Sağlık kuyruklarında böyle bir imtiyaz olamaz

1. İstiklal Savaşı Gazileri, 2. Özürlüler, 3. 65 Yaşı üzerindekiler, 4. Hakim ve Savcılar, 5. Sağlık çalışanları vd. diye gidiyordu liste.
İstiklal Savaşı Gazilerinin ilk sırada olması çok doğru. Bir kaç gazinin hayatta olması hepimizi çok sevindirir. Bildiğim kadarıyla ne yazık ki yok. Güzel ülkemizin varlığı uğruna Kore’de, Kıbrıs’da ve İç Güvenlik’te Gazi olanlarımızın çoğu hayatta olmasına rağmen muayene sırası listesinde yok.
İkinci sırada özürlülerin, üçüncü sırada yaşlıların olmasını kimse yadırgayamaz.
Dördüncü sıradaki Hakim ve Savcıların ne gibi öncelikleri olduğunu, Sağlık çalışanlarının beşinci sırada yer almasını anlamakta zorlandım. Anayasada yer alan yükümlülükleri yerine getiren diğer vatandaşlarımızı hangi sıraya koyacağız?
Son yıllarda sağlık politikalarında yapılan popülist yaklaşımların düzeltilmesini beklerken böyle bir sıralama çok acı.
Lütfen biraz ciddiyet.
M. Tevfik BEDÜK

Otobüs yoksa minibüs isteriz

Yaşamkent Mahallesi 2000 yılından beri Ankara’nın en çok gelişmekte olan bir bölgesidir. Belediye otobüsleri ile ilgili bir sıkıntımız şimdilik yoktur. Ancak otobüsler tüm mahalle halkı için yeterli olmamaktadır.
Bu hatta çalışan Yaşamkent minibüslerinin sayısı yeterli değildir. Minibüslerle şehir merkezine ulaşmak tam bir işkence halindedir. Sizden ricamız minibüs sayısının arttırılması ve kapasitesinin üzerinde yolcu alınmasının önlenmesidir.
Dilerim sıkıntımız gündeme alınır.
Prof. Dr. Gültekin GÜNAY

Almadığımız hizmetin bedelini ödedik

31 Aralık 2012 günü Gazi Mustafa Kemal Bulvarı No34/4 Demirtepe adresinde bulunan Aleyna Profosyonel Hasta Bakıcılığı şirketine başvurup, hasta olan 89 yaşındaki annemiz için bakıcı bir bayan isteğinde bulunduk. Bu isteğimiz üzerine, 1500 TL hizmet ücretini şirkete ödeyip ve yıl sonu olması dolayısıylada sözleşmeyi daha sonra imzalamak kaydıyle, şirketin önerdiği kişiyi alıp eve getirdik.
Ailemizle de tanıştırdığımız o kişi, 1 Ocak 2013 sabahı işe başlamak üzere yanımızdan ayrıldı. Fakat yılbaşı sabahı gelen olmadı, telefonla da o bayanı aradığımızda kendisine ulaşılamadı. Bunun üzerine şirketi de arayarak kendilerini de bilgilendirdiğimizde çalışmak için görevlendirilen bayanı şirket de arayıp bulamadı!
Durumu ağırlaşan annemizi 1 Ocak 2013 günü Medicana Hastanesi acil servisine getirip yatırdık. Acildeyken şirketten arayıp bir bayan daha bulduklarını söylediler. Biz de hastanede olduğumuz için şimdilik hizmet alamayacağımızı bildirdik.
Annemiz, iki gün tedavi gördükten sonra aynı hastanede vefat etti. Böylelikle bakıcı isteğimizde kendiliğinden son bulmuş oldu. Bu durumda şirketten hiçbir hizmet alınmadığı halde vermiş olduğumuz 1500 TL hizmet bedelinin iadesini talep ettiğimizde “size hizmet verdik” diye iade edemeyeceklerini söylediler.
9 Mart 2013 günü bu kez şirketin sahibi ile telefonla görüştüğümüzde de “Ben hizmet verdim, karşılığını da aldım, hiçbir hak talep edemezsiniz” dedi. Biz efendice konuştuğumuz halde “İstediğiniz yere de şikayet edebilirsiniz. Daha da ileri giderseniz ağzımı bozacağım” diyerek telefonu yüzüme kapattı.
Ben de çaresizlik içinde acımızın üzerinden az bir zaman geçmiş olmasına rağmen böyle bir haksızlıktan dolayı, başkalarınında bu tip olaylarla karşılaşmaması için yukarıda adı geçen şirketin yapmış olduğu davranışı herkes bilsin istedim.
Teoman İLGEN