Açılım olayı deyyyinn ce ak la

Tamam şimmm di bul dum

He

Men

Haberin Devamı

 

O nun a dı gelir

 

Ayrım!

Ayrım!

Ayrım!

 

Bir açılımdan bahsederken benim düşündüğüm, ayrım yapılmaksızın eşitliklere dair konuşulmasıydı.

 

Atıyorum; kadın-erkek, Kürt-Türk, Alevi-Sünni vs... gibi ayrımcı söylemlerden uzaklaşıp İNSAN baz alınarak adım atılmasına dair konuşulmasıydı.

 

“Kürt Açılımı” yerine İNSAN açılımından bahsedebilseydik keşke.

 

Söylemin ta kendisi bile ayrımcı değil mi sizce?

 

Haberin Devamı

Ama bizim derdimiz hiçbir zaman İNSAN olmadı.

 

Bizde insan bir eşya... Kullan at.

 

Bunca yazı okudum, bunca insan dinledim.

 

Yine de kafamdaki soru işaretlerini tam anlamıyla gideremedim.

 

Yine birileri kandırılıp bir şeylere alet mi ediliyor ne?

 

Tek hayalim var oysa...

 

Kimsenin kimseyi kimlik ve görüntüsüne, din mezhep ve uyruğuna göre yargılamadan algılaması.

 

Çocukların birbirlerine yan gözle bakmadan birarada oynaması.

 

Tüm imkanların, bu ülke topraklarında doğmuş her çocuğa, bölgesellik aranmadan, uğrunda kan dökülmeden paylaştırılması....

 

Kimsenin birbirine karşı doldurulmaması.

 

Kamplaşmanın arttırılmaması.

 

İnsanların canlı bomba gibi yaşamaması.

 

Haberin Devamı

Patlamaması.

 

Ama nerdeee...

 

Açılım derken sadece bölgesel ve kökensel düşünüyoruz.

 

Açılmıyoruz da sanki, kapanıp bölünüyoruz gitgide.

 

Kısır döngüden çıkamıyoruz bence.

 

Korkuyorum, endişe ediyorum tüm İNSANlarımız için elimde olmadan.

 

Ben, daha çok anne ağlayacak endişesi taşıyorum.

 

Neyse.

 

Umarım, ben yanılıyorumdur.

 

Ben küçücük bir insanım bu koca evrende.

 

Hatam da vardır, bilemediklerim de.

 

Ben kendi his ve düşüncelerimin kurbanıyımdır.

 

Bu pek de anlayamadığım üstü kapalı açılım, hayırlı uğurlu gelsin memlekete. Sonuçta memleketin geleceği daha iyi olacaksa, ben hatalı çıkayım... keşke.

 

Şu aşağıda linklerini verdiğim iki yazıyı bir okuyun. Okumuş olsanız bile, bir kere daha okumak gerek. Üzerinde düşünülmesi gereken detaylar var.

Haberin Devamı

 

Ben Hikmet Bilâ ve Mine Kırıkkanat’ ın bu yazılarını okuduğumda, hiç aklıma gelmeyen bir takım noktalarda düşünmek zorunda kaldığımı hissettim.

 

Aramızda okumamış birileri varsa, bu vesile ile okumuş olurlar düşüncesiyle, sizlerle bu yüzden bir de bu köşeden paylaşmak istedim.

 

Sözü,

 

Yazıların sahiplerine bırakıp

 

Ben aranızdan çekildim.

 

Yonca

“aracı”

 

http://www9.gazetevatan.com/haberdetay.asp?Newsid=252405

http://www9.gazetevatan.com/haberdetay.asp?Newsid=252403

Yazarın Tüm Yazıları