37 yıl ve 1 ehliyet

“Doğru tabii...” dedim: “Araba kullanmayan erkek mi olur”

Her Türk erkeği gibi, bir zamanlar ben de otomobile meraklıydım. Matchbox ve Majorette oyuncaklarımı biriktirir, hangi modelin kaç silindirli olduğunu ezberlerdim.

Ama direksiyona geçemeyecek kadar çulsuzdum, akranlarım araba sürmeye başladığında. Herhalde bu yüzden, lüzumsuz tepkiler geliştirmişim.

Arabalarıyla fink atanlara inat odamda gitar çalıp konuyla hiç ilgilenmeyerek karizmayı kurtarmak istemişim.

* * *�

Bu kafayla bugünlere kadar geldim. Niye ehliyet almadığımı soranlara “İstanbul’un bir trafik canavarına daha ihtiyacı yok” diye espri yapıyordum.

Oysa beni şimdi direksiyonda görseniz plaket verirsiniz: Öyle temkinliyim sağ şeritte.

Ehliyet hamlesini de aslında kız arkadaşıma borçluyum: Özellikle “sağ koltukta oturan erkek kadar seksapelden yoksun bir şey hayal edemiyorum” sözüne.
Sonuçta Can halinden memnun: Biraz daha palazlanıp kendisini hayvanat bahçesine götüreceğim günü merakla bekliyor.

Ben de memnunum: Müzik dinlemek için otomobiller biçilmiş kaftan. Hele yeni modeller, kusursuz akustik tasarımlarla üretiliyor.

Kendime Marillion’dan Ahmet Kaya’ya uzanan bir “araba sürerken dinlenecek şarkılar” listesi yaptım.

Memnun olmayansa sadece taksici arkadaşlar: Beraber geçirilmiş onca yıldan sonraki ayrılığımızın kederini yaşıyorlar.�

“Ne yani” diye sordu kız arkadaşım: “Ehliyet sınavın sadece otuz dakika mı sürdü?”

“Hayır tabii ki...” diye cevapladım, en mağrur ses tonumla: “Aslına bakarsan 37 yıl ve 30 dakika...”

Lopez kalçasıyla dağ devirdi

Jennifer Lopez’in Kuzey Kıbrıs konserini iptal gerekçesi: “İnsan haklarının ihlaliyle ilgili hiçbir devleti ya da rejimi desteklememek.”

Öyle bir açıklama ki, neresinden tutsanız elinizde kalır: Ayrıca, “insan haklarının ihlali” derken ne kastedildiği net değil. Metni yazan kişinin de bildiğini sanmıyorum.

Lopez’i Beverly Hills’teki malikanesinde, basın danışmanının Kıbrıs, Türkler ve Yunan asıllı Amerikalılar’dan gelen tehdit mektuplarıyla ilgili karmakarışık izahatını sıkılarak dinlerken hayal edebiliyorum.

Herhalde sonunda esnemiş ve “iyi bari, bu kadar mesele olacaksa iptal edelim...” demiş.

Sonuçta adadaki herkesin başına iş açacak bir şey yapmış J-Lo: Kırk yıllık çözümsüzlüğe bir düğüm daha atmış.

Sertab koalisyonundan başyapıt

Pop tarihinde koalisyonlar var: Zamanın en “kreatif” isimleri arada toplanıp kalıcı işler çıkarıyor.

Mesela, Sezen Aksu’nun vaktiyle Atilla Özdemiroğlu’ndan Onno Tunç’a, Aysel Gürel’den Uzay Heparı’ya, pek çok yaratıcıyı buluşturan albümleri...
İşte Sertab’ın son albümü “Rengârenk”te de Mustafa Ceceli, Nil Karaibrahimgil, Soner Sarıkabadayı ve Demir Demirkan gibi imzalar var.
Sonuçta ortaya bir pop başyapıtı çıkmış: 10 yıl sonra da zevk alarak dinleyeceğinizden emin olun. “İstanbul”, “Ego” ya da “Bu Böyle” çalarken anlıyorsunuz ki, “koalisyon” yine iyi sonuç vermiş.�

İncir  Çekirdeği

Kıskanılmanın en kötü tarafı: Kendinizi önemli biri sanıyorsunuz.