Çocuk sesi

Öyle böyle değil hem de.

İlk defa tıkandım!

Yeni yıla girmeye 2 gün kala;

Ne yazsam da uygun olsa,

Ne yazsam da içimiz açılsa diye, kös kös düşündüm durdum saatler boyunca.

Hatta günler boyunca.

Geçen haftadan sardı bu stres beni.

Bilgisayar başında bu kadar uzun süreli kitlendiğim hiç olmamıştı da, bir daha hiç yazamayacakmışım gibi geldi, korktum bir ara!

Çok önemsedim bu yıl sonu ne yazacağımı.

Belki de ondan...

Malum;

Kriz var,

Seçim kapıda,

Yolsuzluklar dizboyu, kirli çamaşırlar sapır sapır dökülüyor ekranlarda...

Birbirine yumruk atan, Milletvekili olmuş koca koca adamlar,

Saygısızlıklar,

Terbiyesizlikler,

Tacize uğrayan çocuklar,

Ve daha neler neler!

Öyle zor ki iç açan bir yazı yazmak böylesi iç karartıcı bir ortamda...

Diye diye sayıklarken ben kafamda,

Birden bir takım sesler duydum arka fonda.

...

Onca zamandır oturduğum yerden öyle dertlenmişim ki,

Öyle kendimi kasvete boğmuşum ki,

Arkamda olan biteni duymaktan aciz bir hale gelmişim!

Çocuklarım, arkada, odalarında...

Abla kardeş...

Nasıl cıvıl cıvıl, bağıra çağıra oyun oynuyorlar ikisi bir arada...

Avaz avaz kahkaha atıyorlar,

Gülücükler saçıyorlar,

Birbirleriyle boğuşup kıkırdaşıyorlar...

Coştukça coşuyorlar.

Alt tarafı yastık savaşı yapıyorlar; ama çıkardıkları sesleri duysanız, zannedersiniz dünyanın en komik filmini seyrediyorlar.

Neşe içindeler.

Neşe saçıyorlar.

Yazamayıp düşüncelere dalıp karalar bağlayan içim, onların seslerini dinledikçe açıldı anında.

Tamadır dedim.

Konu budur;

Çocuk sesi!

Bundan daha güzel ve iç açıcı yazı konusu yok yeni yıla 2 kala...

İçin mi daraldı,

Kasvet mi bastı,

Kapat gözlerini,

Aç Radyo Ben’ i.

Dinle çocuk seslerini.

Yeni yıla girmemize iki gün kaldı, ikiii!

En güzeli

Güzel ve mutlu sesleri dinleyip

Kötü sesleri defetmeli.

Yonca

“Cikcikli”

Bu yazı Radyo Ben için Yonca Tokbaş tarafından kaleme alınmış, arka fonda duyduğunuz çocuk sesleri de, yine afacan Yonca tarafından çocukları odalarında kıkırdaşırken, kimseye çaktırılmadan kaydedilmiştir.