Ne şirin komşumuzsun, toplum mühendisliği...

İzdivaç gibi programlar, iktidarın, siyasi, dini, ahlâki inanç odaklarının da işine pek bir yarar.

Zira o programlar, rayting, kamuya ulaşılabirlik açısından “marka (tık) değeri” yüksek olan zamanzingolar.

Herkesler seyreder, olmadı zaping yaparken mutlaka o programlara -tesadüfen- denk gelir. Gelir de, anlata anlata bitiremez.

* * *

O programlar vasıtasıyla kitlelerin ekranına yansıyan olaylar, iktidarlara, referans gruplarına kolayından bir toplum mühendisliği imkânı, hatta cevap hakkı sağlıyor.

Ki bizde cevap hakkı, her konuda, her vesilede şıp diye doğan bir şey. (Normal doğum)

Velhasıl, durup dururken “kısa etek, uzun kahkaha ahlâksızlıktır” demektense, yahut “Amerika it, evine git” filan diye adabını bozmaktansa, ekrandaki  “rezalet”e karşı yüksek cevap hakkını kullanırsın.

Görünür, gösterilirdir üstelik. Fol da hazırdır, yumurta da...

“Hak”tır hem. “Haklı” olmanın kibirli hazzıyla, ağzına geleni söylersin. Mübâhtır, müstahaktır.

Olsun da, çamurdan olsun.

Önce “Bu kadar da olmaz” dersin lisan-ı münasiple, âlem de zaten “Tabi canım, o kadar da olmaz” diye onaylar.

Sonra oradan istediğin konuya zıplar, istediğin mühendisliğe iskele kurarsın.

Ve “sence”, senin hayat tasavvurunca nasıl olması gerektiğini (dönüştürmece) belagat-ı haşmetle bir bir anlatırsın.

* * *

Üstelik bu yolda herşeyden alınmak, istediğin gibi nem kapmak, sonra da mevzuyu istediğin yere sündürmek serbesttir.

Bir zamanlar bir dizideki, skeçteki “kötü avukat” tiplemesi (Kenan Pars) yahut “ihmalkâr doktor” rolü, baroyu, tabipler birliğini ayağa kaldırıyordu mesela.

Çünkü bu programlarda istisnalar kaideyi bozar. Sen de bir güzel toparlarsın.

* * *

Kavafis, o ölümsüz “Barbarları Beklerken” şiirinde şöyle der:

“Neyi bekliyoruz böyle toplanmış pazar yerine? /Bugün barbarlar geliyormuş buraya.

Neden hiç kıpırtı yok senatoda? /Senatörler neden yasa yapmadan oturuyorlar?

Çünkü barbarlar geliyormuş bugün. /Senatörler neden yasa yapsınlar?

Barbarlar geldi mi bir kez, yasaları onlar yapacaklar.

(...) Ünlü konuşmacılarımız nerde peki, /neden her zamanki gibi söylev çekmiyorlar?

Çünkü barbarlar geliyormuş bugün, /onlar pek aldırmazlarmış güzel sözlere.

Neden bu beklenmedik şaşkınlık, bu kargaşa? (Nasıl da asıldı yüzü herkesin!)

Neden böyle hızla boşalıyor sokaklarla alanlar, /neden herkes dalgın dönüyor evine?

Çünkü hava karardı, barbarlar gelmedi. /ve sınır boyundan dönen habercilere göre, /barbarlar diye kimseler yokmuş artık.

Peki, biz ne yapacağız şimdi barbarlar olmadan? /Bir çeşit çözümdü onlar sorunlarımıza...”

Diyeceğim o ki, belki izdivaç programları da bir çeşit çözüm, pansumandır uykusu ağır sorunlarımıza...