Ay lav yu Hagi

Hagi hocalık kariyerinde de “Karpatların Maradona’sı” olmayı sürdürüyor sayın seyirciler.

Haberin Devamı

Nasıl Maradona milli kahraman olarak başına geçtiği Arjantin’de çok fena fısladıysa...
Nasıl Pele’nin Dünya Kupası tahminleri her defasında benimkilerden bile isabetsiz çıkıyorsa...
Hagi de en büyük futbolcusu olduğu Galatasaray kulübesinde tarihin en köfte performansına imza atıyor işte.
Peki bu yüzden Hagi’yi sevmekten vazgeçecek miyiz?
Bin kere hayır! Zaten “abandone” bir sezona ortasından girip kuş kondurmuş olması onun gönlümüzdeki yerini asla değiştirmez.
En fazla “keşke olsaydı be Hagi...” deriz: “Keşke sahada yaptıkların gibi bir mucize yaratıp şu takımı uçursaydın.”
Nitekim öyle diyoruz. Ama bir an bile geri kalmıyoruz “Ay Lav Yu Hagi” demekten.
Mucize demek ben fakir için hazretin çeyrek finalde Mallorca’ya çektiği şut demektir.
Maç başlamış, İspanyollar akın akın geliyor.
Baskı son haddinde. Hepimizde “biz bu maçtan sağ çıkamayacağız” hissiyatı.
Birden Hagi alıyor topu, taktik-maktik dinlemeden orta sahadan mantık dışı bir şut sallıyor.
Kaleci panikleyip geri geri koşuyor ve üst direği yalayıp çıkıyor top.
Yüreği ağzına geliyor Mollorca tayfasının.
Cimbom o an anlıyor işte, rakibi yenebileceğini.
Deplasmanın psikolojik baskısı bir anda dağılıyor. Sonuç: Fark atılacak, yarı final biletiyle dönülecek Metin Oktay tesislerine.
Hagi yine o şutu attı, yine gol olmadı. Ama verdiği ilhamla elbet birileri topu alacak ve gereğini yapacaktır.
Ne de olsa güzel insan Manu Chao’nun Maradona için yaptığı şarkıda dediği gibi, hayat bir piyangodur.

Haberin Devamı

Kaçın, batı demokrasi getiriyor!

Tıpkı daha önce Doğu Avrupa’ya getirdikleri gibi (mafyalaşan devlet, fakirleşen halk, bitmeyen ekonomik kriz)...
Tıpkı Irak’a getirdikleri gibi (binlerce dul kadın, yetim ve sakat çocuk, yağmalanan müzeler)...
Şimdi de karar vermişler Libya’yı batı demokrasisinin ışığıyla aydınlatmaya.
O ışık ki ne hikmetse nerede yanarsa yansın batılı devletlerin kesesini aydınlatıyor.
Gariban milletlerin hayatını karartıyor. Libya’da daha şimdiden ölen binlerce sivil.
Haliyle, Cyrano de Bergerac gibi kılıcı çekip haykırası geliyor insanın: “Eksik olsun istemem, istemem eksik olsun!”

Haberin Devamı

İncir  Çekirdeği

Yılın imkânsız aşkı: Nilüfer ve elektro gitar.

Yazarın Tüm Yazıları