×
Bas tokadı gitsin
Paylaş
Olmadı mı?
Tekme at.
Küfür et.
Tükür.
Hah! Sakın tükürmeyi unutma. Bol balgamlısından şöööyle...
Daha olmadı çek silahı vur.
Hatta bence en iyisi el bombası. Çek pimini fırlat.
Döner bıçağı da olur icabında. Uzun menzilli deşici olarak iyi iş görür.
***
İşte budur.
Bizim siyaset, tartışma, spor musabakasına katılma ve kafa “patlatma” sanatımızın püf noktaları bunlardır.
Ama yooooook, aslında bizden centilmeni yoktur; içimiz sevgi doludur, çocuklara kucak açarız, esirgeme kurumlarına, hastanelere, yaşlılar yurduna uğrayıp bol flaşlı fotoğraf paylaşımları yaparız. Pek insan canlısıyızdır.
Zaten kendimizi devamlı “medeniyetten” ve “insan haklarından” filan bahsederken buluruz.
Pardon ama...
Dövüşmeden konuşmayı bilmeyen insanlar; haklardan ve medeniyetten neden konuşur?
Laklak olsun diye mi, entel takılmak için mi, geyik olsun diye mi?
“Herkes konuşuyor, benim neyim eksik ayol?” diye mi?
***
Meclisimde tepişen insan manzaraları görmekten utanıyorum.
Spor seyredeyim diye ekran karşısına geçtiğimde 2 metre uzak atlama yapabilen balgamların havada uçuşmasından,
Horoz gibi kafa ata ata giden sporculardan,
Her daim ana avrat küfür edebilen insanlardan,
Maç seyretmeye mi, insan biçmeye mi gittiği belli olmayan taraftarlardan da utanıyorum.
Spordan, politikadan, haberlerden, insanlardan herşeyden soğuyorum.
Bu mudur beyler?
Bu mudur sizin medeniyet anlayışınız?
***
Sonra sen kalk Avrupa’ nın kapısına dayan; “Alooo! Aç len kapıyı bakiiiim, ben geldim!” de.
Onlar da Türk filmlerinde kavuşan aşıklar gibi emin olun bizi kucaklayarak karşılar.
Daha çoook bekleriz biz! ÇOK.
Balık baştan kokar derler ya.
Hakikaten öyle.
Ve,
Üzüm üzüme baka baka kararıyoruz.
Şiddetlenen politikacıları göre göre şiddetleniyoruz
Birbirine saldıran vekilleri gördükçe biririmize saldırıyoruz
Tekme tokat spor yapanları görünce taraftarlar olarak birbirmize dalıyoruz
Küfreden olunca küfrediyoruz.
Birbirimize iki tane iyi laf ettiğimiz yok!
***
İpek Ü. ilginç ve düşündürücü bir tespit ve öneri de bulunmuş.
Paylaşmak isterim sizinle;
“Çizgi filmlere, filmlere, dizilere bak; silahlar, mafya, kavga, dövüş, entrika, kötülük... Çocuklar normal hayatın da böyle olduğunu sanarak büyüyor. Çocuk, bir insana zarar vermek işin bir sonraki aşaması olduğundan, önce hayvanlara işkence etmekle başlıyor. Hayvanlar insanlara yanaşmaktan korkar oldu.
Hayvanlara işkence yapmanın cezası ne peki? Neredeyse yok.
Hayvana acımayanın yarın insana acımayacağını, bu şekilde suçlu yetiştirdiğimizi hiç düşünmezler.
Televizyonda şiddet/korku içeren ya da olumsuz örnek teşkil edebilecek davranışlar içeren filmler oynatacaklarına sevişen insanların filmlerini oynatsalar daha iyi.
Sevişen insanın en azından vücudunda kötü enerji birikmez, kötülük yapma isteği azalır.
Savaşmaktansa, sevişmek çok daha güzel değil mi?
Adamlar birbirlerini vurup kanlar içinde yere serilir bir mahsuru yok, öpüşme sahnesi girdi mi araya, hemen kes! Bu nasıl iş?
Bu namus ne menem bir şeyse, sadece kadının bacaklarının arasında bulunuyor. Hırsızlık, şerefsizlik, dolandırıcılık, hatta katil olmak bile bir erkeği namussuz yapmaya yetmiyor.
Sevgi ve saygıyı öğrenmeden, bilgisayar başında savaş oyunları oynayarak yetişen bu nesiller başımıza daha çok işler açacaklar; ama kimse umursamıyor.”
***
Bu yorum beni geçen haftadan beri düşündürüyor...
Sıra şimdi sizde.
Yonca sizlerden gelecek yorumları heyecanla bekliyor.
Yonca
“Meraklı”
Paylaş
