Küçük güzeldir

Beş yüz yıllık Çengelhan’daki müzede yaklaşık 800 obje sergileniyor.

İlk daktilo, ilk televizyon, nostalji estiren pikaplar, 40 yıl önce elimizin değdiği oyuncaklar.

Prinç denizcilik araç gereçleri, minyatür tadında gemi-tekne maketleri, ağır metal başlıklı, havasını hortumla gemiden alan eski dalgıç giysileri...

Ya İstanbul...

Bine yakın fotoğraf makinesinin sergilendiği Hilmi Nakipoğlu Fotoğraf Makineleri Müzesi.

Feyhaman Duran Müzesi’ndeki gibi bir ressamın evinin müzeye dönüştürüldüğü, sadece eserlerinin değil eşyalarının da korunarak, bir ressamın yaşantısının, mahreminin de hissedilebildiği mekanlar.

İstanbul Oyuncak Müzesi, 200 yıl önceye giden tulumbaları, cankurtarma ipi, maske filtresi, kıyafetleri ile İtfaiye Müzesi. PTT, Klasik Otomobil, Karikatür ve Mizah müzeleri...

* * *

Düşünüyorum da...

Ankara Kalesi, Altındağ, Çayyolu’nda müstakil bir ev, Bahçelievler’in eski küçük evlerinden birisi, Gaçiosmanpaşa ve daha bir çok yer, böylesi müzelere mekan olabilir.

Mesela, şairlerimizin, yazarlarımızın el yazısı şiirlerinin, romanlarının, eski fotoğraflarının, şiirlere konu olan mekanların fotoğraflarının, haklarındaki haberlerin gazete kupürlerinin eşliğinde yer aldığı küçük bir ev. Gezerken, kabinlerden şairlerin kendi sesinden şiirlerinin dinlenebildiği...

Ankara Kalesi’nin de butik müzeler için inanılmaz bir fırsat, bir deneme alanı olabileceğine inanıyorum.

Örneğin küçük tarihi evlerden birisinde eski parfüm şişelerinin, sürmeliklerin (sürmedan), gümüş hamaylilerin, hızmaların, halhalların, broşların, eski siyah beyaz kadın fotoğraflarının fonunda sergilendiği bir butik müze.

Ya da devlet müzelerinin depolarında kaderine terk edilen eserlerin butik müze mantığıyla bir araya getirildiği, sergilendiği mekanlar. Ki Ankara Kalesi’nde sadece butik müzeler değil, müze sokaklar, müze mahalleler yaratma olanağı da var.

Güzel olmaz mıydı?