto yerinde duramayan bir şef. Makarna kaynaya dursun yeni bir yemek yaratıyor. Bir eliyle makarna sosunu hazırlarken aklı başka bir yere uçuyor ve diğer lezzetli eliyle bir şeyler doğruyor. Bir yandan da bana laf yetiştiriyor; “İyi yemek yapmak için hammaddeye saygı ve çok geniş hammadde bilgisi gerekli”… 

‘Monte Del Re’ nehir tepesi anlamına geliyor. İtalya ortalarında Bologna’ya yakınız. Buralar Emilia-Romagna (Emilya-Romanya okunur) bölgeleri. Çok verimli, mutfak kültürü sağlam, tılsımlı topraklar… Otel eski bir 13’üncü yüzyıl manastırı. Bitişiğindeki kilise ‘Sconsacrato’ olmuş, yani Vatikan’dan gelen yetkili bir din adamı tarafından kiliselik vasfından çıkarılmış. Sonuçta otelin gece kulübü olmuş, eski kilise.

Umberto’nun hikâyesi ise hayli enteresan. Otele aşçı olarak girmiş ve otelin lokantası çok iyi çalışmaya başlamış. Patrona, “Lokantayı bana devret, aylık kira al kafan rahat olsun” demiş. Yaşlı adam seve seve bu teklifi kabul etmiş. Dışarıdan bir yığın düğün davet işleri gelmeye başlamış. Patron’a oteli de bana devret deyince adam ceketi alıp çıkmış. Otel biraz bakımsız da olsa lokanta ve havuz düğün merkezi oluvermiş. Her çarşamba DJ’li havuz partileri çok popüler. Nefis büfe, bölgenin Sangiovese şarapları ve prosecco’lar (köpüklü şarap) su gibi.

Açıkhava sanat galerisi gibi kasaba

Yemekten sonra Dozza ya yürüdük. Kasabanın kalesini gezerek başladık. Kale içerisi cümbüş... Mahzende ‘Enoteca’ da (Şarap mahzeni) Emiglio-Romagna şaraplarını tadabilirsiniz. Oturma ve yatak odaları, duvar boyaları, işkence odası, aynen korunmuş bir ortaçağ mutfağı ve üç kulesi var. 15’inci asırda eski bir kale yıkılıp zamanın güçlü kraliçesi Caterina Sforza tarafından inşa edilmiş. 1960’lara kadar Malvezzi-Campeggi ailesi oturmuş kalede. Sonunda aile kalelerini belediyeye satmış. Belediye de ne belediye ama. Bence bizdeki her belediye reisinin gidip görmesi gereken bir belediye... Toplansınlar ben hepsini beraber götürürüm ücretsiz rehber olurum. Sivil toplum işlerine, Alaçatı Ot Festivali kurucusu ve arkasındaki bel kemiği sponsorluk işlerini halleden ve beş sene çalıştıktan sonra Alaçatı Belediyesi tarafından kapı dışarı konulan biri olarak, bir daha hiç bir Belediye ile hiçbir işe girmemeye yeminli idim ama bir sefere mahsus yeminimi bile bozarım.

‘İtalya’nın en güzel 100 beldesi’ listesinde yer alan Dozza, Imola’ya 6 km. mesafede, Sellustra nehir yatağı tepelerinde sihirli bir mekân. Otomobil meraklıları Imola adını bilirler. Meşhur ‘Dino ve Enzo Ferrari’ pisti buradadır.

Dozza’yı üç kez ziyaret ettim ve her seferinde de ilk defa görüyormuşum gibi heyecanlandım. Dozza Belediyesi ‘Nuova Biennale del Muro Dipinto’ (Boyalı Duvar Biennalesi) düzenliyor. Her iki senede bir, çoğunluğu İtalya’dan olmak üzere sanatçıları davet ediyorlar ve evlerin duvarları üzerinde sanatlar icra ediliyor. İnanılmaz bir açık hava sergisi ama farkı şurada: Tüm bunlara kasabanın insanı da katılıyor. Kapılar, ince boyalı tül perdeli pencereler, zarif çiçekli saksılar, vesaire. Sevgili dostlar, işte bu kasabalarda sanatçının ve sanatının yüreğinize nasıl bir dinginlik verdiğini, ruhunuzu doyurduğunu ve hayata bakış açınızı değiştirdiğini hissediyorsunuz…
Ruhunuz doyar da karnınız acıkırsa, bir tabak yöre makarnası ‘Garganelli’ (lezzetinden belli) ve yol arkadaşı gene yörenin kırmızı şarabı ‘Sangiovese’ için tavsiye edeceğim restoran: ‘Scuderia’ tam kalenin karşısında…